ഓണക്കളി 4 [മിക്കി] 1477

‘അജിയമ്മാവൻ”

“എന്താ മോളെ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടൊ”
എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന അമ്മാവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു..

“ഏയ്‌.. ഒ.. ഒന്നും ഇ.. ഇല്ല അമ്മാവ ഒരു പ്രേശ്നോം ഇ.. ഇല്ല”
ഉള്ളിൽ നിന്നും പൊട്ടി വന്ന കരച്ചിൽ എങ്ങനൊക്കെയൊ അടക്കി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“മോള് കള്ളം പറയാൻ ശ്രമിക്കണ്ട..! അവൻ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ മുതൽ മോൾടെ മുഖത്തെ വെപ്രാളവും, പതർച്ചയും പിന്നെ ദാ ഇപ്പൊ മോൾടെ ഈ വിഷമത്തോടെയുള്ള മുഖവും കാണുമ്പോൾ മോള് എന്തൊ മറയ്ക്കാൻ ശ്രെമിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി..! എന്നോട് പറയാൻ പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ മോൾക്ക്‌ എന്നോട് പറയാം..! എന്നെകൊണ്ട് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ എന്ത് സഹായം വേണമെങ്കിലും ഞാൻ ചെയ്യാം..!”
അമ്മാവൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും..

ഒരു പൊട്ടികരച്ചിലോടെ ഞാൻ അമ്മാവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു… അമ്മാവനെ ഇറുകെ കെട്ടിപിടിച്ച് ഞാൻ പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി.. എനിക്കും ഒരു ആശ്വാസം ആകട്ടെ എന്ന് കരുതിയാവാം അമ്മാവനും എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.. ആ സമയം ഞാനും അത് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു

“എന്താ മോളേ എന്താ പ്രശ്നം..! ഈ അമ്മാവനോട് പറ”
എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ, എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ച് മാറ്റികൊണ്ട് അമ്മാവൻ ചോദിച്ചു..

ഒരു വിങ്ങലോടെ ഞാൻ അമ്മാവന്റെ മാറിൽ നിന്നും പതിയെ അടർന്ന് മാറാൻ ശ്രമിച്ചതും… അമ്മാവൻ വീണ്ടും എന്നെ ആ മാറിലേക്ക് ചെത്ത് പിടിച്ചു..

“മോൾടെ വിഷമം മാറുന്നതുവരെ ഈ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് കരഞ്ഞ് തീർക്ക് മോളേ..!”
എന്നെ മുറുകെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു..