പി എസ് എൻ മോട്ടോഴ്‌സ്
P S N Motors | Author :Simona
“……….നാശം!!!..
മടുത്തു!!!..
വൈകുന്നേരം വരെ മാനേജരുടെ വക… വീട്ടിലെത്തിയാൽ കെട്ട്യോന്റെയും..
ഹോ!!!..
ഇങ്ങനൊരു കറവപ്പശുവിന്റെ ജന്മമാണല്ലോ റബ്ബേ എനിക്ക് കിട്ടിയത്…”
സ്വയം പ്രാകിക്കൊണ്ട് നഖം കടിച്ചു തുപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്ന സമയത്താണ് ആറരയുടെ “പി എസ് എൻ” സ്റ്റോപ്പിനുമുന്നിൽ വന്നു നിന്നത്..
“……….ചങ്ങരം കൊളാം..ചങ്ങരം കൊളാം..
ഇത്താ.. സ്വപ്നം കണ്ട്ക്കാണ്ട് കേറ്ണ്ടെങ്കി കേറ്.. നേരം വൈകി..”
സതീശൻ, മുൻവാതിൽ തുറന്ന്, എന്നെ ഇടംകണ്ണിട്ടുനോക്കിക്കൊണ്ട് സ്വതസിദ്ധമായ നിലവിളിയോടെ വെപ്രാളപ്പെട്ട് പെടഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു..
വെറുതെയാണ്…
രണ്ടു സ്റ്റോപ്പും കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇഴയാനുള്ളതാ ഈ പാട്ട..
ചങ്ങരം കുളം വരെ…
വേഗം തന്നെ ഹാൻഡ്ബാഗും കുടയും മാറോടടുക്കിപ്പിടിച്ച്, തുറന്ന വാതിലിനരികിലൂടെ അകത്തേക്ക് വലത്തേ കാൽ വെച്ച് ഉയർന്നതും, ഡബിൾ ബെല്ലടിച്ച് അവനെന്റെ പിറകിലേക്കമർന്നു….
ഇതെന്നും പതിവാണ്..
ആദ്യമൊക്കെ രൂക്ഷമായ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, ഫലം കാണാതായപ്പോൾ പിന്നെ ഈ ശരീരത്തിലേക്കുള്ള അമരൽ ഞാനും പതിയെ പതിയെ ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി..
ഒപ്പം, കൂടെ ജോലിചെയ്യുന്ന ഷേർളിയുടെ വക ഉപദേശവും..
“……….ഇതൊന്നും അത്ര സാരമാക്കാനില്ലെന്റെ റംലക്കുട്ടീ…
ബസിൽ കയറിയാൽ അതൊക്കെ ഉണ്ടാവും…
” Simona chechyyy Ki Jai ” ????????
അയ്യയ്യോ….
എനിക്ക് ജയ് വിളിക്കല്ലേ ട്ടാ….
യു എ പി എ ആരോപിക്കാൻ ആളോളെ കിട്ടാണ്ട് തപ്പി നടക്കണ കാലാണ്…
പിന്നെ പാറുവിനെ ഒരു സിമോണിസ്റ്റായിട്ട് പ്രഖ്യാപിച്ച് പിടിച്ചോണ്ട് പോവുവേ…
പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട….
(സിമോണിസവും ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാ ഇത്തിരി തീവ്രമായ വാദം തന്നെയാണേ… പീസിന്റെ കാര്യത്തിൽ… അതാ പ്രശ്നം)
താങ്ക് യൂ പാറു…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
സിമോണയുടെ എല്ലാ കഥകളും വായിച്ചു. വൈകിയെത്തി വായിച്ചത് കൊണ്ടു പഴയത്തിലൊന്നും കമന്റ് ഇട്ടാൽ സിമോണ വായിക്കാനും,റിപ്ലൈ കിട്ടാനും സാധ്യത ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടു എല്ലാത്തിനും കൂട്ടി ഇതങ്ങു വരവ് വെക്കുവാണ്. എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് “ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ രണ്ടു പശുക്കൾ”തന്നെയാണ്. പിന്നെ “അമ്മ റാണി പിന്നെ രാഘവേട്ടനും”. എന്റെ ഫേവറിറ്റ് ആയി ഇത് രണ്ടും ഞാൻ കൊണ്ടു നടക്കുവാണ്. ഇടയ്ക്കിടെ ഒന്ന് വായിക്കും. സിമോണയുടെ എഴുത്തിൽ എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്, രണ്ട് വ്യത്യസ്ത അറ്റങ്ങളിൽ ഉള്ളവർ തമ്മിൽ ലൈംഗികതയിലൂടെ ഒന്നാകുന്നു എന്നതാണ്. കുറച്ചൂടെ വ്യകതമാക്കാം. സിമോണ,വെളിയിൽ പഠിച്ച കുട്ടി,സുന്ദരി,സമ്പന്ന,പടിപ്പുള്ളവൾ.അവളുമായി ഇഴുകിച്ചേർന്നതോ,രാഘവൻ,കറുത്ത നിറം,പശുക്കറവ,പഠിപ്പ് കമ്മി.പക്ഷെ അതിതീവ്രമായ സെക്സ് ആണ് അവർ തമ്മിൽ ഉണ്ടായത്.വന്യമായ,സർവവും മറന്നുള്ള ബന്ധം.അതാണ് സെക്സിൽ ഉണ്ടാവേണ്ടത്. അതിനു നിറവും മണവും ഒന്നും ഒരു തടസ്സമല്ല. റാണിയമ്മയിലൂടെയും,രതിയിലൂടെയും,ഷേർലിയിലൂടെയും,ഹിതയിലൂടെയും സിമോണ അത് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. രണ്ട് മൂന്നു കഥകളിൽ കമന്റുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടു, അയ്യോ ആ വേലക്കാരന് അവളെ കൊടുക്കരുതേ, ആ കറുത്തവൻ അവളെ കളിക്കുന്നത് ഓർക്കാനേ വയ്യ എന്നൊക്കെ.അത്തരക്കാർക്കും, പിന്നെ തങ്ങളുടെ കഥകളിൽ സുമുഖൻ എഴുതിയില്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം വരാത്ത ചിലർക്കുമുള്ള മറുപടിയാണ് സിമോണ.വേലക്കാരന്റെ വെപ്പാട്ടി ആയി അവിടുത്തെ കൊച്ചമ്മയെയും മകളെയും തൊഴുത്തിൽ പശുക്കൾക്കൊപ്പം ഭോഗിച്ചത് അതേ ഭാഷയിൽ,അതേ രുചിയിൽ എഴുതിവെച്ചു സിമോണ. പ്രായവും നിറവും,സ്റ്റാറ്റസും കൊണ്ടു വ്യത്യസ്തരായവരുടെ വിയർപ്പ് സിമോണയുടെ തൂലികയിൽ ഒന്നായി.നാറ്റവും സുഗന്ധവും, സുഖത്തിന്റെ കാണാക്കയത്തിൽ ഒരുമിച്ചു ഊളിയിട്ടു.അലിഞ്ഞു ചേർന്നു.എന്നെന്നും വേറിട്ടു ഒന്നാമതായി നിൽക്കും നിങ്ങൾ.എഴുത്തുകാരിയോട് പറയാൻ ഉള്ളത് നന്ദിയാണ്. സിമോണയ്ക്കും,റാണിക്കും,ഹിതക്കും,ഷേർളിക്കും,രതിക്കുമൊക്കെ നന്ദി. സെക്സ് മാറ്റിവെച്ചു പറഞ്ഞാൽ ഞാനും വേലക്കാരൻ ലേബലിൽ പെട്ട ആളാണ്. എനിക്കുമുണ്ട് സുന്ദരിയും,സമ്പന്നയുമായ കൊച്ചമ്മ മാഡവും, ഭർത്താവുമൊക്കെ.പക്ഷെ മങ്ങിയ കളറും,പട്ടിണി ലുക്കും ഒക്കെ ആയത് കൊണ്ട് അവർക്ക് നമ്മളോട് പുച്ഛം മാത്രം.