അറിഞ്ഞത് പോലുമില്ല, അവളോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇതെല്ലാം ആ ഒരു സ്പിരിറ്റിലെ എടുക്കു എന്ന് പറഞ്ഞു വിളിച്ചതാണ്.. അവളോട് ദേഷ്യം കാണിക്കരുത്, എന്റെ മിസ്റ്റേക്ക് ആണ് ഐ ആം സോറി” ഒരു നീളൻ മെസ്സേജ്..
റിപ്ലൈ അയക്കണോ.. വേണ്ട കുറച്ച് ജാഡ ഇടാം.. ആമ്മാതിരി പണിയല്ലേ തന്നത്. ആക്ട് ചെയ്യാൻ യെവള് മിടുക്കി അല്ലെ.. നീ ആക്ടിങ് എന്താണെന്ന് കാണാൻ പോകുന്നെ ഉള്ളു മകളെ..
നെറ്റ് ഓഫ്‌ ആക്കി വെച്ച് ഞാൻ ഉറങ്ങി.. രാവിലെ ഉറക്കമുണർന്നത് ഷാനിന്റെ കാൾ കണ്ടാണ്.. എന്താ പ്രശ്നം എന്ന് ചോദിച്ചുള്ള വിളിയാണ്, ഒന്നുമില്ല ഞാൻ അഞ്ജലിയെ വിളിച്ചോളാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവൻ ഫോൺ വെച്ചു.
ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ അഞ്ജലിക്കൊരു മെസ്സേജ് അയച്ചു.
“ഇറ്സ് ആൾ റൈറ്റ്.. ഇനി വേറെ ആരെയും വിളിക്കണ്ട. എനിക്ക് ദേഷ്യമൊന്നും ഇല്ല”
മെസ്സേജ് അവിടെ എത്തണ്ട താമസം റിപ്ലൈ കിട്ടി “ഐ ആം സോറി ഏട്ടാ..”
“ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ.. ഇറ്സ് ഓക്കേ” സത്യത്തിൽ അവളോടെനിക്ക് ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോ എന്തോ ഒരു സമാധാനം തോന്നി.
“ഓക്കേ.. ഞാൻ വിളിക്കാം.. ഹാവ് എ നൈസ് ഡേ”
“ബൈ” ഹാ ഇതൊക്കെ മതി.
മെസ്സേജിങ് കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ വെക്കാൻ നേരമാണ് ഫേസ്ബുക് മെസ്സഞ്ചറിൽ രാത്രി വന്ന മെസ്സേജ് ഞാൻ കണ്ടത്.
റ്റാനിയ ആണ് “ഐ ആം സോ സോറി, അറ്റ് ലീസ്റ്റ് അഞ്ജലിയോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കുമോ”
അതിനും ഞാൻ റിപ്ലൈ ചെയ്തില്ല.. എനിക്കും ഉണ്ട് ആത്മാഭിമാനം.. ഇല്ലേ.. ഉവ്വ്..
ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തിടത്തു തന്നെ വെച്ച് ഓഫീസിൽ പോവാൻ തയ്യാറെടുപ്പ് തുടങ്ങി.
കുളി കഴിഞ്ഞു തിരികെ റൂമിൽ എത്തിയപ്പോ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു, വീണ്ടും മെസ്സഞ്ചർ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ.
വീണ്ടും റ്റാനിയ തന്നാണ് “താങ്ക് യൂ”
ഓഹ് പിന്നെ.. നീ പറഞ്ഞിട്ട് അല്ലെ.. ഒന്നു പോടീ.. ഇവളോട് നേരിട്ട് പറയണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും വല്ലാത്ത ചളിപ്പ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് വേണ്ടെന്ന് വെച്ചു.
***
തുടർന്നുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ വലിയ സംഭവങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ കടന്നു പോയി, ഞായറാഴ്ച അധികം ദൂരേക്ക് ഒന്നും പോവാതെ അടുത്തുള്ള തുഷാരഗിരി വെള്ളചാട്ടം വരെ പോയുള്ളു. കുറെ ഫോട്ടോസ് ഒക്കെ എടുത്ത്, രാത്രിക്ക് മുമ്പേ തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തി.
അഞ്ജലി രാവിലെയും രാത്രിയും ഗുളിക കഴിക്കുന്ന പോലെ മെസ്സേജ് അയക്കാറുണ്ട്. അവൾക്കിപ്പോഴും കുറ്റബോധം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാനാണെങ്കിൽ അത് പൂർണ്ണമായും മാറ്റാനും നിന്നില്ല. റ്റാനിയ അതിന് ശേഷം മെസ്സേജ് ഒന്നും അയച്ചില്ല, ലാസ്റ്റ് മെസ്സേജ് അയച്ചത് ഞാൻ കണ്ടതിനു ശേഷം റിപ്ലൈ അയക്കാഞ്ഞത് കൊണ്ടാവാം.
കുറെ കാലത്തിനു ശേഷമാണ് ഇവിടെ വന്നു നോക്കുന്നത്.ആഷ്‌ലിൻ വായിച്ചപ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങളെന്ന എഴുത്തുകാരൻ മനസ്സിൽ കേറിയതാണ്.ഇവിടെ നോക്കുമ്പോൾ അവസാന കമന്റും എന്റേത് തന്നെ, ഒരു വർഷത്തിലേറെ മുൻപ്.മറന്നിട്ടില്ല ഈ കഥയും.എന്നെങ്കിലും ഒരുതിരിച്ചു വരവുണ്ടാകുമോ എന്നറിയില്ലെങ്കിലും ഒരിറ്റ് പ്രതീക്ഷ വെക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ലല്ലോ….
ഹലോ….