ഒരു മുറൈ വന്ത കൗമാരം [Deepak] 142

സതി എന്നെ എന്തോ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ഞാനതു ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ അവൾ പെട്ടന്ന് മുഖം തിരിച്ചു.

ചേച്ചി—അങ്ങനാണേൽ ഇവർ വൈകിട്ട് തന്നെ ഇങ്ങു പോരട്ടെ എന്താ.

എവിടെയാ ഇവർ ജോലി ചെയ്യുന്നത്.

അവർ ജോലിസ്ഥലം പറഞ്ഞു. രണ്ട് പേർക്കും ഷിഫ്റ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആണ്. രാവിലെ ആറു മുതൽ രണ്ട് വരെ.

വല്ലാത്തൊരു ഡ്യൂട്ടി തന്നെ. ഞാനുണരുമ്പോൾ അവർ ജോലിസ്ഥലത്തും. അവരുണരുമ്പോൾ ഞാൻ ജോലി സ്ഥലത്തും. ഒരു കോമ്പിനേഷൻ കിട്ടുന്നില്ല.

എനിക്ക് സതിയെ വളരെ ഏറെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ ആഴം അളന്നെടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ചുണ്ടുകൾ ഏതോ പഴയകാല ചുവർചിത്രങ്ങളിലെ അപ്സരസ്സിനെ പോലെ. മൊത്തത്തിൽ അവൾ ഒരു കാമശില തന്നെ.

അന്ന് വൈകിട്ട് അവർ ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്തു റൂമിൽ വന്നു.

നേരിൽ കാണാതെ ദിവസങ്ങൾ നീങ്ങി.

ആദ്യ ഞായറാഴ്ച. എന്നാണല്ലോ എല്ലാവർക്കും അവധി.

ഞാനന്നു അൽപ്പം നേരത്തെ ഉണർന്നു. എന്നാൽ എന്നെക്കാൾ മുൻപേ സുധ എഴുന്നേറ്റു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവൾ കിച്ചണിൽ എന്തോ പരിപാടിയിലാണ്. സതി

ബെഡിൽ തന്നെ കിടക്കുന്നു. ഉറക്കത്തിലാണോ വെറുതെ കണ്ണടച്ച് കിടക്കുകയാണോ? രണ്ടായാലും ഞാൻ ആ കിടപ്പു അൽപ്പനേരം നോക്കിനിന്നു. കൈ മടക്കി തലയിൽ വെച്ച് ഇടത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞു അവൾ അലസമായി കിടക്കുന്നു.

അവൾ ഉണരുമോ എന്ന തോന്നൽ കൊണ്ട് ഞാൻ പെട്ടന്ന് അവിടം വിട്ടു.

ദൈവം എല്ലാം അവൾക്കു വാരിക്കോരി കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.

അന്ന് വൈകുന്നേരം വെളിയിലിരിക്കുകയായിരുന്നു സതി.

ആ സമയം എങ്ങനെയോ ഞാൻ വെളിയിൽ വന്നു.

എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ സതി ചിരിച്ചു. ഞാനും. അവളുടെ ചിരിയിൽ ഒരു പ്രത്യേക വശ്യതയുണ്ടായിരുന്നു. ആ വശ്യമായ ചിരിക്കു അലങ്കാരമായിരുന്നു അവളുടെ കണ്ണുകൾ. പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാമം ഞാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ  ഒതുക്കി നിർത്തി.