അതൊരിക്കലും മാറില്ല.പക്ഷെ എല്ലാവരും അങ്ങനെയല്ല. ചിലർ.പിന്നെ നമ്മൾ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ നമ്മുടെ പണിയും ചെയ്ത് ജീവിച്ചു പോകുന്നു.സാമൂഹിക ജീവിതത്തിൽ അങ്ങനെയുള്ള അനുഭവങ്ങളും ഉള്ളത് കൊണ്ടു ഈ നിലയും വിലയും വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഘടകമായി നിൽക്കുന്നു. ഇനി ഇവിടെ വരുമ്പോൾ നിറഭേദങ്ങൾ ഇല്ലാത്തത് വായിക്കുമ്പോൾ ഒരു അംഗീകാരം കിട്ടിയ പോലെയാണ്. നമ്മളെപ്പോലെ ഒരുത്തൻ ആണല്ലോ രാഘവൻ എന്നൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോൾ.അത് കൊണ്ടു സിമോണ ഞങ്ങൾ തൊഴിലാളികളുടെ സ്വന്തം ജേർണലിസ്റ് ആണ്.സ്റ്റാറ്റസ് നോക്കാതെ കഥാപാത്രങ്ങളെ കൂട്ടിയിണക്കി നന്നായി എഴുതിയ കുറെ എഴുത്തുകാരും ഇവിടെയുണ്ട്. അവർക്കും നന്ദി.ഇത് ഒരു ഘടകം മാത്രമാണ്. അങ്ങേയറ്റം രസത്തിൽ പൊതിഞ്ഞ കമ്പി സംഭാഷണങ്ങൾ.എവിടെ വെച്ചും ബന്ധപ്പെടാൻ തയ്യാറാവുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾ. മുട്ടി നിൽക്കുന്ന ആണും പെണ്ണും.ഭ്രാന്തമായ വേഴ്ച.ആ ദൃശ്യത്തിന്റെ ശബ്ദരേഖ ഇവിടെ എഴുതിത്തരുന്നു സിമോണ. അടുത്ത കഥകൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും നേരിട്ട് പകർന്ന് എഴുതുന്ന ലിപികൾ!!. പറയുന്നതെല്ലാം… എല്ലാം സത്യം തന്നെ എന്നും ഉറപ്പാണ് . അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ എങ്കിൽ… ഞാൻ പറയും സിമോണക്ക് കിട്ടിയ അഭിപ്രായസമ്മാനങ്ങളിൽ ഏറ്റവും നല്ല, മുന്തിയ സമ്മാനം ആയിരിക്കും ഇത്!.
പ്രിയപ്പെട്ട പരമുവിന്…. അതോ പരമുവേട്ടനോ???
ഏതാണ്ട് ഒരുവര്ഷത്തോളമായിക്കാണണം ഞാൻ ഇവിടെ കഥയെഴുതാൻ തുടങ്ങിയിട്ടെന്നാണ് ഓർമ്മ…
ഇവിടെ നിന്ന് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തതും അല്ലാത്തതുമായ ഏകദേശം അറുപതോളം കഥകൾ ഈ കാലയളവിൽ പബ്ലിഷ് ചെയ്തുകാണണം..
അതുകൊണ്ടുതന്നെ പലതും ഞാൻ തന്നെ മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു…
സത്യത്തിൽ ഈ ഒരുവര്ഷത്തിനിടയിൽ തീർത്തും ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനൊരു കമന്റ്റ് ഒരു കഥയുടെ വാളിൽ വരുന്നത്…
ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി…. (അല്പം അഹങ്കരിച്ചു എന്നുപറഞ്ഞാലും ചിലപ്പോൾ ശരിയാവും)
ചില കമ്മിറ്റ്മെന്റ്സിന്റെ ഇടവേളയിൽ തികച്ചും യാദൃശ്ചികമായി കണ്ടെത്തിയതാണ് ഈ സൈറ്റ്.. അതിനു മുൻപ് ഞാൻ ഈ സൈറ്റോ ഇതിലെ കഥകളോ കണ്ടിരുന്നില്ല…
ഇവിടെയുള്ള മറ്റു എഴുത്തുകാരുടെ കഥകൾ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വായിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും എഴുത്തു തുടങ്ങിയതിനുശേഷമായിരിക്കണം…
അതിനുമുൻപ് ഇടപേജുകളിലുള്ള ഒന്നോ രണ്ടോ കഥകൾ മാത്രമാണ് വായിച്ചതും..
അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഇതിൽ ആരൊക്കെയാണ് പുലികളെന്നോ ആരുടെ കഥകളാണ് കൂടുതൽ മികച്ചു നിൽക്കുന്നതെന്നോ.. ഒന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു…
എഴുതി തുടങ്ങിയപ്പോഴും, സ്വാഭാവികമായി അതുകൊണ്ടുതന്നെ മറ്റാരുടെയും ശൈലികളിലേക്ക് കടന്നില്ല.. തീർത്തും സ്വന്തം ചിന്തകളെ, ഭാവനകളെ ഒക്കെ അതേപടി പകർത്തി….
ഇന്നും അതുതന്നെ ചെയ്യുന്നു… എഴുതാൻ വേണ്ടി ഞാൻ എഴുതാൻ ഇരിക്കാറില്ല…
ചില തുടര്കഥകൾ ഒടുക്കം എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്നവസാനിപ്പിക്കാനായി ഒന്നുരണ്ടിടത്ത് അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ടിവന്നിട്ടുള്ളതൊഴിച്ചാൽ…
മറ്റെല്ലാം ആ ഒരു മൂഡിൽ തന്നെയാണ് എഴുതിയിട്ടുള്ളതും…
പലപ്പോഴും കഥകളിലെ കഥാപാത്രങ്ങളായി സ്വയം മാറി എഴുതാറുമുണ്ട്…
എന്തായാലും….
ഇത്രയധികം എന്റെ കഥകളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ…. അങ്ങനെ ഒരാളെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ..
ഇത്രനാൾ ഇവിടെ എഴുതിയതൊന്നും വെറുതെ ആയില്ലെന്ന് മനസ്സുപറയുന്നു..
ഒരുപാട് നന്ദി…
എല്ലാകഥകളും വായിച്ച്…. എല്ലാകഥാപാത്രങ്ങളെയും ഓർത്തുവെച്ച്… ഇങ്ങനെ എന്നോട് പറയാൻ തോന്നിയ ആ മനസ്സിന്….
അവസാന വരികളിൽ എഴുതിയത് മാത്രം ഒരല്പം വിഷമമായി…
സമത്വമെന്ന ആശയം സമൂഹത്തിൽ മാനസികമായി നടപ്പാക്കുന്ന ഒരു കാലഘട്ടം സ്വപ്നം കണ്ടു നടക്കുന്നതുകൊണ്ടാവാം…
അത്തരം വേർതിരിവുകളോട് എന്നും വല്ലാത്ത വെറുപ്പ് തോന്നാറുണ്ട്…
മനുഷ്യനെ തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത മനുഷ്യമൃഗങ്ങളോട് അടക്കാനാവാത്ത അറപ്പും…
തോട്ടിയുടെ ഗന്ധം അവന്റെ മലത്തിന്റെ ഗന്ധമല്ലെന്നും, മറിച്ച് തന്റെയും തന്റെ വീട്ടുകാരുടെയും ഗന്ധമാണെന്നും,അവനെ ആട്ടിപായിച്ചാൽ നാളെ താനും തന്റെ കുടുംബവുമാണ് നാറാൻ പോകുന്നതെന്നും തിരിച്ചവില്ലാത്ത അധമജീവികളോടുള്ള അറപ്പ്…
അത്തരമൊരു കൂട്ടത്തിനിടയിൽ ജീവിക്കേണ്ടിവരുന്നത് തീർത്തും അസഹ്യമാണ്…
അതിനാൽ….
അതുമാത്രം മനസ്സിൽ വിഷമമുണ്ടാക്കി… (വെറും വാക്കല്ല)
അതിനാൽ തന്നെ….
ഇനിയും സമയാനുസാരം, മറ്റു തീമുകൾക്കിടയിലും താങ്കൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ടപോലുള്ള കഥകളും തുടർന്നെഴുതാൻ ശ്രമിക്കാമെന്നും ഉറപ്പു തരുന്നു…
വീണ്ടും… ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെ
സ്നേഹപൂർവ്വം
നിങ്ങളുടെ
സിമോണ.
ഒരിടവേളയ്ക്ക് ശേഷം സിമോണയുടെ ടച്ചുള്ള ഒരു കഥ. അങ്ങനെ പറയാൻ കാരണം സിമോണ എന്ന കഥക്ക് ശേഷം പീസ് എന്നല്ലാതെ കഥ എന്ന് പറയാൻ തോന്നിയത് ഇത് വായിച്ചപ്പോഴാണ് എന്നത് തന്നെ.
പൊതുവെ എഴുതുന്നത് പോലെ പീസ് എന്നതാണ് വിഷയമെങ്കിൽ വായിക്കാതെ ഞാൻ ഒഴിവായേനെ. കാരണം സംഗതി പാൽപ്പായസം ആണെങ്കിലും എന്നും കിട്ടിയാൽ ഞാൻ വേണ്ടാന്നെ പറയൂ. പക്ഷേ തുടക്കത്തിലേ ഇതിലൊരു തീവ്രത തോന്നിയതിനാൽ മുഴുവൻ വായിച്ചിട്ടാണ് നിർത്തിയത് എന്നത് തന്നെ സത്യം.
കാർത്യായനി അമ്മൂമ്മ തന്നെ കഥയിലെ ഹീറോ… അതുപോലെ ആ കുട്ടിയുടെ ഭാഗവും… രണ്ടും അസ്സലായി.
അപ്പൊ അടുത്ത കഥയിൽ പാക്കലാം.
എന്റെ കർത്താവെ…
ഈ ജോ പിന്നേം എനിക്കിട്ടു താങ്ങിയല്ലോ….
(അപ്പോ ഞാൻ എഴുതിയ പീസില്ലാത്ത കഥകളൊക്കെ വേയ്സ്റ്റായി… തേങ്ങുന്നു…)
പക്ഷെ ജോ പറഞ്ഞത് അക്ഷരം പ്രതി ശരിയാണ് ട്ടോ…. പാൽപായസമാണേലും…
മുൻപ് കിച്ചു പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ട്… കമ്പിക്കുട്ടനിൽ പീസെഴുതി പീസെഴുതി ഇപ്പൊ ബിരിയാണീലെ ചിക്കൻ പീസ് കാണുമ്പോ പോലും ശർദ്ദിക്കാൻ വരുന്നു ന്ന്…
സംഗതി കിച്ചൂന്റെ ഹ്യുമർസെൻസ് ഓർത്ത് ചിരിച്ചെങ്കിലും അതൊരു സത്യമാണ്…
ഇവിടെ എഴുത്തു തുടങ്ങിയതോടെ, വായനയുടെ സുഖം വല്ലാതെ നഷ്ടപ്പെട്ടു..
ഒരുപക്ഷെ അടുപ്പിച്ച് കഥകൾ എഴുതുന്നതുകൊണ്ടാവാം…
എനിഹൗ…
കഥ വായിച്ചതിൽ… ഇഷ്ടം പങ്കുവെച്ചതിൽ…
ഒരുപാട് സന്തോഷം
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
ഹായ് സിമൂസ്……..
