ഒരു കുഞ്ഞിക്കാലിനായി [Vaanivijay] 716

‘നീ തയ്യാറാണ് ശ്രേയ. ധൈര്യമായി പോയി വാ’ – മിനി പറഞ്ഞു. ശ്രേയ കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു അവ. എന്ത് കൊണ്ട് എന്ന് അറിയില്ല, ശ്രേയക്ക് മിനിയോട് ആ നിമിഷം വല്ലാത്ത അടുപ്പം തോന്നി. തന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാളോട് തോന്നുന്ന എന്തോ ഒരു വല്ലാത്ത അടുപ്പം. ഒരിക്കലും തനിക്ക് മറ്റൊരു സ്ത്രീയോട് അങ്ങനെ തോന്നും എന്ന് അവൾ കരുതിയിരുന്നില്ല.

‘ശ്രേയാ…’ – റോഹൻ ഹാളിൽ നിന്നും വിളിച്ചു

ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടിയ ശ്രേയ കാലുകൾ അടുപ്പിച്ചു. മുടി ശരിയാക്കി. മിനിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി, എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന്. മിനി ഒപ്പം എഴുന്നേറ്റ് ശ്രേയയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ശ്രേയയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവർ ഇരുവരും ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. രോഹന്റെ കൈ പിടിച്ച് നടന്ന് നീങ്ങുന്ന ശ്രേയയെ നോക്കി മിനി മുകളിലെ ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നു.

ജീവന്റെ ക്ലിനിക്കിൽ താൻ കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച ആയിരുന്നു മിനിയുടെ മനസ്സിൽ. തന്റെ മുലകൾ പാല് ചുരത്തുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. തന്റെ പൂർ ഇതളിൽ നനവ് പടരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. അകത്ത് മുറിയിൽ ജീവന്റെ ശുക്ലത്തിൽ നിന്നും താൻ ജന്മം നൽകിയ കുട്ടിയെ കളിപ്പിക്കുന്ന തന്റെ ഭർത്താവിനെ അവൾ നോക്കി നിന്നു.

****************************
‘ശ്രേയ….’ എന്ന വിളിക്ക് കേട്ടാണ് അവൾ ഞെട്ടിയത്

ഏതാണ്ട് അര മണിക്കൂർ ആയി ഈ മുറിയിൽ താനും റോഹനും ഇരിക്കുകയാണ്. ഇപ്പോൾ ആണ് തങ്ങളെ ഉള്ളിലേക്ക് വിളിച്ചത്. മിനി ചേച്ചി പറഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു സമയം അവിടെ ഒരു കൂട്ടരെ മാത്രമേ ചികിത്സിക്കുകയുള്ളൂ എന്ന്. അത് അവർക്കും ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു. ചെരിപ്പുകൾ അഴിച്ചു വെച്ച് അവർ തങ്ങളുടെ ബാഗുകൾ എടുത്ത് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.