ഓർമ്മകൾക്കപ്പുറം 6 [32B] 212

എന്നാൽ എല്ലാവരെയും പോലെ എന്നെ ഒരിക്കലും ഏട്ടൻ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു നടന്നിട്ടില്ല. ഒരിക്കൽ ഏട്ടന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാലും ഈ സമൂഹത്തിൽ തല ഉയർത്തി തന്നെ ജീവിക്കാൻ ഏട്ടൻ അന്ന് മുതൽ തന്നെ എന്നെ ശീലിപ്പിച്ചിരുന്നു.

ഒരുപക്ഷേ ഒരു ദിവസം അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും സംഭവിച്ചത് ഏട്ടനും സംഭവിച്ചാൽ പിന്നീടുള്ള എന്റെ ജീവിതം എങ്ങനെയാകും എന്നുള്ള ചിന്ത ആവാം ഏട്ടനെ കൊണ്ട് അങ്ങനെ ചെയ്യിച്ചത്. അത്കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് ഏട്ടൻ എന്നെയും കൂട്ടി മാർഷ്യൽ ആർട്സ് ക്ലാസുകൾക്ക് പോയിരുന്നത്.

പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അയൽ വീട്ടിലെ കുട്ടികൾക്ക് ട്യൂഷൻ എടുത്തും, മാർഷ്യൽ ആർട്സ് ഒക്കെ പഠിപ്പിച്ചും ഞാനും സ്വന്തമായി വരുമാനം ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

മെഡിസിന് എനിക്ക് സീറ്റ്‌ കിട്ടുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ ഏട്ടൻ ഫ്രീലാൻസ് ആയി ഇന്ത്യയിൽ പല സ്ഥലങ്ങളിലും ടൂറിസ്റ്റ് ഗൈഡ് ആയി പോകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. വിദേശ ടൂറിസ്റ്റ് ആണെങ്കിൽ ഒരു ട്രിപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോൾ തന്നെ നല്ലൊരു സംഖ്യ കയ്യിൽ കിട്ടുമായിരുന്നു.

അത്കൊണ്ട് തന്നെ ഏട്ടന് ഇന്ത്യയിലെ മിക്ക സ്ഥലങ്ങളും സ്വന്തം നാട്പോലെ തന്നെ സുപരിചിതം ആയിരുന്നു.

ഈ കഥ തുടങ്ങുന്നത് ഞാൻ മെഡിസിൻ കഴിഞ്ഞ് ഹൗസ് സർജൻസി ബെൽഗാമിൽ ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് ആണ്.

ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പ് മഹാരാഷ്ട്രയിൽ വെച്ച് നടത്താൻ പ്ലാൻ ചെയ്തിരുന്നു. അതെ സമയത്തായിരുന്നു ഏട്ടൻ അവിടെ അടുത്ത് തന്നെ മതേരൻ എന്നൊരു സ്ഥലത്ത് ഗൈഡ് ആയി വന്നിരുന്നത്. ക്യാമ്പ് കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് ഒന്നിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പോകാം ആയിരുന്നു പ്ലാൻ ചെയ്തിരുന്നത്.

ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നുണ്ട്, ക്യാമ്പ് കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു ബെൽഗാമിലേക്ക് ടീമിന്റെ കൂടെ പോകാതെ ഞാൻ ഏട്ടനെ കാണാൻ ആയി പൂനെയിലേക്ക് ടാക്സിയിൽ വരുവായിരുന്നു അന്ന്.

എന്നാൽ എനിക്ക് എന്തോ ആ ഡ്രൈവറുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ ഒരു സംശയം തോന്നി. അത്കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഏട്ടന് അക്കാര്യം മെസേജ് അയച്ചിട്ട് കൂടെ എന്റെ ലൈവ് ലൊക്കേഷനും ഷെയർ ചെയ്തിരുന്നു.