ഒരു തെക്കു വടക്കൻ പ്രണയം [Jobin] 254

“എന്താന്ന്” എനിക്കവൾ പറഞ്ഞ ഒരു കുന്തവും മനസ്സിലായില്ല.

“ആ ചമ്മി നാറിയ മുഖം കാണണമെന്ന്.. ഒന്ന് വീഡിയോ കാൾ ചെയ്യാമോ” അവള് തെളിച്ചു പറഞ്ഞു, ഞാൻ ഞെട്ടി..

“എന്താ സംഭവം.. ഞാൻ വിളിക്കാം” കൂടുതൽ ആലോചിച്ചു തല പുണ്ണാക്കാൻ നിന്നില്ല നേരെ വീഡിയോ കാൾ ചെയ്തു.

ഫോൺ എടുത്തപ്പോ ഇരുട്ട് ആയിരുന്നു.. ഞാൻ ഹലോ  ഹലോ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അനക്കം ഒന്നുല്ല.. കട്ട്‌ ആയോ എന്ന് നോക്കിയപ്പോഴേക്കും അഞ്ജലിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.

അവള് കുത്തി ഇരുന്നു ചിരിക്കാണ്, എന്താ കാര്യമെന്ന് മനസ്സിലാവാതെ ഞാൻ വായും പൊളിച്ചു അതും നോക്കി നിന്നു.

“ആ ചിരി ഒന്ന് നിർത്തി എന്താ കാര്യമെന്ന് പറയോ? മനുഷ്യന് കിടന്നുറങ്ങണം” എന്റെ ക്ഷമ നശിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അഞ്ജലി അവളുടെ ഫോൺ ചെരിച്ചു പിടിച്ച് കൂടെ ഉള്ള ആളെ കൂടെ കാണിച്ചു.. ധെ ലവൾ.. റ്റാനിയ..അപ്പൊ രണ്ടാളും കൂടെ എനിക്കിട്ട് പണിതതാണല്ലേ.. പട്ടി ചെറ്റ..

എന്റെ വായിൽ വന്ന സകല തെറികളും മനസ്സിലടക്കി പിടിച്ച് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഈ മോന്ത കാണിക്കാൻ വേണ്ടി ആണോ നീയെന്നെ വിളിച്ചേ? നീയെന്താ ആളെ കളിയാക്കാണൊ? തമാശ കളിക്ക് അതിരൊന്നും ഇല്ലേ.. കുറച്ച് ഫ്രണ്ടലി ആയെന്ന് വെച്ച് എന്തും ചെയ്യാമെന്നാ??”

അഞ്ജലി വേഗം ക്യാമറ അവൾടെ നേരെ പിടിച്ചു, അവൾടെ മുഖമാകെ വിളറിയ പോലുണ്ട്. ഞാൻ ഇങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്ന് അവര് പ്രതീക്ഷിച്ചു കാണില്ല.. കാര്യം ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും തിരിച്ചൊരു പണി കൊടുക്കണം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ ആയിരുന്നു എന്റെ പ്രകടനം.

അഞ്ജലിയുടെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞു..

“സോറി..”

“കോറി.. കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോ നിന്റെ സോറി എനിക്കൊന്നും വേണ്ട” ഞാൻ കാരക്ടർ വിട്ടില്ല.

അവള് ഏങ്ങലടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി, കുറച്ചൂടെ സ്ട്രോങ്ങ്‌ ആക്കാൻ വേണ്ടി എന്റെ അടുത്ത ഡയലോഗും..

“സ്വന്തം ചേട്ടനെ പോലാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പുറകിന്ന് കുത്തണ ടൈപ് ആണല്ലേ” ഹുയ്യോ.. എനിക്ക് വയ്യ.. അവളെ ഞാൻ കരയിപ്പിച്ചു പണ്ടാരടക്കും.

“സോറി.. ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം” എങ്ങനൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു അവൾ ഫോൺ വെച്ചു.

ഫോൺ സൈഡിലേക്ക് ഇട്ട് ഞാൻ ബെഡിൽ നീണ്ടു നിവർന്നു കിടന്നു.. ഹാ ഒരുത്തിയെ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് കരയിപ്പിച്ചപ്പോ എന്തൊരു സന്തോഷം.

അധികം വൈകിയില്ല മെസ്സഞ്ചറിൽ റ്റാനിയയുടെ മെസ്സേജ് വന്നു..

“ഐ ആം സോറി.. ഇതെല്ലാം ഞാനൊരു തമാശക്ക് ചെയ്തതാണ്.. അഞ്ജലി

The Author

Jobin James

Life is stranger than fiction because fiction has to make sense !!!

47 Comments

Add a Comment
  1. കുറെ കാലത്തിനു ശേഷമാണ് ഇവിടെ വന്നു നോക്കുന്നത്.ആഷ്‌ലിൻ വായിച്ചപ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങളെന്ന എഴുത്തുകാരൻ മനസ്സിൽ കേറിയതാണ്.ഇവിടെ നോക്കുമ്പോൾ അവസാന കമന്റും എന്റേത് തന്നെ, ഒരു വർഷത്തിലേറെ മുൻപ്.മറന്നിട്ടില്ല ഈ കഥയും.എന്നെങ്കിലും ഒരുതിരിച്ചു വരവുണ്ടാകുമോ എന്നറിയില്ലെങ്കിലും ഒരിറ്റ് പ്രതീക്ഷ വെക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ലല്ലോ….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *