ഓമനചേച്ചിയുടെ ഓമനപ്പൂർ [ചന്ദ്രഗിരി മാധവൻ] 1899

“ചേച്ചീ… ഇത്ര മതി… അധികം ആയാൽ… ചേച്ചിക്ക് ഇനിയും വേണമെന്ന്
തോന്നും… അത് തെറ്റാണു… ഉണ്ണി എന്റെ സുഹൃത് അല്ലെ… അവനെ ചതിക്കാൻ
എനിക്ക് പറ്റില്ല…”

” എടാ തായോളി…നീ ആയി വന്നു ഊക്കിയാൽ നിനക്ക് നല്ലത്… അല്ലേൽ ഞാൻ
നാട്ടുകാരെ വിളിച്ചുണർത്തി നീ എന്നെ പീഡിപ്പിച്ചതെന്ന് പറയും….”

ഉള്ളിലെ കാമദാഹം ആണ്‌ ഇതെല്ലാം അവരെക്കൊണ്ടു പറയിക്കുന്നത്…

” ഹ അതല്ല ചേച്ചി… നമുക്ക് ഇങ്ങനെ വെറുതെ ചടങ്ങിന് ചെയ്തിട്ട് എന്താ
കാര്യം…? ചെയ്യുമ്പോൾ മനസ്സറിഞ്ഞു ചെയ്യണം… അതിനു പറ്റിയ സമയം
ഇതല്ല…”

ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി നേരം വെളുക്കാൻ ആയത് മനസിലാക്കിയ ഓമനയും അത് സമ്മതിച്ചു

പിന്നെയും ഒരു ദീർഘ ചുംബനത്തിനു ശേഷം രണ്ടുപേരും മനസില്ലാ മനസ്സോടെ
പിരിഞ്ഞു. അവൻ കൊട്ടേട്ടനും ഗംഗക്കും മനസ്സിൽ നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവിടെ
നിന്നും ആരും കാണാതെ ഇറങ്ങി .

കുട്ടൻ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നതും നോക്കി ഓമനച്ചേച്ചി നിന്നു. അവൻ
വേഗം വീട്ടിൽ വന്ന് വാതിലടച്ചു കിടന്നു.

സംഭവിച്ചതൊന്നും വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല.! തനിക്കെങ്ങനെയാണിതിന് ധൈര്യം വന്നത്.?