ഓണപ്പുലരി [MR. കിംഗ് ലയർ] 764

 

ഞാൻ വന്യമായ ചിരിയോടെ വേലായുധനെ നോക്കി… ശേഷം അയാളുടെ മുഖം പൊതി ഒരണം കൊടുത്തശേഷം..അവനെ പിടിച്ചു ചുവരിനോട് ചേർത്ത് നിർത്തി.

 

“”””മോനെ എന്നെയൊന്നും ചെയ്യല്ലേ !!!””””

 

 

അയാൾ പേടിയോടെ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

“”””പന്നപൊലയാടിമോനെ….നിനക്ക് എന്റെ പെണ്ണിനെ തന്നെ വേണം നിന്റെ മറ്റേ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ…. നായിന്റെമോനെ.. ഇനി.. നീ നിന്റെ ഈ അസുഖവും കൊണ്ട് ഈ തറവാട്ടിലെ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന… നീപോലും അറിയാതെ നിന്നെ ഞാനങ്ങു കൊന്ന്കളയും…!!!!!”””””

 

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു…

 

 

“”””ഇനിയാവർത്തിക്കില്ല…. ആരോടും പറയല്ലേ… കുഞ്ഞേ “”””

 

അവൻ എന്റെ നേരെ കൈകൂപ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി മുഖമടച്ചുകൊടുത്തു…. ഒപ്പം അവന്റെ അടിനാഭി നോക്കി മുട്ടുകാലും കയറ്റി അവനെ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് തള്ളി.. അവൻ പേടിയോടെ അവിടെന്ന് പോയി..

 

പെട്ടന്ന് ദേവു എന്റെ മാറിൽ വീണുകരഞ്ഞു.
ഞാനും അവളെ മാറോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

 

“””””ദേവൂട്ടി… പേടിച്ചോ..???? “”””

 

അവളുടെ മുടിയിഴയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

 

“”””ഉം “””

 

അവൾ മൂളികൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു. ഞാൻ അവളുടെ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് അവളുടെ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മിഴികൾ തുടച്ചു.

 

“””പേടിക്കണ്ടാട്ടോ… ഞാനില്ലേ ദേവൂട്ടിയുടെ… കൂടെ.. “”””

 

 

ഞാൻ ചിരിയോടെ ദേവുവിനോട് പറഞ്ഞു. അന്നേരം അവളുടെ മിഴിയിൽ ഒരു പ്രതേക തിളക്കം…

The Author

MR. കിംഗ് ലയർ

ഉള്ളിൽ അലയടിക്കുന്ന വിഷമങ്ങൾ മറക്കാൻ ഞാൻ ഇടുത്തണിഞ്ഞ കുപ്പായം ആണ് രാജനുണയൻ...

137 Comments

Add a Comment
  1. I was hesitant to read this initially, but the love portrayed was too beautiful to loose. Waiting for a tail end and PDF.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *