ഓർമ്മത്താളുകൾ [കിരാതൻ] 284

ഞാൻ എന്റെ ബ്രൈസിയറിന്റെ വള്ളിയഴിച്ചപ്പോൾ ഉടയാത്തതും വലിപ്പമുള്ളതുമായ എന്റെ മാറിടങ്ങൾ തുള്ളികളിച്ചു. ഒരു കന്യകയായി ജീവിതമിതുവരെ തുടർന്ന എനിക്ക് ഉടയാത്ത എന്നിലെ മുലകൾ സൗകാര്യ അഹങ്കാരമായിരുന്നില്ലേ. കോളേജിൽ ക്ലാസ്സെടുക്കുബോൾ ആൺകുട്ടികളുടെ കണ്ണുകൾ കാമത്തോടെ തന്റെ മുലകളിൽ പതിയുന്നത് എത്രവട്ടം കണ്ടീരിക്കുന്നു. തിരക്കിലൂടെ നടക്കുബോൾ തന്റെ വിരിഞ്ഞ ചന്തിയിൽ തട്ടാനും തലോടാനും എത്ര പേരാണ് കൊതിച്ചിരുന്നത്. ചിലർ കഷ്ടപ്പെട്ട് അവസരമുണ്ടാക്കി ആ ചന്തിയുടെ മാസളതയിൽ അമർത്തിപിടിക്കുബോൾ എനിക്കെന്താണ് വല്ലാത്ത അസഹനീയത ഉളവാക്കിരുന്നത്. ആ നിമിഷ നേരത്തെ സുഖം എന്തിനായിരുന്നു ഞാൻ അവഗണിച്ചിരുന്നത്.

മുറക്ക് വന്ന നല്ല കല്യാണ ആലോചനകൾ വേണ്ടെന്ന് വച്ച് ഒരു സന്യാസിനിയെപോലെ എന്തിനായിരുന്നു ജീവിതം തള്ളി നീക്കിയത്.

ഒന്നിനും ഉത്തരമില്ല.

ചിന്തകൾക്ക് കാട് കയറാൻ അവസ്സരം കൊടുക്കാതെ ഞാൻ പാന്റീസ് താഴ്ത്തി. വണ്ണമുള്ള തുടകളിലൂടെ അത് താഴേക്ക് ഉരസിപ്പോയപ്പോൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു സുഖം. ഷവറിന് ചുവട്ടിൽ നിന്ന് മേലാകെ നനച്ചപ്പോൾ ശരീരത്തിലാകമാനം രോമാഞ്ച തിണർപ്പുകൾ പൊങ്ങി വന്നു. ബാത്ത് ടബ്ബിൽ പതിയെ കാൽ വച്ച് സൂക്ഷിച്ച് അതിൽ മലർന്ന് കിടന്നു. മോയ്ച്ചറസിങ്ങ് സോപ്പ് ലീക്കിഡ്‌ കൈയ്യിൽ നുകർന്ന് ഉടയാത്ത മുലകളിൽ പതിയെ തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചു. ഒരു ചിത്രകാരൻ കേൻവാസ്സിൽ വരക്കുന്നത്പോലെ എന്റെ വിരലുകൾ മുലയിലും അതിന് താഴെ ചെറു നെയ്യ് മുറ്റിയ വയറിലും പരതി നീങ്ങി. ഇനിയും അടങ്ങാനാവാത്ത ഏതോ ഒരു വികാരം എന്നിലേക്ക് പടർന്ന് കയറി.

ന്റെ ചേലങ്ങാട്ട് ഭഗവതി …എന്താണെന്നിൽ സംഭവിക്കുന്നത്.

എന്റെ കൈകൾ അറിയാതെ തന്നെ മുലകളിൽ അമർത്തി പിഴിയാൻ തുടങ്ങി.

കൈകാലിട്ട ബലം ഇനിയും പോരാത്ത മാതിരിയുള്ള തോന്നൽ. സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് ആ മുലകളെ പിഴിയാൻ മനസ്സിൽ തോന്നേണ്ട താമസം എന്റെ വികൃതി കരതലങ്ങൾ മുലകളെ ആഞ്ഞ് പിഴിയാൻ തുടങ്ങി.

“…ഹ്ഹആഹഹാ….”.

അറിയാത്തൊരു സീൽക്കാരമെന്നിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു.