ഓമനചേച്ചിയുടെ ഓമനപ്പൂർ [ചന്ദ്രഗിരി മാധവൻ] 1899

നല്ല സുഖത്തിൽ കണ്ണുകൾ അടച്ചുനിന്ന ഷീബ , അയാൾ ആർത്തിയോടെ അവളുടെ പൂർ
കടിച്ചപ്പ്പോൾ വേദനിച്ച ഷീബ മെല്ലെ ഒന്ന് കരഞ്ഞു

“ആഹ്‌… പതുക്കെ തിന്നു.. ഇന്ന് സമയം ഇഷ്ടംപോലെ ഉണ്ടല്ലോ… പിന്നെന്തിനാ
തിരക്ക്.. ”

ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിന്ന ഓമനയുടെ ഭാവം കുട്ടൻ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നില്ല…

കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറിയത് പോലെ ഓമനയ്ക് തോന്നി.

ഇതൊന്നും അറിയാതെ സഹിക്കാനാവാത്ത സുഖം കൊണ്ട് ഷീബ വരിഞ്ഞുമുറുകി കിടക്കുന്നു …

ഓമനയുടെ ശരീരം ആകെ വിറക്കുകയും കുളിരുകോരുകയും ചെയുന്നു. അവിടെ ഇനി നില്ക്കാൻ
കഴിയില്ല. അവൾ മെല്ലെ പിന്നിലേക്കായി കുട്ടന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു ..

സ്വന്തം ഭർത്താവിനോടുള്ള ദേഷ്യം ഒരുഭാഗത്തും അരക്കെട്ടിലും
തുടയിടുക്കിലും ആകെ ഉരുണ്ടുകയറുന്ന മറുവികാരവും .

സുഖം ശരീരത്തിലേക്കെല്ലാം മിന്നൽപിണർ തൊടുക്കുന്നപോലെ…

ഇത്രയും നാൾ കട്ടിലിൽ കൂടെ കിടന്ന തനിക്ക് ഇതുവരെ അയാൾ ഇത് പോലെ ഒന്നും
ചെയ്ത തന്നില്ലല്ലോ …

ഓമനയുടെ മുഖം വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവന് അലിവ് തോന്നി.

“കാണേണ്ടത് കണ്ടില്ലേ… ഇനി വീട്ടിലേക്ക് നടക്ക…” അവൻ ഓമനയെ കൈ
പിടിച്ചു കൂട്ടികൊണ്ടു അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..

“ഇതൊക്കെ ഇവിടെ ഉള്ള എല്ലാ കുടുംബത്തിലും നടക്കുന്നുണ്ടാകും.. ചേച്ചിയുടെ
ഭർത്താവ് ഷീബയെ കളിക്കുന്നു, ഷീബ =യുടെ ഭർത്താവ് സരോജിനിയെ കളിക്കുന്നു ..
അങ്ങനെ അങ്ങനെ എത്ര എത്ര കളികൾ…!!”

“മോഹനേട്ടനോട് പകരം വീട്ടാൻ നല്ല ഒരു ബുദ്ധി ഞാൻ പറഞ്ഞു തരട്ടെ
ചേച്ചിക്…” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ടവൻ ഓമനയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.