ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര [Fukman] 2196

ജയേഷ് എത്ര സമർത്ഥമായാണു പറഞ്ഞു ഒപ്പിക്കുന്നത്, റീന വിചാരിച്ചു.

“കഷ്ട്ടമായല്ലോ !!”

“പാലക്കാട് ആയതു ഭാഗ്യം. അടുത്ത് ഹോട്ടൽ ഉണ്ട്. ബ്രേക്ഫാസ്‌റ്റ് കഴിക്കാമല്ലോ. ഞാൻ ഫോൺ റീനക്കു കൊടുക്കാം..”

ജയേഷ് ഫോൺ റീനക്കു കൈമാറി

“ഇന്നു നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റോ?”, റീന തിരക്കി

“പതിവു സമയത്തു തന്നെ. യാത്രാ ബോറായല്ലേ? രണ്ടു മണിക്കൂറെങ്കിലും ലേറ്റ് ആകുമെന്നു ജയേഷ് പറഞ്ഞു”

മറിച്ചൊന്നും പറയാതിരിക്കുന്നതാണു ഭംഗി എന്നു റീന കരുതി.

“കുഴപ്പമില്ല. കോഫി കഴിയ്ക്കുമ്പോൾ സമയം പോയിക്കോളും”

“ശരി. വീട്ടിൽ എത്തിയ ശേഷം വിളിക്കണം”

“സുനിൽ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു ഇക്കാര്യം ഒന്നു അറിയിക്കണം.”

“ഓഹ്, യെസ്. ഇപ്പോൾ വിളിച്ചു പറയാം.. അവർ വറി അടിക്കേണ്ടല്ലോ”

റീനയും തൻ്റെ പ്ലാനിനു കൂട്ടു നിൽക്കുന്നതു ജയേഷിനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.

“മഹാ കള്ളനാണല്ലോ. എത്ര മിടുക്കായിട്ടാണു നുണ പറയുന്നത്”

“രാത്രി മുഴുവനും ഇതായിരുന്നല്ലോ ആലോചന. എങ്ങിനെ റീനയെ കുറച്ചു സമയം കൂടി അടുത്തു കിട്ടുമെന്ന്”

“കിട്ടിയിട്ട് എന്തു ചെയ്യാനാ?”

“അതു ചെന്നിട്ടു കാണിച്ചു തരാം..”

ഒരു ഓട്ടൊയിൽ കയറി ഒരു കിലോമീറ്റർ യാത്ര ചെയ്തപ്പോൾ അവർ ഒരു രണ്ടു നില വീട്ടിൽ എത്തി. ഭംഗിയുള്ള ഒരു വീട്, മുൻപിൽ ചെറിയ ഒരു ഗാർഡനും.

“ഞാനൊന്നു കുളിച്ചു ഫ്രെഷ് ആകട്ടെ. അതു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ആര്യാസിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി വരാം. അകത്തു ബെഡ് റൂമിൽ ഒരു ബാത് റൂം ഉണ്ട്. റീന അതു ഉപയൊഗിച്ചോളൂ.. ഞാൻ വീടു പൂട്ടി പോയിക്കോളാം..”

ജയേഷ് ആര്യാസിൽ നിന്നു പൂരിയും ദോശയുമായി മടങ്ങി വന്നു വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ റീന ന്യൂസ് പേപ്പർ വായിച്ചു സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നു. എന്തോ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നു എന്നു അറിയാമെന്നതു കൊണ്ടായിരിക്കും മുഖത്തു കൂടുതൽ ചുവപ്പ്. കുളി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കൂടുതൽ തിളങ്ങുന്ന ദേഹകാന്തി.