ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര [Fukman] 2089

ഇന്നലെ മാത്രം പരിചയപ്പെട്ട പെണ്ണു ഇന്നു തൻ്റെ കിടക്കയിൽ. എന്താണു സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതു എന്നു അറിഞ്ഞും കൊണ്ടുള്ള കിടപ്പല്ലേ? ജയേഷ് റീനയെ നോക്കി. സാരി മാറി ഒരു ഷർട്ടും സ്കെർട്ടും ഇട്ടിരിക്കുന്നു.

നല്ല ബോഡി ഷേപ്പു ഉള്ളതു കൊണ്ടു ഈ ഡ്രെസ്സിലും നല്ല മാദകത്വം. ഷർട്ടിനെ പൊക്കി നിർത്തി മുലകൾ തള്ളി നിൽക്കുന്നു.

“ഒരു കാൽ ഒന്നു പൊക്കി വെച്ചേ..”

ജയേഷിനു റീനയുടെ തുടകളുടെ മുഴുപ്പും കൊഴുപ്പും കാണാൻ ധൃതിയായി. സ്കെർട്ടിനുള്ളിൽ തുടകളുടെ ഷേപ്പ് ജയേഷിനു പിടി കിട്ടിയിരുന്നു.

റീന ഒരു കാൽ പൊക്കി വെച്ചപ്പോൾ സ്കെർട്ട് ഊർന്നു തുടകളും പാൻ്റി പോലും ജയേഷിനു കാണാൻ പറ്റി. കൂടുതൽ കാണാനായി ജയേഷ് ബെഡ്ഡിൻ്റെ കാൽക്കൽ വന്നു ഇരുന്നു.

“എന്തു കാണാനാ അവിടെ വന്നു ഇരുന്നത് ? സുനിലിനു ഇതു പോലുള്ള കളികളൊന്നുമില്ലല്ലോ, ഇപ്പോഴെങ്കിലും അതിൻ്റെ ത്രിൽ ഒന്നു അറിയണം”, റീന വിചാരിച്ചു

“ഇന്നലെ തൊട്ടു നോക്കിയതു ഇന്നു തുറന്നു കാണണം”, റീനയുടെ തുടയിടുക്കിലേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ടു ജയേഷ് പറഞ്ഞു.

“ശരിക്കും കണ്ടോ..”

രണ്ടു കാലും അകത്തി വെച്ചു റീന പറഞ്ഞു. തൂവെള്ള പാൻ്റിയിൽ സെൽഫ് കളർ പൂവുകൾ തയ്ച്ചു പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

“എന്താണു പാൻ്റിയിൽ ഒരു നനവ്?”

റീനക്കു ഒലിപ്പു തുടങ്ങിയെന്നതു ജയേഷിനെ ഉന്മത്തനാക്കി.

“എവിടെ നനവ്?”, റീനയുടെ കൈവിരലുകൾ പാൻ്റിയുടെ മുകളിൽ പരതി.

“എവിടെ നിന്നാണെന്നു നമുക്കു നോക്കാം..”

ജയേഷിൻ്റെ വിരലുകളും റീനയോടൊപ്പം പാൻ്റിയുടെ മുകളിൽ ഓടാൻ തുടങ്ങി.

“പാൻ്റിക്കുള്ളിൽ നിന്നു തന്നെ നനവു വരുന്നത്. അതൊന്നു ഊരി നോക്കിയെങ്കിൽ ശരിക്കും കാണാമായിരുന്നു.”, പാൻ്റി താഴേക്കു വലിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.