ഒരു കുഞ്ഞിക്കാലിനായി [Vaanivijay] 716

ചെറു രോമങ്ങൾ മാത്രം ഉള്ള വെളുത്ത വയറ്. പൊക്കിളിന്റെ ചെറിയ ഒരു ഭാഗം മാത്രം ഒരു മിന്നായം പോലെ കണ്ടിരുന്നു. ഗ്ലൗസ് ഇട്ട് നിൽക്കുന്ന അവളെ കണ്ട റോഹന് എന്തോ ഒരു ചിന്ത ഉള്ളിൽ കയറി. പക്ഷേ അപ്പോഴാണ് അവൻ അത് ആലോചിച്ചത്. അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ!! അവിടെ തന്റെ ശ്രേയയോടൊപ്പം കണ്ണൻ ആണ്! എന്ത് ചെയ്യണം!!

‘ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കൂ’ – ലയ പറഞ്ഞു. അവൻ അവളുടെ അരികിൽ എത്തി. ഭാവഭേദം ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലാതെ ലയ അവന്റെ അരികിൽ എത്തി. ഒന്നും പറയാതെ അവൾ രോഹന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒറ്റമുണ്ട് ഊരി മാറ്റി. റോഹൻ ഞെട്ടി!! താൻ വസ്ത്രം ഒന്നുമില്ലാതെ ആ അതിമനോഹരിയായ പെൺകുട്ടിയുടെ മുമ്പിൽ നിൽക്കുകയാണ്. പല ചിന്തകൾ അവന്റെ മനസ്സിനെ മഥിച്ചു.

അപ്പുറത്തെ മുറി എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു അതിൽ പ്രധാനം. പക്ഷേ അതിനെ എല്ലാം മറികടന്ന് കൊണ്ട് ലയയുടെ മുന്നിൽ നഗ്നൻ ആയി നിന്ന ആ നിമിഷം അവന്റെ ലിംഗം മുകളിലേക്ക് ഉയരാൻ ആരംഭിച്ചു.

2 അടി മാറി നിന്ന് ലയ കൂസൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ അവന്റെ ലിംഗത്തിലേക്ക് നോക്കുകയായിരുന്നു. അവന് സഹിക്കാൻ ആയില്ല. എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും ലിംഗം ലിംഗത്തിൽ പിടിച്ച് ശരിയാക്കൻ ആഞ്ഞ രോഹനോട് ലയ പറഞ്ഞു – ‘പാടില്ല. ഒന്നും ചെയ്യരുത്’

അത് മറികടക്കാൻ അവന് ആയില്ല. ആ ആജ്ഞ കൂടി കേട്ടതോടെ റോഹന്റെ കുണ്ണ കൊടിമരം കണക്കെ ഉയർന്നു നേരെ നിന്നു. ലയ തന്റെ കയ്യിൽ ഉള്ള പേപ്പറിൽ എന്തെല്ലാമോ എഴുതി. ശേഷം രോഹനോട് പറഞ്ഞു – ‘തിരിഞ്ഞു ആ മേശയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടക്കണം. കാലുകൾ ഭൂമിയിൽ ചവിട്ടിക്കൊണ്ട്, വയറു മാത്രം ആണ് മേശയിൽ വേണ്ടത്. കാലുകൾ അകറ്റി വേണം നിൽക്കാൻ’