ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര [Fukman] 2196

റീനയെ തൻ്റെ കോലിൽ ഒന്നു തടവിക്കാൻ എങ്കിലും പറ്റിയെങ്കിൽ. ജയേഷ് റീനയുടെ കൈ പിടിച്ചു തൻ്റെ പാൻ്റിൻ്റെ മുൻപിലേക്കു കൊണ്ടു പോയി പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന കുട്ടൻ്റെ മുകളിൽ ആ കൈ അമർത്തി. റീനയുടെ കൈ വിരൽ ആ കോലിൻ്റെ സൈസ് പരിശോധിക്കുന്നതു ജയേഷ് കണ്ടു. പാൻ്റ് അഴിച്ചു കൈയ്യിൽ കൊടുത്താലോ? പാൻ്റിൻ്റെ സിബ്ബ് ഊരി റീനയുടെ കൈ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിലേക്കു വെച്ചു. റീന ഒന്നു ഞെട്ടുന്നതു പോലെ തോന്നി.

“അഞ്ചു മണി ആയി ഇനി ആൾക്കാർ ഉണർന്നു തുടങ്ങും”, റീന കൈ പിൻ വലിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

ശരിയാണ്. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്തൊരു ചമ്മലാണ്. റീന സാരി ശരിയാക്കുന്നു. ബ്രായും ബ്ലൗസുമെല്ലാം നേരാം വണ്ണം ഇടുന്നു. ബസ് പാലക്കാട് അടുക്കുന്നു.

പാലക്കാട് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ എതോ ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലിൻ്റെ മുൻപിൽ ബസ് നിർത്തി. ചായ കുടിക്കാൻ സമയം.

“പുറത്തു വരൂ, ബാത് റൂം നീറ്റ് അല്ലെങ്കിലും ഉണ്ടാവും”

ജയേഷിൻ്റെ പുറകെ റീന ഇറങ്ങി. റീന സ്ത്രീകളുടെ ബാത് റൂമിലേക്കു നീങ്ങുന്നതു കണ്ടു. പുരുഷന്മാർക്കിതൊന്നും ഒന്നും പ്രശ്‌നമേ അല്ല. അവർ ബസ് നിർത്തിയിരിക്കുന്ന പറമ്പിൽ തന്നെ കാര്യം സാധിക്കുന്നു.

മുഖം കഴുകി രണ്ടു ചായയും വാങ്ങി പുറത്തു വന്നപ്പോൾ റീന ഇറങ്ങി വരുന്നതു കണ്ടു.

“അവിടെ ആകെ വൃത്തി കേടാ..”

“എറണാകുളത്തു ചെല്ലട്ടെ..”, ജയേഷ് പറഞ്ഞു.

ജയ്യേഷ് റീനയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ശരിക്കുമൊരു സുന്ദരി തന്നെ. എങ്ങിനെ അങ്ങു വെറുതെ വിടും?

അതും കാര്യം ഇത്രത്തോളം പുരോഗമിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട്? എന്താണൊരു പോംവഴി?

“ഇനി ബസ്സിലേക്കു പോവാം. എനിക്കു ഉറക്കം വരുന്നു”, റീന ചിരിച്ചു.