ഒരു ക്വാറന്റീൻ സൌഭാഗ്യം [പ്രസാദ്] 558

അവള്‍, എന്‍റെ കുണ്ണ മുഴുവനും അവളുടെ വായിലാക്കി ശക്തിയായി ഊമ്പി വലിച്ചു. ഒടുവില്‍ രണ്ടാള്‍ക്കും സ്ഖലനം സംഭവിച്ചു. അതോടെ രണ്ടു പേരുടേയും ആവേശം കെട്ടടങ്ങി. ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് നേരേ കിടന്നു. പിന്നെ ലൈറ്റണച്ചിട്ട് അങ്ങനെ തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്ന് ഉറങ്ങി. പിന്നെയും നാലുദിവസം പൊരിഞ്ഞ കളിയും എല്ലാ വിധത്തിലും അര്‍മ്മാദിച്ച് കഴിഞ്ഞു. ഒടുവില്‍ അത് സംഭവിച്ചു. എന്‍റെ പുന്നാര അനിയത്തിക്ക് കോവിഡ്…… അതും യാതൊരു ലക്ഷണവും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ കോവിഡ് പോസിറ്റീവായി.

ഞാന്‍ ഇതാ ഏകനാകുന്നു. ഉള്ളില്‍ ആകെ ഒരു വിഷമം. എനിക്കും അവളുടെ കൂടെ പോകാന്‍ സാധിച്ചെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍ ആശിച്ചു. ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി എനിക്ക് ഒരു അസുഖം വരണേ എന്ന് ഞാന്‍ ആത്മാര്‍ത്ഥമായി ആശിച്ച നിമിഷം. അങ്ങനെ അവളെയും കൊണ്ടുപോയി. ഒപ്പം അവര്‍ ഒരു പ്രതീക്ഷയും തന്നു. എന്‍റെ സാമ്പിള്‍ ടെസ്റ്റ് ചെയ്ത റിസള്‍ട്ട് വന്നിട്ടില്ല എന്ന്. പിന്നെ അമ്മ വിളിച്ച് ആശ്വാസകരമായ ഒരുവിവരം കൂടി പറഞ്ഞു… അനിയത്തിയെ അമ്മയുടെ മുറിയില്‍ തന്നെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തു എന്ന്.

അടുത്ത ദിവസം, എന്‍റെ റിസള്‍ട്ടും പോസിറ്റീവ് ആയതായി വിളി വന്നു. കൂടെ മറ്റൊന്നുകൂടി. അമ്മയുടെ ടെസ്റ്റ് നെഗറ്റീവ് ആയി. അമ്മയെ ഇന്ന് ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യും. അവര്‍, എന്നെ കൊണ്ടുപോകുന്നതിന് മുമ്പായി എന്‍റെ കയ്യില്‍ നിന്നും താക്കോല്‍ വാങ്ങിയിട്ട്, അമ്മ വരുന്നതിന് മുമ്പായി വീട് മുഴുവന്‍ അണുവിമുക്തമാക്കി. ഞാന്‍ ആശുപത്രിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍, അമ്മ ഡിസ്ചാര്‍ജ് ആയി. ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ മറ്റൊരു ഭാഗ്യവും ഉണ്ടായി. അതും അമ്മയുടെ റക്കമന്റേഷനില്‍….. അമ്മയെ ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്ത ഒഴിവില്‍, ആ കിടക്കയില്‍ തന്നെ എന്നെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തു.

അവിടെ ഒരു മുറിയില്‍ രണ്ട് പേരെയാണ് പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നത്. ആണുങ്ങളെയും പെണ്ണുങ്ങളെയും വേറേ വേറേ വാര്‍ഡുകളിലാണ് കിടത്തുന്നത്. പക്ഷേ, എനിക്ക് അവര്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു ഫേവര്‍ തന്നു. അമ്മ ഡി. എം. ഒ. ആഫീസില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നതിന്‍റെ ഗുണം. അച്ഛനും അവിടെ മറ്റൊരു വാര്‍ഡില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒടുവില്‍ അമ്മ പോയി. ഒരു മുറിയില്‍ രണ്ട് ബഡ് വീതമാണുള്ളത്. അങ്ങനെ ഞാനും അനിയത്തിയും ഒരു മുറിയില്‍ ആയി. പക്ഷേ, അവിടെ മറ്റൊന്നും നടക്കില്ല. നേഴ്‌സുമാരൊക്കെ എപ്പഴാണ് കയറി വരുന്നത് എന്ന് അറിയില്ല.

അങ്ങനെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് രാത്രിയായി. ഞങ്ങള്‍ കതക് അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടിട്ട്, ഒരു കട്ടിലില്‍ കയറി, കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നു ഉറങ്ങി. ആശുപത്രിയിലെ ആ വീതികുറഞ്ഞ കട്ടിലില്‍ രണ്ടുപേരും കൂടി കിടക്കുക എന്നതേ ഒരു സാഹസമാണ്. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി. ഞാന്‍ അവിടെ അഡ്മിറ്റ് ആയിട്ട് എട്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, അച്ഛനേയും ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്തു. അച്ഛനും തിരികെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി. അമ്മ, അവിടെയുള്ള നേഴ്‌സ്മാരെ വിളിച്ച് ദിവസവും ഞങ്ങളുടെ വിവരങ്ങള്‍ അന്വേഷിക്കും.

ഞാന്‍ അവിടെ അഡ്മിറ്റ് ആയതിന്‍റെ പതിനഞ്ചാം ദിവസം, ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരുടേയും റിസള്‍ട്ട് നെഗറ്റീവ് ആയി. അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ ആശുപത്രി വാസം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങളും വീട്ടിലേയ്ക്ക് മടങ്ങി. വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടും പഴയതു പോലെ രണ്ട് മുറികളിലായി കിടത്ത. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി. അനിയത്തിക്ക് ഓണ്‍ലൈന്‍ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി. ഞാന്‍ എന്‍ജിനീയറിംഗിന് കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സ് ആണ് എടുത്തിരുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് ഒരു ലാപ്‌ടോപ്പ് വാങ്ങി തന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ചില ദിവസങ്ങളില്‍, അവള്‍ ഓണ്‍ലൈന്‍ ക്ലാസ്സ് ലാപ്‌ടോപ്പില്‍ ചെയ്യാനായി എന്‍റെ മുറിയില്‍ വരാറുണ്ട്.

ഇപ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ എപ്പോഴും ഒന്നിച്ചാണ് കളിയും, മറ്റ് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യുന്നത്. ചില രാത്രികളില്‍ എല്ലാവരും ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ എന്‍റെ മുറിയില്‍ വരും. ഞങ്ങള്‍ പെട്ടെന്ന് അടിച്ചുപൊളിച്ച് പിരിയും.

അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോകുന്നു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് കോവിഡ് മൂലമുണ്ടായ ഒരു സൗഭാഗ്യം.

ശുഭം. …………….