ഒരു വിജ്രംഭിച്ച ഫാമിലി 3 [റിഷി ഗന്ധർവ്വൻ](ഫെംഡം ചേട്ടത്തി) 456

പൂർണ : ഇങ്ങനെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കരുത്. റോൾപ്ലേ ആവുമ്പൊ രണ്ടുപേരും സംസാരിക്കണം. എന്നാലേ ചേട്ടത്തി ഹാപ്പിയാവൂ. ചേട്ടത്തി ഹാപ്പിയായാൽ ആർക്കാ ഗുണം?

കിച്ചു : എനിക്ക്. എന്നെക്കൊണ്ട് ആവുന്നപോലൊക്കെ ഞാൻ സംസാരിച്ചോളാം.

*******************************************************************

റോൾപ്ലേ തുടങ്ങുന്നതിനായി പൂർണ കിച്ചുവിനോട് ഒന്നുകൂടെ യൂണിഫോമിൽ പുറത്തുനിന്നും അകത്തേക്ക് നടന്ന് വരാൻ പറഞ്ഞു.

പൂർണ : അച്ഛന്റെ ശിലമോൾ സ്കൂൾ വിട്ട് എത്തിയല്ലോ. മോളെന്താ ലേറ്റ് ആയോ ഇന്ന് വരാൻ?

കിച്ചു : ഇല്ലച്ഛാ. സ്കൂൾ ബസ് ലേറ്റ് ആയതാ. വരുന്നവഴി ടയർ പഞ്ചറായി.

പൂർണ : അത് കഷ്ടമായല്ലോ. മോളെ കാറിൽകൊണ്ടുവിടാമെന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞതല്ലേ. അതുപോട്ടെ. മോളിവിടെ വന്നിരിക്ക്. എന്തുവാ ഇങ്ങനെ അച്ഛനേം നോക്കി നിൽക്കുന്നെ.

കിച്ചു പൂർണ ഇരുന്ന സോഫയ്ക്കടുത്ത്‌ ബെഡിൽ ഇരുന്നു.

പൂർണ : അച്ഛന്റെ പൊന്നുമോള് ബെഡിലാണോ ഇരിക്കുന്നേ. മോളോട് അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അമ്മ വീട്ടിൽ ഇല്ലെങ്കിൽ അച്ഛന്റെ മടിയിൽ ഇരിക്കണമെന്ന്. എത്ര വല്യകുട്ടിയായാലും ശിലമോൾ അച്ഛന്റെ പുന്നാരയല്ലേ.

കിച്ചു പൂർണയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് നിന്നു. പൂർണ  പിടിച്ചു മടിയിലേക്ക് ഇരുത്തി. ഇരുന്നപ്പോൾ മുട്ടുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന പാവാട പൊങ്ങി മുട്ടിനുമേലെ ആയി.