ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര [Fukman] 2196

“അയ്യോ !! ഒട്ടും ഉറങ്ങിയില്ലേ? അതെന്താ ഉറങ്ങാതിരുന്നത്?”

“ഒന്നു പോ..”, ചിരിച്ചു കൊണ്ടു റീന ബസ്സിലേക്കു നടന്നു.

ജയേഷ് ബസ്സിൽ കയറിയപ്പോൾ റീന ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.എന്തു ശാന്തമായ മുഖം. മുഖത്തു കവിൾ ചേർക്കുവാൻ തോന്നുന്നു. ഒന്നു കണ്ണടക്കട്ടെ. എന്തെങ്കിലും ഒരു ഐഡിയ ആലോചിക്കണമല്ലോ.

എറണാകുളത്തു കുറച്ചു പകൽ സമയം..

കളമശ്ശേരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റീന കണ്ണു തുറന്നു. കലൂർ ഇറങ്ങുന്നതാണല്ലോ സൗകര്യം. ജയേഷ് കണ്ണടച്ചു തന്നെ.

“ഇറങ്ങാറായി വരുന്നു..”, റീന പറയുന്നതു കേട്ടു ജയേഷ് കണ്ണു തുറന്നു.

“ഞാൻ ഉറങ്ങുകയയായിരുന്നില്ല. നമുക്കു കലൂർ ഇറങ്ങാം..”

അവിടെ നിന്നു ഉദയമ്പേരൂർ ബസ് കിട്ടുമല്ലോ എന്നു റീന മനസ്സിൽ കരുതി. ഏഴരക്കു തന്നെ ബസ് കലൂരിൽ എത്തി കുറെ അധികം പേർ ഇറങ്ങാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഇവിടെ ടോയിലറ്റ്സ് ഉണ്ടാവുമോ..?”

“ഒന്നും ഒട്ടും വൃത്തി കാണില്ല. അതിൻ്റെ ഒക്കെ കണ്ടീഷൻ ദയനീയം ആയിരിക്കും. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. ഞാൻ താമസ്സിക്കുന്നതു ഇവിടെ അടുത്തു കടവന്തറ റോഡിലാണ്. അവിടെ പോയി ഫ്രെഷ് ആയി വീട്ടിൽ പോവാം. കുറച്ചു റിലാക്സഡ് ആയി പോകുന്നതല്ലേ നല്ലത്?”

“അയ്യോ! അപ്പോൾ വീട്ടിൽ എത്താൻ ലേറ്റ് ആകും. എട്ടര കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നു വിളി തുടങ്ങും. സുനിലും വറീഡ് ആകും.”

“അതിനല്ലേ വഴിയുള്ളത്. ഞാൻ അക്കാര്യം ശരിയാക്കാം.. സുനിലിനെ ഒന്നു വിളിക്കട്ടെ.”

എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്നു റീന കരുതി.

സുനിൽ പെട്ടെന്നു തന്നെ ഫോൺ എടുത്തു.

“നിങ്ങൾ അങ്ങു ഏത്തിയല്ലേ?”

“ഇല്ല സുനിൽ. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പാലക്കാട് ആണു. ഇവിടെ അടുത്തുള്ള കുതിരാനിൽ മരം വീണു. റോഡ് ബ്ലോക്ക് ആയിരിക്കുന്നു. അതു മാറ്റിയിട്ടെ ഇനി യാത്ര ഉള്ളൂ. ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂർ ലേറ്റ് ആകും”