ഒരു പെണ്ണിന്റെ കഥ [Anoop] 109

ഓർത്തപ്പോൾ എന്റെ യോനിയിൽ സഹിക്കാനാവാത്ത അടക്കാനാവാത്ത ഒരു തരിപ്പ് പാഞ്ഞു. മുല ഞെട്ടുകൾ ത്രസിക്കുന്നത് പോലെ. ആാാഹ് രാഹുൽ…!

എന്താ പറഞ്ഞെ?. അശ്വിൻ പെട്ടന്നു ചോദിച്ചു.

എന്ത് ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..!!.
ഞാൻ കാർ ac യുടെ തണുപ്പിലും പെട്ടന്ന് വിയർത്തുപോയി. അറിയാതെ വായിൽ നിന്നും രാഹുലിന്റെ പേര് പുറത്തു ചാടിപ്പോയി. കാറിൽ മ്യൂസിക് ഉള്ളതുകൊണ്ട് അശ്വിൻ കേട്ടുകാണില്ല..

നീ എന്തോ പിറുപിറുത്തുപോലെ തോന്നി..!.

അശ്വിൻ വിടുന്നില്ല..

ഓഹ് ആശ്വാസം അവൻ കേട്ടില്ല..

എത്താറായോ ന്നു ചോദിച്ചതാ.. ഞാൻ നുണ പറഞ്ഞു.

ഓഹ് അതാണോ എന്താ ഇപ്പൊ ദൃതിയായോ, പേടി മാറിയിട്ട്.. അശ്വിൻ കുസൃതിയിൽ ചിരിച്ചു.

പോടാ കള്ള കുട്ടാ. ഞാൻ അബദ്ധം പറ്റിയത് മറക്കാനും. കൂടുതൽ ചോദിക്കാതെ ഇരിക്കാനും. കൊഞ്ചി കുഴഞ്ഞു അവന്റെ കവിളിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കി.. കൊഞ്ചിച്ചു..

ദെയ്‌ ഇങ്ങനാണേൽ പെരുവഴിയാണെന്നു ഞാൻ നോക്കില്ല കേട്ടോ.. അച്ചു ചിരിച്ചു..

യ്യോ വേണ്ടായേ!. ഞാൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പിൻവാങ്ങി. ക്യൂട്നെസ്ഡ് മുഖത്ത് വരുത്തി അച്ചുവിനെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

കാർ കുറച്ചു ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു. കാപ്പി തോട്ടങ്ങൾക്ക് ഇടയിലൂടെയുള്ള ഒരു സ്വകാര്യറോഡിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

നീ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി കളയാൻ കൊണ്ടുപോകുവാണോ? ഈ കാട്ടിൽ?.ഞാൻ കുസൃതിയിൽ ചോദിച്ചു.

ശ്യോ എന്ന് വച്ചാൽ നഗരത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരാള്. നിന്റെ വീടും ആ കാട്ടിൽ തന്നെയല്ലേ?. അച്ചു ചിരിച്ചു. ശരിയാണ് ഈ ഹൈറേഞ്ചിൽ മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും ഒരു 200 മീറ്റർ മാറിയാണ് എന്റെ വീട്. നടന്നു വേണം സ്കൂൾ ബസ്സ് വരുന്ന റോഡിൽ വരാൻ. വീട്ടിൽ താർ ജീപ്പ് ഉണ്ട്. ബട്ട് ഞാൻ നടക്കണം. എന്നെ മമ്മി കൊണ്ടാക്കില്ല. അനിയനെയും അനിയത്തിയെയും കൊണ്ടാകും, മാത്രമല്ല അവർ വീട്ടിൽ നിന്നും 4 കിലോമീറ്റർ അടുത്തുള്ള സ്കൂളിലാണ്, ഞാൻ 22 കിലോമീറ്റർ ദൂരെയുള്ള സ്കൂളിലും.
മമ്മി അവർ അതിന് എന്റെയമ്മ അല്ലല്ലോ!. എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ വാശി തോന്നി മനസ്സിൽ. ഇത്രയും നാളും ഇനിയും അനുഭവിച്ച, അനുഭവിക്കാൻ പോകുന്ന മാനസിക, ശാരീരിക പീഡങ്ങളും, കളിയാക്കലുകളും അവഗണനകളും ഓർത്തപ്പോൾ.