Oru daridra Kudumbam [Saji] 217

അവസാനം വിയർത്തു ഒഴുകി രണ്ടാളും കയറി വന്നു സവിതയോടു രാഹുൽ :” പ്രിയ ചേച്ചിയും ആന്റിയെ പോലെയാണ് സുന്ദരിയുമാണ് ചന്തിക്കു നല്ല മിനിസമാ..” ഇതുകേട്ട് പ്രിയയും സവിതയും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി

വിയർത്തതല്ലേ കുളിക്കാം എന്നൊക്കെ കരുതി വെള്ളം പിടിച്ചപ്പോഴാണ് രാഹുലിന്റെ ‘അമ്മ രാഹുലിനെ വിളിച്ചത് , നാളെ കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു രാഹുൽ വീട്ടിലേക്കോടി.

അങ്ങനെ രാഹുലിനും പിനീട് പ്രിയയുടെ അതെ സ്കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ കിട്ടി. ഇപ്പോൾ രണ്ടാളും ഒന്നിച്ചാണ് സ്കൂളിൽ പോകുന്നത്.

പ്രിയ സ്കൂളിൽ പോയാൽ സവിത പിന്നെ ഒറ്റക്കാണ്. ഒറ്റകായൽ വിരലിട്ടു അങ്ങനെ ഇരിക്കാരാണ് സവിതയുടെ പതിവ് .

അങ്ങനെ ഒരിക്കൽ പ്രിയയും രാഹുലും സ്കൂളിൽ പോയി, വീട്ടുപണിയൊക്കെ തീർത്തു വെറുതെ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്ന സമയം, ഭർത്താവിന്റെ ഓർമ്മകൾ ആയി ഇപ്പോൾ ഒരുപാട് ദിവസം ആയി കഴുയുന്നു. ഇടക്ക് വരുന്ന കത്ത് മാത്രമാണ് ഇപ്പോൾ ഭർത്താവെന്നു പറയാൻ. എന്നാൽ ഭർത്താവു സമ്മാനിച്ച പഴയ ഓർമകളാണ് ഇപ്പോൾ അകെ കൂട്ടിനുള്ളത്. പയ്യെ സവിത തന്റെ വിരലുകൾ പൂറിൽ ഇടാൻ തുടങ്ങി.

പകുതിക്കു എത്തിയപ്പോൾ വീടിൻറെ മുന്നിൽ ആരോ വന്നിരിക്കുന്നു. ആരാണെങ്കിലും വന്നവനെ ശപിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു നൈറ്റി ഉടുത്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കു പോയി.

ഭർത്താവിന്റെ പുതിയ കത്തുമായി നമ്മുടെ പോസ്റ്മാൻ നില്കുന്നു. സവിതക്കു സന്തോഷവും അതുപോലെ പാതിക്കു നിന്നുപോയ സുഖത്തിന്റെ സങ്കടവും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.

” ഇന്ന് വലതും കാണിക്കുമോ??” ഒരു കള്ളച്ചിരിയുമായി പോസ്റ്മാൻ കത്ത് സവിതക്കു കൊടുത്തു.

“എന്താ ഇപ്പോൾ കാണിക്കണോ ?” സവിത വിട്ടുകൊടുത്തില്ല

“അല്ല ചോദിച്ചെന്നെ ഉള്ളു…പിന്നെ കാണിച്ചെന്നു കരുതി കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലാട്ടോ..ഒരു പ്രാവിശ്യം കണ്ടതാണല്ലോ…” ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പോസ്റ്മാൻ പറഞ്ഞു.

” അല്ല ഇ കത്ത് ആരുടെയാണ്‌ ? ഇ കാലത്തു മൊബൈൽ ഉള്ളപ്പോൾ കത്തായിക്കുന്നത് ആരാ ??”

“ഇതെന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ആണ് …ഈ താമസസൗകര്യം കണ്ടാൽ അറിയാൻ പാടില്ലേ ഇവിടെ മൊബൈൽ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ആഡംബരം ആണെന്ന്.” ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ സവിത പറഞ്ഞു

” എല്ലാം ശെരിയാകും… എല്ലാവരും ഇതുപോലെ ഒക്കെയാണ് പുറത്തു കാണിക്കാൻ ആഡംബരം കാണിക്കുന്നതല്ലേ..” പോസ്റ്മാന്റെ സംസാരത്തിൽ അയാളും ഇതുപോലെ കിടക്കുന്ന ആളാണെന്നു തോന്നിപോകും.