?ഒരു കുത്ത് കഥ 7? [അജിത് കൃഷ്ണ] 338

മായ :എന്നാ മോളെ ഞാൻ ഫോൺ വെക്കുവാണ്‌.

മായ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു. കണ്ണാടിയിൽ ഒന്ന് കൂടി നോക്കി. എന്നിട്ട് തന്റെ ഹാൻഡ് ബാഗ് എടുത്തു തോളിൽ ഇട്ടു. ഭിത്തിയിൽ തല തിരിച്ചു തൂക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്ന കറുത്ത കുടയും എടുത്ത് കൈയിൽ പിടിച്ചു വേഗം മുറി മെല്ലെ ചാരി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. കോണി പടികൾ ഇറങ്ങി താഴേക്കു വരുമ്പോൾ അവളുടെ കൈകൾക്ക് ചെറുത് ആയി ഒരു വിറയൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അമ്മ അടുക്കളയിൽ പാചകത്തിന്റെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. ഡൈനിങ്ങ് ടേബിൾ മുകളിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരു നേന്ത്ര പഴം മാത്രം എടുത്തു വേഗം കഴിച്ചു. അവിടെ തന്നെ ഗ്ലാസിൽ ചായ ഇരിപ്പുണ്ട് ആയിരുന്നു. അത് വേഗം കുടിച്ച് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്നു വന്നു.

സൗദാമിനി :നിനക്ക് അത് അവിടെ ഇരുന്നു സമാധാനം ആയി കഴിച്ചു കൂടെ,, എന്താ ഇത്ര ധൃതി..

വായിൽ വെച്ച് പഴം കഴിച്ചു ഇറക്കുന്നത് കൊണ്ട് മാളവിക കൈ കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ ആക്ഷനുകൾ മാത്രം കാണിച്ചു.

സൗദാമിനി :അതേ കിടന്നു ധൃതി വെക്കേണ്ട,, സമയം ഉണ്ടല്ലോ പിന്നെ എന്താ ഇത്ര ധൃതി,,, മര്യാദക്ക് അവിടെ ഇരുന്നു കഴിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി.

ഒരു വിധം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് മാളവിക പറഞ്ഞു.

മാളവിക :അതേ ഇന്നലെ ലീവ് ആയിരുന്നുല്ലോ,, ഞാൻ കൂട്ടുകാരിയോട് നേരത്തെ വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങും മുൻപ് പകുതി എങ്കിലും നോട്ട്സ് ഒക്കെ എഴുതി എടുക്കാം അല്ലോ…

സൗദാമിനി :എന്നാൽ പിന്നെ ഒരു ദിവസത്തേക്ക് ആ ബുക്ക്‌ ഇങ്ങോട്ടു വാങ്ങി ഇവിടെ ഇരുന്നു എഴുതിയാൽ പോരെ.

മാളവിക :ഇവിടെ ഇരുന്നു ഞാൻ എഴുതുമ്പോൾ അവർക്ക് പഠിക്കണ്ടേ?? അതല്ല പിന്നെ എഴുതുമ്പോൾ തന്നെ എന്തെങ്കിലും ഡൗട്ട് ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവിടെ വെച്ച് തന്നെ ക്ലിയർ ചെയ്യാം. അതേ സമയം കളയാൻ ഇല്ല,,, ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം എന്റെ അമ്മ കുട്ടി..

അമ്മയുടെ താടിയ്ക്ക് ഒരു തട്ടും തട്ടി അവൾ വേഗം ബാഗ് എടുത്തു ഒന്ന് കൂടി നേരെ തൂക്കി ഇട്ടു. എന്നിട്ട് വീടിന്റെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി പടിപ്പുര വാതിലിലേക്ക് ഓടി. സൗദാമിനി അത് നോക്കി നിന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് പയ്യെ പറഞ്ഞു
കുട്ടികൾ ഒക്കെ എത്ര പെട്ടന്ന് ആണ് വലുതാകണെ,,..
അതും പറഞ്ഞു അവർ വീണ്ടും അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്തേക്ക്‌ പോയി. പാടം മുറിച്ചു കടന്നു കവല എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ ബസ് കിട്ടി.മാളവിക ഉദ്ദേശിച്ച സ്ഥലത്തേക്ക് ഉള്ള ബസ് ആയത് കൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പത്തിൽ ആയി. മറ്റാരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇരിക്കുവാൻ മുഖം നന്നായി താഴ്ത്തി ആണ് ഇരുന്നത്. അറിയാവുന്ന ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ പിന്നെ ചോദ്യം ആയി എവിടേക്ക് ആണ് എങ്ങോട്ട് ആണ്. ഭാഗ്യം കൊണ്ട് താൻ പഠിക്കുന്ന കോളേജ് മുൻപിൽ കൂടി ആയത് കൊണ്ട് അവിടെ വരെ ആ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു ഇരിക്കാം. അത് കൊണ്ട് അതികം ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാതെ മുഖം നന്നായി കുനിഞ്ഞു ഇരുന്നു. സമയം അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ടക്ടർ ആ സ്ഥല പേര് പറഞ്ഞതും മാളവിക ആദ്യം ഒന്ന് മനസ്സ് പകച്ചു അവൾ വേഗം തന്നെ ബസിൽ നിന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി. ഫോൺ എടുത്തു മായയുടെ ഫോണിലേക്ക് കാൾ ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങിയതും സ്കൂട്ടി അവളുടെ മുൻപിൽ വന്നു നിന്നു. പെട്ടന്ന് അത് ഓടിച്ചിരുന്ന സ്ത്രീ,, മറ്റാരും ആയിരുന്നില്ല മായ ആയിരുന്നു.