Oru Aparaichithan 282

അതാരാകും എന്നൊക്കെ . പതിയെ പതിയെ ഉറങ്ങി പോയി.

അടുത്ത ദിവസം ഓഫീസിൽ പോകാൻ റെഡി ആയി. ഇറങ്ങാൻ നേരം അമ്മുമ്മ പറഞ്ഞു ” നിനക്ക് ആ സാരി എടുത്തു ഉടുതുടെ പെണ്ണെ , നിനക്ക് അതാ ചേരുന്നത്.” അമ്മുമ്മ അത് പറഞ്ഞതും എന്ന് മനസിലൂടെ ഉടൻ പോയത് ആ അപരിചിതന്റെ കത്താണ് . ഞാൻ ഉടൻ മുറിയിൽ പോയി ഡ്രസ്സ് മാറി. ഞാൻ എന്നെ തന്നെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി. എന്തോ ഒരു ആത്മവിശ്വാസം പോലെ. എനിയ്ക്കു ആ കത്തിലെ വാക്കുകൾ ഇഷ്ടമായപോലെ തോന്നി.

ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു .ഞാൻ ഇപ്പൊ സാരി സ്ഥിരം വേഷം ആക്കി . പിന്നും പഴയപോലെ ഉള്ള ദിനചര്യകൾ. ഒരു ദിവസം ഞാൻ ഉണർന്നപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ വീടിന്റെ ജനൽ പാളികളിൽ ഒരു കടലാസ് കണ്ടു . ഞാൻ പോയി നോക്കി.

“കിടക്കുമ്പോൾ ജനൽ അടക്കാത്തതു നന്നായി. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇന്നലെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റി. തനിക്കു കിടക്കുമ്പോളും സാരി ഇട്ടൂടെ .. നല്ല ഭംഗിയാകും. ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്ക്”

ഒരു അപരിചിതൻ “

എനിയ്ക്കു അപ്പോൾ പേടിയാണോ അതോ ദേഷ്യമാണോ അതോ നാണം ആണോ വന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഇനിയ്ക്കറിയില്ല . എല്ലാം കൂടെ ഒരു വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ് .

ഞാൻ എന്തോ അന്ന് രാത്രിയാകാൻ കാത്തിരുന്നു. ഒരു സാരി എടുത്തു ഉടുത്തു. കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് നോക്കി .. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും നോക്കി. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു അയാളെ അന്ന് ..
രാത്രി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു . എന്താണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് എന്നൊന്നും ഇനിയ്ക്കറിയില്ലായിരുന്നു . ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു സാരി മാറ്റി , പാവാടയും ബ്ലൗസ്ഉം മാത്രം ഇട്ടു ഇരുന്നു..അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു റൂമിൽ ..
ഞാൻ എന്നിട്ടു സ്വായം പറഞ്ഞു അല്പം ഉറക്കെ ..”ഞാൻ പിന്നെ എന്തിനാ ഈ വേഷം കെട്ടി കിൽകുന്നെ ?”

അല്പം കഴിഞ്ഞു  ജനലിലൂടെ ഒരു ചുരുട്ടിയ പേപ്പർ അകത്തേക്ക് വന്നു .. അല്പം നനഞ്ഞിരുന്നു .

ഞാൻ എടുത്തു നോക്കി.

“നാളെ രാത്രി 12.30 ഉറങ്ങരുത്. ഇതേ സാരി . പിന്നെ ഇന്ന് നിനക്ക് എന്നിൽ ജനികാതെ പോയ ഒരു കുഞ്ഞു ഈ പേപ്പറിൽ ഉണ്ട് … നീ അറിയാൻ വേണ്ടി മാത്രം”

ഒരു അപരിചിതൻ “

ഞാൻ നോക്കി , വെളുത്ത ഒരു ജലം .. അല്പം ഒട്ടിപിടിക്കുന്ന പോലത്തെ ജലം.
“കം” ആണ് എന്ന് എനിയ്ക്കു മനസിലായി .. ഞാൻ അത് കളഞ്ഞു .. വീണ്ടും ടെൻഷൻ അടി തുടങ്ങി.

രാത്രി ആയി .