കഥയെ postmortem tableൽ കീറിമുറിക്കലിന് വിധേയമാക്കുന്നതിന് മുന്നെ തന്നെ ആത്മാർത്ഥമായി മനസ്സു നിറഞ്ഞ “എൻറെ അനുമോദനങ്ങൾ” സ്വർണ്ണ ലിപിയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു പോകട്ടെ. തകർക്കാൻ പറ്റാത്ത ടി.എം.ടി ഇരുമ്പുയിരിൻറെ Ton കണക്കിന് “പീസ് ” ചാർത്തി നിറച്ചതിനല്ല…. രതി യിലൂടെ ആണെങ്കിലും കഥയുടെ പ്രമേയത്തിൽ പുലർത്തിയ അതിവൈവിധ്യത!, അത് ആവിഷ്കരിച്ച നവീനവും വ്യത്യസ്തവുമായ രീതി… ഇതൊക്കെ തികച്ചും അഭിനന്ദനാർഹം തന്നെ!, പ്രശംസനീയവും!… പറയാതെ വയ്യ!!.
ഇരിക്കട്ടെ…അതിനെല്ലാം കൂടിച്ചേർത്തു എൻറെ വക ഒരു ആനയ്ക്കെടുപ്പവൻ കുതിരപ്പവൻ!!!.
ഇനി ഒരല്പം പേഴ്സണൽ:……..
(ഇവിടെ എഴുതുന്ന വരികൾ ശരിയോ തെറ്റോ ആണെങ്കിലും……
ഇഷ്ടപ്പെടുകയോ ഇല്ലയോ ചെയ്യുമെങ്കിലും…
“മനസ്സിലായില്ല” എന്ന”tagboard” തൂക്കി എന്നെ തൂക്കി “കൊല്ലാതിരിക്കുമല്ലോ”???
അതിൻറെ പേരിൽ എനിക്ക് (പഴയപോലെ) മറുപടി തരാതിരിക്കില്ലല്ലോ?.
വിരോധം തോന്നല്ലേ… ഒരു പഴയ ചങ്ങാതി എന്ന നിലയിൽ പൊറുക്കാവുന്ന തെറ്റാണെങ്കിൽ എല്ലാം പൊറുക്കുക! ?(മറുപടി തന്നില്ലെങ്കിലും ഞാൻ ഇനിയും ശരിയെന്നു തോന്നുന്നത് എഴുതുക തന്നെ ചെയ്യും-കട്ടായം!!)??
യാത്ര വളരെ ഏറെ ഇഷ്ടമുള്ള ഒരാൾ എന്ന നിലക്ക് ബസ്സിലും ട്രെയിനിലും ഒരുപാട് യാത്രാനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ട് ജീവിതത്തിൽ. അതിൽതന്നെ കലാലയ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ നിറം പിടിച്ച Busjacky യാത്രാനുഭവങ്ങൾ കൺമുന്നിൽ വേറെയും.(അതിനാൽ തന്നെ എൻറെ “വെറും പീസ്” കഥകളിൽ കുറെയേറെ ഇത്തരം കഥകളും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്)
സിമു വെറും ഒറ്റ ഭാഗത്തിൽ ഈ നീണ്ട കഥ എഴുതി പൂർത്തിയാക്കി ഇടുമ്പോൾ ആവർത്തനങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി, “നൂതനത”മുഖമുദ്രയാക്കി കഥയിലാകമാനം കൊണ്ടുവരാൻ കിണഞ്ഞു ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം തൻറെ സ്ഥായിയായ സാർവ്വദേശീയ?”trademark”പാൽകറവ (കറവക്കാരി എന്നൊരു ഉദ്ദേശം ഒന്നും ഇല്ലാ ട്ടോ) കൊണ്ടുവരാൻ കഴിഞ്ഞത്…”sarcasticm”വും “social criticism”വും അടങ്ങിയ philosophical reformations ലൂടെ യുക്തിഭദ്രമായ “identify” കൈമുതലായുള്ള സിമോണ എന്ന ആധുനിക എഴുത്ത്കാരിക്ക് മാത്രം കഴിയുന്ന കാര്യം!.
