ഒരു ഇന്റർകാസ്റ്റ് അവിഹിതം [അംബി] 387

ഉസ്താദും ഡ്രൈവറും ചേർന്ന് സാധനങ്ങൾ എല്ലാം മെല്ലെ എടുത്ത് വെച്ചു

ഉസ്താദ് എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഒരു മുപ്പത്തി അഞ്ച് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഇരു നിറത്തിൽ അത്യാവശ്യത്തിന് ഉയരവും കുറച്ച് തടിയും ഉള്ളൊരു മനുഷ്യൻ

രവീന്ദ്രൻ വീടിൻ്റെ ഉള്ളിലേക്ക് വാതിൽ തുറക്കാൻ ആയിട്ട് പോയി

ഡ്രൈവർ വണ്ടിയുടെ പിന്നിൽ സാധങ്ങൾ നോക്കി നിൽകായിരുന്നു

ഉസ്താദ് വണ്ടിക്ക് ചുറ്റും ഒന്ന് നടന്നു നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ ആണ് കോ സീറ്റിൽ ശ്രീദേവി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്

അവളും ഇയാളെ കണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ

ഉസ്താദ് ആളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന്

ഉസ്താദ്. ഞാൻ ഈ പള്ളിയിലെ ഉസ്താദ് ആണ്

ശ്രീദേവി. ആ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭാര്യ ആണ് രവീന്ദ്രനെ ചൂണ്ടി ആണ് അവള് അത് പറഞ്ഞത്

ഉസ്താദ്. ആ എന്താ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാതെ,

ശ്രീദേവി. പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ല, കാലിന് എന്തോ തരിപ്പ് പോലെ

ഉസ്താദ്. അത് കുറെ നേരം ഇരുന്നത് കൊണ്ടാ, ഞാൻ സഹായിക്കാം

ശ്രീദേവി. ഏയ് അതൊന്നും വേണ്ട, എനിക് ഇറങ്ങാം, അല്ലേൽ അദ്ദേഹം ഇപ്പൊ വരും

ഉസ്താദ്. പേടിക്കണ്ട, ഞാൻ നമ്പൂരി കുട്ടികളെ കടിച്ച് തിന്നൊന്നും ഇല്ല

ശ്രീദേവി. അയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നും വിചാരിച്ചല്ല, ഇറങ്ങാം

വണ്ടി മതിലിനോട് ചേർത്ത് ആണ് പാർക് ചെയ്തിരുന്നത്

ശ്രീദേവി ആ സൈഡിൽ തന്നെ ആണ് ഇരുന്നിരുന്നതും

ഉസ്താദ് ഡോർ തുറന്ന് പിന്നിലേക്ക് മാറി നിന്നു, ശ്രീദേവി ഒരു കൈ ഡോറിന് മുകളിലേക്ക് പിടിച്ച് ഇറങ്ങാൻ നോക്കി

അപ്പൊൾ തന്നെ ഉസ്താദ് ശ്രീദേവിയുടെ പിന്നിൽ നിന്നും മെല്ലെ പിടിച്ചു

ഉസ്താദ് അയാളുടെ ഒരു കൈ ശ്രീദേവിയുടെ കുണ്ടിക്ക് താഴെയും, ഒരു കൈ അവളുടെ വയറിന് സൈഡിലും ആണ് വെച്ചത്

പെട്ടന്ന് ശ്രീദേവി ഞെട്ടി, പക്ഷേ അയാള് ഇപ്പൊ കൈ എടുത്താൽ അവള് നേരെ നിലത്ത് കിടക്കും, അയാളുടെ കൈ കരുത്തിൽ ആണ് അവളെ താങ്ങി നിർത്തുന്നത്

ഉസ്താദ് കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ മെല്ലെ അവളുടെ കുണ്ടിക്ക് പിടിച്ച് നന്നായി ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു

എന്നിട്ട് മെല്ലെ അവളെ താഴേക്ക് നിർത്തി