ഒരേയൊരാൾ [ഹരി] 192

അവൾ പാന്റ് ഇട്ടിട്ടില്ല. കയ്യിൽ അലക്കാനുള്ള തുണി എടുത്തിട്ടുണ്ട്. നനഞ്ഞ മുടിയുടെ ചിലയിഴകൾ അവളുടെ വലത്തെ മുലക്ക് മുകളിൽ പതിഞ്ഞു കിടന്നു. അന്നൊരിക്കൽ അവളുടെ മാറിൽ കണ്ട ആ തവിട്ട് പുള്ളിയെ ജ്യോതിയുടെ കണ്ണുകൾ തിരഞ്ഞു. കയറ്റി വെട്ടിയ ആ ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്ത് അതിനെ മറച്ചുപിടിച്ചിരുന്നു.

അതില്‍ എന്തുകൊണ്ടോ ജ്യോതിക്ക് നിരാശ തോന്നി. മുട്ടിന് തൊട്ട് മുകളിൽ വരെയുണ്ട് ടോപ്പിന്റെ നീളം. അവളുടെ കാലുകൾക്കും എന്തൊരു നിറമാണെന്ന് ജ്യോതി ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും വണ്ണമുണ്ട് ആ തുടകൾക്ക്.

“നീ ചായ വെച്ചില്ലേ?!” രാജി ചോദിച്ചു. “ഇല്ല.” “പോയി വെക്ക്” “എനിക്കൊന്നു കുളിക്കണം” യാന്ത്രികമായി ജ്യോതി പറഞ്ഞു. അത് രാജിക്ക് വലിയൊരു അത്ഭുതമായി തോന്നി. “ഏഹ്…. അല്ലെങ്കില്‍ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവസാനം കുളിക്കുന്ന ആളാണല്ലോ. ഇന്നെന്താ പീരിയഡ്സായോ?” “ഇല്ല. ഒന്നൂല്ല. ഞാന്‍ എന്തായാലും ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ടു വരാം” “മ്..” ജ്യോതി ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി വാതിലടച്ചു. വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം അഴിച്ച് ഹാങ്ങറിൽ തൂക്കി പൂർണ്ണനഗ്നയായി അവൾ നിന്നു. പതിയെ തന്റെ യോനിയിലേക്ക് നോക്കി. അടിവയറിന് കൊഴുപ്പടിഞ്ഞ ഒരു മടക്കുണ്ട്. ആ മടക്കിന്റെ അല്പം താഴെ കറുത്ത രോമങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മൂടപ്പെട്ട തന്റെ കവാടം അവൾ ആദ്യമായി കൗതുകത്തോടെ നോക്കി. കൈവിരലുകൾ വിറക്കുന്നപോലെ തോന്നുന്നു.

ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗവും കൂടുന്നുണ്ട്. അവൾ വലതുകൈ പതിയെ യോനിയിലേക്ക് നീട്ടി. മെല്ലെ തൊട്ടുനോക്കി. എന്താണിപ്പോൾ തോന്നുന്നത്? അവൾക്കറിയില്ല.

വിരലുകള്‍ പതിയെ അനക്കി നോക്കി. നാരങ്ങയല്ലിയുടെ അരികുകളിലൂടെ വിരൽ തൊടുന്ന പോലെയുണ്ടോ? ഇതുവരെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ഒരു തരം സ്പർശനം. അപരിചിതമായൊരു അനുഭൂതി ഇപ്പോള്‍ അലച്ചുതല്ലി വരുന്നതും പ്രതീക്ഷിച്ച് അവൾ പിന്നെയും വിരലനക്കികൊണ്ടിരുന്നു. ഇല്ല… ഒന്നും തോന്നുന്നില്ല. വിരലുകള്‍ കിഴക്കുന്നുണ്ട്.

യോനിയിൽ ചെറിയൊരു വഴുവഴുപ്പുമുണ്ട്. അല്ലാതെ ഒന്നുമില്ല. ഇതാണോ ഇവരെല്ലാം ഇത്ര പറഞ്ഞതെന്ന് ജ്യോതി സംശയിച്ചു. അതോ തനിക്കിനി സെക്സിനുള്ള ശേഷിയില്ലേ എന്നുപോലും അവൾക്ക് ആശങ്ക തോന്നി. സമയം കളഞ്ഞത് വെറുതെയായി. കൈവിട്ടുപോയ മനസ്സിനേയും കാലക്കേടിനേയും പഴിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ കുളിച്ചിറങ്ങി.

രാത്രി ടേബിള്‍ ലാമ്പിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു കവിതയുടെ വരികളിലായിരുന്നു ജ്യോതി. ഇടക്ക് വച്ച് രാജി ഉറങ്ങിയോ എന്നവൾ ഒന്ന് ഇടക്കണ്ണിട്ട് നോക്കി. ഇല്ല, അവൾ ഏതോ ടെക്സ്റ്റ് ബുക്ക് വായിച്ച് കിടക്കുന്നു. അവളുടെ തലക്കുഭാഗത്ത് അവളുടെ മേശക്ക് മുകളിലും ഒരു ടേബിള്‍ ലാമ്പ് കത്തി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഇടക്കിടെ കോട്ടവായിടുന്നുണ്ട്. ഒരല്പം ആലോചിച്ച ശേഷം ജ്യോതി രാജിയോട് ചോദിച്ചു,