ഒരു ബ്ലാക് മെയിലിങ് അപാരത [Dr. Wanderlust] 1074

 

“എന്താ ശരിയാക്കാൻ പറ്റാത്തത്? ” ഞാൻ ശബ്ദമുയർത്തി..

 

“അത്.. ബില്ല്.. ആ ബില്ല് കാണുന്നില്ല…” അയാൾ വിറച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“അതെങ്ങനെ ശരിയാകും, ജോസേ അന്ന് പൈസ കറക്റ്റ് ആയിരുന്നു, ബില്ല് കാണുന്നില്ലെങ്കിൽ ആ പൈസ കൂടുതൽ കാണേണ്ടതല്ലേ. അങ്ങനെ കൂടുതൽ ഉണ്ടാരുന്നോ?” ഞാൻ അയാളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി..

 

ഭയം കൊണ്ട് അയാൾ വിളറി വെളുത്തിരുന്നു. തന്റെ കള്ളത്തരം പിടിക്കപ്പെട്ടു എന്നയാൾക്ക് ബോധ്യമായി..

“ഉത്തരം പറയെടോ…” ഞാൻ കൈ ചുരുട്ടി മേശമേൽ ആഞ്ഞിടിച്ചു…

 

“ഇല്ല.. ” അയാളുടെ ശബ്ദം വല്ലാതെ താണു…

“അതെന്താ.. അങ്ങനെ.. അപ്പോൾ ആ പൈസ എവിടെപ്പോയി..” ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

 

അയാൾ ഉത്തരം പറയാതെ വെറുതെ തുറിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു..

“പറ.. ജോസേ എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട്..” ഞാൻ ശബ്ദം കടുപ്പിച്ചു.

 

അയാൾ വിറയ്ക്കുന്നത് അല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പതിയെ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു.

 

താനെന്താടോ അണ്ണാക്കിൽ പിരി വെട്ടിയ പോലെ നിൽക്കുന്നത്? വാ തുറന്നു വല്ലതും എഴുന്നള്ളിക്കടോ?..”

 

എന്റെ ദേഷ്യം നിയന്ത്രണതീതമായി..

ജോസ് ഒരു പൂച്ചയെ പ്പോലെ നിന്ന് പരുങ്ങി… അയാളുടെ മുഖമെല്ലാം വിയർത്തൊഴുകി… അയാളുടെ ഹൃദയം ഇപ്പോൾ പൊട്ടിപ്പോകുംമെന്ന മട്ടിൽ ഇടിക്കുന്നപോലെ തോന്നി.

“മോനെ.. അത്.. എനിക്കൊരബദ്ധം…” അയാൾ വിക്കി..

 

“പ്ഫാ നായിന്റെ മോനെ…” ഞാൻ കൈ വീശിയോരെണ്ണം പൊട്ടിച്ചു അയാൾ വേച്ചു വീണു പോയി…

 

“കാഷ്യടിച്ചു മാറ്റിയിട്ടു അബദ്ധമെന്നോ?… ” ഞാൻ തറയിൽ വീണ അയാളെ കുത്തിനു പിടിച്ചു പൊക്കി…

നേരെ ഭിത്തിയിൽ ചേർത്തു ഇടനെഞ്ഞു കൂട്ടി ഒരു കുത്ത് കൂടി കൊടുത്തു.. വേദന കൊണ്ടയാൾ കുനിഞ്ഞു നിലത്തേക്കിരുന്നു.. കലി കയറി കണ്ണു കാണാതായ ഞാൻ അയാളെ ചവിട്ടാൻ കാലുയർത്തി…

 

“അയ്യോ.. മോനെ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ…” അയാൾ കൈകൂപ്പി കരഞ്ഞു.. യാചിക്കുന്ന അയാളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് പിന്നെ തല്ലാൻ തോന്നിയില്ല… ഞാൻ എന്റെ ടേബിളിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു കൊണ്ട് ഒരു സിഗററ്റ് പുകച്ചു..

 

ജോസ് വേച്ചു വേച് എഴുന്നേറ്റു… പിന്നെ ശ്വാസം വലിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെയുള്ള കബോർഡ്ൽ താങ്ങിപ്പിടിച്ചു നിന്നു…

 

കുറച്ചു നേരം ഞാൻ പുകയൂതിക്കൊണ്ട് അയാളെ നോക്കിയിരുന്നു.. അയാൾ മുഖം കുനിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്.. പക്ഷേ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇടം കണ്ണാൽ ഞാനെന്തു ചെയ്യുമെന്ന് അയാൾ നോക്കുന്നുണ്ട്..

താ**ളി.. ആ ഭാവം കണ്ടാലറിയാം പഠിച്ച കള്ളനാണെന്ന്… ഞാനൊന്ന് മുരണ്ടു…