ഓണക്കളി [മിക്കി] 1092

“എടി പെണ്ണെ നീ ഒന്ന് അടങ്ങ് നമ്മളൊന്ന് അവിടെ ചെന്നോട്ടെ” അതൊന്നും ചെവികൊള്ളാത്ത അവൾ അവനെ വീണ്ടും തന്നിലേക്ക് മുറുകെ ചേർത്ത് പിടിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്, അവനും പതിയെ അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവളുടെ ഇടതുതോളിൽ മുഖം ചേർത്തുവച്ച് കാമമുണർത്തുന്ന അവളുടെ ശരീര ഗന്ധം അവൻ ആസ്വദിച്ചു ശിരസ്സിലേക്ക്‌ വലിച്ച്കയറ്റി. അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു “ഈ നാലുദിവസം പെണ്ണിന് എന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാതിരുന്നതിന്റെ ക്ഷീണവും അശ്വസ്ഥതയുമായിരുന്നു പെണ്ണിനല്ലേ….. അവിടെ ചെല്ലട്ടടി മുത്തേ നിന്റെ പരിഭവം ഞാൻ തീർത്ത് തരുന്നുണ്ട്” എന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു ചുംബിച്ചു.

“ഇനി നീ റസ്റ്റ്‌ എടുത്തോ… ബാക്കി അവിടെ ചെന്നിട്ട്…” അവളെ സീറ്റിലേക്ക് നേരെ ഇരുത്തിയശേഷം ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

സീറ്റിലേക്ക് തല ചായിച്ചിരുന്ന പ്രിയയുടെ മനസ്സിൽ ഈ കഴിഞ്ഞ നാല് ദിവസത്തെ ആ നശിച്ച ദിവസങ്ങളായിരുന്നു, ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ആ നാല് ദിവസം, മറക്കാൻ ശ്രെമിക്കുംതോറും തന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓരോ ദിവസത്തെ രംഗങ്ങളും മിന്നി തെളിഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു “എന്റെ വിച്ചു ഞാൻ എങ്ങനെയാ എന്റെ അവസ്ഥ നിന്നോട് പറയുക.. അല്ലെങ്കിലും നിന്നോട് പറയാൻ പറ്റുന്ന കാര്യങ്ങളാണോ ഈ കഴിഞ്ഞ നാല് ദിവസം ഞാൻ ചെയ്തുകൂട്ടിയത്… നീ പറഞ്ഞു എന്റെ മുഖത്തെ ഈ ആശ്വസ്ഥതയും ക്ഷീണവും നാലുദിവസം നമ്മൾ തമ്മിൽ ബന്ധപെടാതിരുന്നതിന്റെയാണെന്ന്.. ഉത്രാടത്തിന്റെ അന്നുമുതലാണ് എന്റെ മുഖത്ത് നീ ഈ ആശ്വസ്ഥത കണ്ട് തുടങ്ങിയത് എന്ന് പറഞ്ഞു.. എന്നാൽ ഉത്രാടത്തിന്റെ തലേ ദിവസം മുതലാണ് എന്റെ സമാധാനം പോയി തുടങ്ങിയത്… ഇതുവരെ നിന്നോട് ഒരുകാര്യവും മറച്ച് വച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഞാൻ എങ്ങനെ നിന്നോട് ഈ കാര്യം പറയും..എന്റെ മുഖമൊന്ന് വടിയാൽ നിനക്കത് മനസ്സിലാവും, പക്ഷെ എനിക്കത് നിന്നോട് പറയാൻ കഴിയുമോ..? ഇല്ല….ഒരിക്കലുമില്ല…, ഞാൻ അത് പറഞ്ഞാൽ നിനക്കന്നല്ല ഒരു ഭർത്താവിനും ഞാൻ ചെയ്തുകൂട്ടിയ കാര്യങ്ങൾ ക്ഷമിക്കാനാവില്ല. കഴിഞ്ഞ നാല് ദിവസം നിന്റെ മൂന്ന് അമ്മാവന്മാരും ചേർന്ന് ഒന്ന് ശ്വാസം വിടാൻപോലും സമയം താരതെ എന്റെ പൂറിലും വായിലും കൊതത്തിലും… മാറി മാറി ആ തടിച്ച മൂന്ന് കുണ്ണ കയറിയിറക്കിയ കാര്യം ഞാൻ എങ്ങനെ നിന്നോട് പറയും വിച്ചു….? ആ നശിച്ച സമയങ്ങളിൽ ഞാനും അതൊക്കെ ആസ്വാധിച്ചില്ലേ.. ഞാനും ഒരു തെരുവ് വേശ്യയെ പോലെ അവരുടെ കൂടെ അഴിഞ്ഞാടിയില്ലേ . ഇതൊക്കെ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നിനക്കെന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയുമോ”… ദുബായിൽ ചെന്നതിനുശേഷം ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് വരാൻ അവധി കിട്ടിയിട്ടും ഞാനും വിഷ്ണുവും വന്നില്ല, രണ്ട് വർഷം വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ദമ്പതികളെ പോലെ ആയിരുന്നില്ല ഞങ്ങൾ, കാമിതാക്കളെപോലെ പ്രേമിച്ചും കാമിച്ചുമാണ് ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചിരുന്നത്, രണ്ട് വർഷത്തെ സന്തോഷവും സമാധാനവും നിറഞ്ഞ ഞങ്ങളുടെ ആ ജീവിതത്തിന്റെ ഭംഗി കൂട്ടുവാൻ വേണ്ടിയാണ് ഈ ആണ്ടിലെ ഓണം നാട്ടിൽ വന്ന് വീട്ടുകാരുടെയൊപ്പം ആഘോഷിക്കാം എന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനമെടുത്തത്, ഒരാഴ്ച്ച വീട്ടുകാരുമായി ചിലവഴിച്ച് തിരികെ പോകണം എന്നാണ് രണ്ടുപേരും തീരുമാനിച്ചിരുന്നത് … പോകുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം വിച്ചു പറഞ്ഞപോലെ എത്ര ഹാപ്പിയാരുന്നു ഞാൻ, എന്നാൽ ആ സന്തോഷത്തിന് അധികം ആയുസ്സില്ലാ എന്ന സത്യം ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഈ ഓണം എനിക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ഓണമായിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽപോലും കരുതിയിരുന്നില്ല.