ഓണക്കളി 4 [മിക്കി] 1477

“അയ്യൊ..! ഇത് എന്താ പറ്റിയെ..? എന്താ അമ്മാവ പറ്റിയെ”
നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയ കണ്ണുകളോടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ വിഷമത്തോടെ അമ്മാവനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു, അപ്പഴേക്കും എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ പൊട്ടി ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.

“ഏയ്‌…! എന്തിന മോള് കരയുന്നെ..? ഇതൊരു ചെറിയ മുറിവല്ലെ..! ഇതിന് മോള് കരയുന്നതെന്തിന..? കരയാതെ മോളെ”
അമ്മാവൻ എന്റെ ചുമലിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

കലങ്ങി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അമ്മാവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ഞാൻ വിങ്ങി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വീണ്ടും അമ്മാവന്റെ മാറിലേക്ക് വീണു, എന്നിക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല..

“എന്തിന പ്രിയമോളെ കരയുന്നെ..? ഇങ്ങനെ കരയല്ലെ..! വെറുതെ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞ് മോൾടെ മുഖത്തെ ഈ സൗന്ദര്യം കളയല്ലെ, മുഖത്തെ സൗന്ദര്യം എന്നും അങ്ങനെതന്നെ നിൽക്കണം”
എന്റെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിലാക്കി സ്വല്പം ഉയർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു…
——–//////——
🔅(കഥ ഇനി എഴുത്തുകാരന്റെ Point Of View ലൂടെ)🔅
—————–

സെറ്റ് സാരിയും ഉടുത്ത്, മുല്ലപ്പൂവും വച്ച്, കണ്ണെഴുതിയ കരിയും പടർത്തി കണ്ണുനീരും ഒലിപ്പിച്ച് ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ അജിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് കരയുന്ന പ്രിയയെ കണ്ടപ്പോൾ അജിയുടെ ഉള്ളിൽ വാത്സല്യമൊ സഹതാപമൊ ആയിരുന്നില്ല.. ‘കാമം.. ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന കാമം മാത്രമായിരുന്നു അജിയുടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ് നിന്നത്..

“എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ല അമ്മാവൻ തല്ലുണ്ടാക്കാൻ പോയെ..? അതുകൊണ്ടല്ലേ അമ്മാവന് പരിക്ക് പറ്റിയെ..? ഞാനല്ലേ ഇതിനൊക്കെ കാരണം..!”
എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പ്രിയ അജിയുടെ മാറിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വച്ചുകൊണ്ട് എങ്ങലടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി..