ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര [Fukman] 2193

ജയേഷ് കയറി വരുന്നതു കണ്ടു. കയ്യിൽ മിനറൽ വാട്ടറും പിന്നെ ഏതോ പൊതിയും.

“കുറച്ചു ഓറഞ്ചും വെള്ളവുമാണ്”, അടുത്തിരിന്ന് ജയേഷ് പറഞ്ഞു.

ബസ് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സിറ്റി ലിമിറ്റ്സ് കഴിയുന്നതു വരെ യാത്ര സ്ലോ ആയിരിന്നു, പത്തു ആയിട്ടും തിരക്കു അങ്ങിനെ കുറഞ്ഞിട്ടില്ല.

പതിനൊന്നിനു തന്നെ ബസിൽ ലൈറ്റ് എല്ലാം ഓഫ് ആക്കി മ്യൂസിക് മാത്രമിട്ടിട്ടുണ്ട്.

“എന്താണു ഇത്ര അത്യാവശ്യമായി പോകുന്നത്?”, ജയേഷ് സംഭാഷണം തുടങ്ങി.

“എൻ്റെ ഇളയ സിസ്‌റ്ററിനു ഒരു കല്യാണാലോചന. ഞാൻ കൂടി ആ സമയത്തു അവിടെ വേണമെന്നു എല്ലാവർക്കും നിർബന്ധം. പ്രതേകിച്ചു രേഖയ്ക്ക്.”

“അനിയത്തി രേഖയാണോ? റീനയെപ്പോളെ സുന്ദരി ആണു രേഖയെങ്കിൽ ആരെങ്കിലും കൊത്തിക്കൊണ്ടു പോകും”, ജയേഷ് പതുക്കെ ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ പൊങ്ങി. താഴെ വീഴാതിരുന്നാൽ മതി”, റീനക്കു ഉള്ളിൽ ഒരു സന്തോഷം.

ജയേഷിൻറെ കൈത്തടം തൻ്റെ അടിവയറിൽ മുട്ടുന്നതു റീന അറിഞ്ഞു. കൈത്തടത്തിലെ ചുരുണ്ടു കറുത്ത രോമങ്ങൾ റീന നേരത്തെ കണ്ടിരുന്നു. ഒരു സുഖമുള്ള ഇക്കിളി തോന്നി, റീനക്കു. നീങ്ങി മാറിയിരിക്കാനൊന്നും റീന പോയില്ല. ഒരു പുരുഷനുമായി മുട്ടി ഇരിക്കാൻ നല്ലം സുഖം തന്നെ.

”ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടോ?”, കൈ കൂടുതൽ റീനയുടെ അടിവയറിൽ അമർത്തി ജയേഷ് ചോദിച്ചു.

“കുറ്റേശ്ശെ. ഏസിക്കു കൂടുതൽ തണുപ്പു തോന്നുന്നു.”

ഏസി ബസ്സിനു ഇങ്ങിനെ ഒരു കുഴപ്പമുണ്ട്. എൻ്റെ കയ്യിൽ ലൈറ്റ് ബ്ലാങ്കറ്റ് ഉണ്ട്. ഞാൻ അതു എടുക്കാം. പുതച്ചിരുന്നാൽ നല്ല സുഖമാണ്.”

ജയേഷ് എഴുന്നേറ്റു റാക്കിലെ ബാഗിൽ ബ്ലാങ്കറ്റ് പരതി. ജയേഷിൻറ അരഭാഗം തൻ്റെ ദേഹത്ത് അമരുന്നതു റീനയെ സുഖിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. ആദ്യമായാണ് ഭർത്താവല്ലാത്ത വേറൊരു പുരുഷൻ്റെ ചൂട് കിട്ടുന്നത്. റീനക്കു ഒരു ത്രിൽ തോന്നി സീറ്റിൽ ഇരുന്നു, ജയേഷ് റീനയെ പുതപ്പിക്കാൻ നോക്കി.