“പോത്ത് പോലെ വളർന്ന രണ്ട് പെമ്പിള്ളേരുണ്ടായിട്ടെന്താ കാര്യം. അടുക്കളയില്‍ ഞാനൊരുത്തി ഒറ്റക്ക് മേയണം.” ഓടി നടന്ന് സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ അമ്മ പായാരം പറഞ്ഞു. ജ്യോതി അത് മൈന്റ് ചെയ്യാതെ വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. രാജി ഓടി വന്ന് അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു,” സോറി അമ്മേ. ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയി”. അമ്മ അതിന് ഇരുത്തിയൊന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
‘മണിയടിക്കാൻ അല്ലെങ്കിലും ഇവളെ കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളൂ’ ജ്യോതി ഓർത്തു.
ആരോടും സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ മടിയില്ലാത്ത പ്രകൃതമാണ് രാജിയുടേത്. നേരെ തിരിച്ചാണ് ജ്യോതിയുടെ സ്വഭാവം. ആരേയും അധികം അടുപ്പിക്കുകയില്ല. അടുപ്പമുള്ളവരോട് ഒരല്പം അകലമുണ്ടാകുകയും ചെയ്യും. രാജിയെ കണ്ടാല്‍ ആരുമൊന്ന് നോക്കും. വെളുത്ത് മെലിഞ്ഞ സുന്ദരിയാണവൾ. അവളുടെ വരിതെറ്റിയ പല്ലുകള്‍ പോലും അവളെ കൂടുതല്‍ സുന്ദരിയാക്കിയിട്ടേയുള്ളൂ. ഭംഗിയുള്ള കൊന്ത്രൻപല്ലുകൾ. ജ്യോതിക്ക് ഒരല്പം ഇരുണ്ട നിറമാണ്. ചെറുപ്പം മുതല്‍ ബന്ധുമിത്രാദികളുടെ “അയ്യോ, മോള് പിന്നേം കറുത്തുപോയല്ലോ” കേട്ട് കേട്ട് അവൾക്ക് മടുത്തു. വെളുക്കാനുള്ള പാരമ്പര്യസൂത്രപ്പണികളെ പറ്റിയുള്ള ഉപദേശങ്ങൾ അവളില്‍ ചെറുതല്ലാത്ത അപഹർഷത ഉരുത്തിരിയിച്ചിരുന്നു. ജ്യോതി അങ്ങനെ തടിച്ചിട്ടൊന്നുമല്ല. എന്നാല്‍ ദുർമേദസ്സ് ഉണ്ടുതാനും. ഇതെല്ലാം അവളുടെ സ്വഭാവത്തെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചിരുന്നു. തിരസ്കരിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന തോന്നല്‍. അടച്ചുപൂട്ടിയ മുറി പോലെ ഒരുവൾ.
ബസ്സിന്റെ വിന്‍ഡോ സീറ്റ് തന്നെ ജ്യോതിക്ക് കിട്ടി. അവൾക്ക് അതിഷ്ടമാണ്. കാറ്റ്. കാഴ്ചകൾ. അതില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലേക്ക് വരുന്ന കവിതകള്‍.
“സമയമാകുന്നു പോകുവാൻ, രാത്രി തൻ നിഴലുകള്‍ നമ്മള്‍ പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവർ”
“എന്താ?!”
ജ്യോതി ഒന്ന് ഞെട്ടി. തൊട്ടടുത്തിരിക്കുന്ന രാജിയാണ് ചോദിച്ചത്. മനസ്സില്‍ ചിന്തിച്ച വരികള്‍ താന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞുപോയെന്ന് അപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് മനസ്സിലായത്.
“ഒന്നൂല്ല”. ആകെ ചമ്മിപ്പോയി. അവൾ രാജിക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
” അത് സന്ദർശനത്തിലെയല്ലേ? ചുള്ളിക്കാടിന്റെ..?” രാജി ചോദിച്ചു. ജ്യോതി തെല്ലൊരത്ഭുതത്തോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“നിനക്ക് അതറിയുവോ?!” അവൾ ആരാഞ്ഞു. “നല്ല കവിതയാണ്” രാജി ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചു. ജ്യോതിയും.
വീട്ടില്‍ നിന്ന് മിനിമം ചാര്‍ജ് ദൂരമേയുള്ളൂ കോളേജിലേക്ക്. ബസ് ഇറങ്ങി ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റ് നടക്കണം. ബോഗൈൻവില്ല പൂക്കള്‍ പൂത്തുനിൽക്കുന്ന വഴിയിൽ ഒരു വശത്ത് ചെറിയൊരു ചായക്കടയുമുണ്ട്. എന്നും അവർ അതുവഴി കടന്നുപോകുമെങ്കിലും ഒരുമിച്ച് ഇതുവരെ അവിടുന്ന് ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ടില്ല. സാധാരണ ഇങ്ങനെ നടക്കുമ്പോള്‍ ഇരുവരും പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിക്കാറില്ല. ഇന്ന് പക്ഷേ-
അടിപൊളി.. അനന്തമായ സാധ്യതകൾ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച വരികൾ..
Beautiful story. (I accidentally posted a reply, instead of a comment, earlier.)
പുതിയ കഥാതന്തു..
നല്ല തുടക്കം..
ജ്യോതിയെ ലെസ്ബിയൻ ആക്കരുത്… പ്ലീസ്..
ഒരു രക്ഷയുമില്ല. ഈ ഒരു theme മനസ്സില്‍ കണ്ട് എഴുതിയതാണ്. ഇത്തരത്തില്‍ കഥകളൊന്നും വന്ന് കണ്ടിട്ടില്ലാത്തത് കൊണ്ട് തിരഞ്ഞെടുത്തതാണ്. അടുത്തത് straight story ആക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാം.
സൂപ്പർ സ്റ്റോറി
നല്ല എഴുത്ത്
Thank you
മനോഹരമായ കഥ. സാഹിത്യവാസനയുള്ളവർ എഴുതിയാൽ ഇങ്ങനെയിരിക്കും. ഓൾ ദി ബെസ്റ്റ്.
മനോഹരം ????
A beautiful flow of writing made me into this one. Great work keep coming
Thank you
പ്രിയപ്പെട്ട ഹരി, തുടക്കം ഗംഭീരമായിട്ടുണ്ട്. നല്ല ഒഴുക്കോടെയുള്ള അവതരണം, ഭംഗിയുള്ള ഭാഷ, അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന കഥ. ഭാവുകങ്ങള്‍ സുഹൃത്തെ.
Thank you
നല്ല ഒഴുക്കോടുള്ള എഴുത്ത്, ഇതു ലെസ്ബിയൻ ആണോ പൊതുവെ ലെസ്ബിയൻ വായിക്കാറില്ല പക്ഷെ ഇ കഥ എന്തോ പിടിച്ചിരുത്തുന്നു, താമസിയാതെ അടുത്ത പാർട്ടും തരുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു പിന്നെ പേജ് കൂടുതൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ വായിക്കാൻ ഒരു സന്തോഷം
Thank you
Nice…ithinte adutha bagam vegam undavumennu karuthunnu
അടുത്ത ഭാഗം വന്നിട്ടുണ്ട്. Thank you
Super
ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും മാനസികമായി അടുക്കാനുള്ള ഒരു നിമിത്തമായി ആ ഫിംഗറിംഗ് എന്ന് തോന്നുന്നു. ഇതിന്റെ തുടർ ഭാഗങ്ങൾ ഉടൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
അടുത്ത ഭാഗം വന്നിട്ടുണ്ട്. Thank you