ഒരേയൊരാൾ 3 [ഹരി] 157

“ഈ കൈ ഇന്നലെ നന്നായി കഴുകിയല്ലോ അല്ലേ…?!”

ജ്യോതിക്ക് അതാകെ ചമ്മലായിപ്പോയി.

” പോടീ പുല്ലേ…. ”

ജ്യോതി രാജിയുടെ തോളത്ത് പല്ലുകളാഴ്ത്തി…

“ആഹ്….!”

രാജി വേദനയോടെ ജ്യോതിക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. വലതു കൈ ജ്യോതിയുടെ തലയ്ക്ക് അടിയിലൂടെ എടുത്ത് അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ഇടതുകൈ അവളുടെ പുറത്തൂടെ അലസമായ് ഇട്ടു.

“അടങ്ങിക്കിടക്ക് കുഞ്ഞാ…”

രാജിയുടെ ശ്വാസം ജ്യോതിയുടെ മൂർദ്ധാവിൽ വന്നടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. രാജിയുടെ കഴുത്തിന്റെയും നെഞ്ചിന്റെയും സ്പർശനമേറ്റ് കിടക്കാന്‍ നല്ല സുഖമുള്ളതായി ജ്യോതിക്ക് തോന്നി. അങ്ങനെ കിടന്ന് വീണ്ടും അവൾ ഉറങ്ങിപ്പോയി. ഏറെ സുഖമുള്ള ഒരു ലഘുനിദ്ര… പ്രഭാതവെയിൽ മുറിയിലാകെ നിറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ജ്യോതി വീണ്ടും ഉണർന്നത്. അടുത്ത് രാജിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്ന് രാജിയുടെ മധുരമായ ശബ്ദത്തില്‍ മൂളിപ്പാട്ട് കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ അതും ആസ്വദിച്ചു കിടന്നു. പിന്നെ വാതിൽ തുറന്ന് രാജി ഇറങ്ങി വന്നു. ഒരു ടർക്കി ടവ്വൽ മാറിൽ ചുറ്റി, ഈറൻ മുടി തോർത്തുകൊണ്ടുരുമ്മി, ചുണ്ടത്ത് ഒരു മൂളിപ്പാട്ടുമായി അവൾ വരുന്നത് കാണേണ്ട കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു. അവളുടെ തുടകളിലും നെഞ്ചിലും ജലകണങ്ങൾ പറ്റിക്കിടന്നു. ആദ്യമായല്ല ജ്യോതി രാജിയെ അങ്ങനെ കാണുന്നത്. പക്ഷേ ഇത്തവണ എന്തോ… എന്തോ വ്യത്യാസമുള്ളത് പോലെ. ഏന്തോ മായികത അവളില്‍ പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ട്… അല്ലെങ്കില്‍, അങ്ങനെ ജ്യോതിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്.

“ആ…. എഴുന്നേറ്റോ…”

രാജി പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

ജ്യോതി അവളെ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല. ഒന്ന് കൈയ്യെത്തിച്ച് ആ ടർക്കി പിടിച്ചുവലിച്ചാൽ തനിക്ക് അവളുടെ സ്തനങ്ങളും യോനിയും കണി കാണാമല്ലോയെന്ന് ഒരു നിമിഷം ജ്യോതി ചിന്തിച്ചുപോയി. അവളുടെ മുലകൾ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും? എന്തായാലും തന്റേതിന്റെ അത്രയും വലിപ്പമുണ്ടാകില്ല. ആ മുലക്കണ്ണിനും ഏരിയോളക്കും എന്ത് നിറമായിരിക്കും? തന്റെ പോലെ കറുത്തിട്ടായിരിക്കുമോ? അതോ ആ മാറിലെ പുള്ളിയുടെ നിറമായിരിക്കുമോ? അവളുടെ യോനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള രോമങ്ങൾ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും? അവളത് വെട്ടി നിർത്തിയിരിക്കണം. അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ഇന്നലെ അതും പറഞ്ഞ് കളിയാക്കില്ലല്ലോ… ചിലപ്പോള്‍ രോമം മുഴുവൻ കളഞ്ഞ് മിനുസപ്പെടുത്തിയ യോനീതടത്തിൽ ഒരു നേർരേഖ പോലെ കവാടവാതിൽ കാണുമായിരിക്കും…! ജ്യോതിയുടെ ചിന്തകളില്‍ ചിത്രം വര നടന്നു. തന്നെ ഇവൾ ഇങ്ങനെ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് സംശയിച്ച് രാജി അങ്ങനെ നിന്നു.