മറ്റു ചിലവ;- പീസു കഥ എന്ന നിലയിൽ ഒരു പക്ഷേ ഇതു വായിച്ചുമറന്നു മറവിൽ ചേക്കേറിയേക്കാം. എങ്കിലും… ഓർമ്മയിൽ സൂക്ഷിക്കാവുന്ന, ഇടയ്ക്കെങ്കിലും ഒന്നോർത്തു… ഒളിമങ്ങാതെ ഉള്ളിൽ ചിരി ഉയർത്തിയേക്കാവുന്ന കുറേയേറെ വരികൾ, വാചകങ്ങൾ ഇതിലും മറന്നു പോവാതെ simonu കോറിവരച്ചു പോകുന്നുണ്ട്. ഉദാഹരണങ്ങൾ എടുത്തു നിരത്താൻ പറഞ്ഞാൽ ധാരാളം ഉള്ളതുകൊണ്ട് തൽക്കാലം അതിനു മുതിരുന്നില്ല??.
തന്നിൽ അർപ്പിതമായ എഴുത്തിൽ…അതിനി ഏതു വിഭാഗം കഥയാണെങ്കിലും… അതിനോട് കാണിക്കുന്ന 100 ശതമാനം സത്യസന്ധത ഈ എഴുത്തുകാരിയുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകതയായി തോന്നാറുണ്ട്. പീസ് ആണ് വിഷയം എങ്കിൽ അതിൽ ദർശിക്കാം100% കൂറ്. പ്രണയം ആണെങ്കിൽ അങ്ങനെ. സെൻറിമെൻസ് ആണെങ്കിലോ അതിലും കാണാം കലർപ്പില്ലാത്ത ഒരു എഴുത്ത്. മാറ്റ് കുറയുന്ന കൂട്ടികലർത്തൽ ശൈലി സിമൂൻറെ ഒരു രീതിയേ അല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. ആണെങ്കിൽ… ഈ കഥയിൽ തന്നെ ഇടയ്ക്കും, അന്ത്യത്തിലും അതിനു ധാരാളം “ഇട”വും ഉണ്ടായിരുന്നു. കുറഞ്ഞപക്ഷം…കാമം പ്രണയമായും പ്രേമം വീണ്ടും കാമമായും ഒക്കെ അഭിരമിച്ചു കെട്ടിപ്പിണഞ്ഞു പോകുന്ന മുഹൂർത്തങ്ങൾ ക്കിടയിൽ “സതീശൻ” എന്ന കരുത്തനായ ഒരാൾ എന്തുകൊണ്ട് ആ ഹതഭാഗ്യയുടെ വേദനയുടെ വേലിക്കെട്ടുകൾ തകർത്തെറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെയും മോചിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് കടന്നുപോകുന്നില്ല??. (ചിലപ്പോൾ എൻറെ… എൻറെ മാത്രം ബലഹീനത- ദൗർബല്യം ആയിരിക്കും ആ ചോദ്യങ്ങളൊക്കെ.) കഥാകാരിയെ കുറിച്ച്…അവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം… എല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. എൻറെ ചോദ്യങ്ങൾ ഒരുവായനക്കാരൻ എന്ന നിലയിൽ അങ്ങനെ…. വെറും ചിഹ്നമായി മാത്രം അവിടെ നിന്ന് കൊള്ളട്ടെ.
നന്ദി!… സിമോണ… നിറഞ്ഞ നന്ദി… മനസ്സ് നിറഞ്ഞ അതിരുകളില്ലാത്ത…..നന്ദി…സ്നേഹം…കൂപ്പുകൈ!….
ഇനിയും ഉത്തിരട്ടേ നിന്റെ തൂലികയിൽ നിന്നും ഇതുപോലെ ഭാഷാരത്ന മണിപ്രവാളങ്ങൾ !. സമൃദ്ധിയുടെ ക്ഷീരസാഗരങ്ങൾ…….
ഒടുക്കം ഒരു ചോദ്യം കൂടി…
What’s the expansion of P.S.N ??
Is it parunthu simona Noted….?or…
സ്നേഹപൂർവ്വം,
കലർപ്പും.. മറയുമറിയാത്ത…
സ്വന്തം,
ക്വാ മാറാ മാൻ ?
അനൂ…
ഒരു കാര്യം തുറന്നു പറയണം…
ഇപ്പൊ ഇവിടെ വേറൊരു പേരിൽ തുടർകഥയെഴുതുന്നുണ്ടോ???
കഥയുടെ പേരിന്റെ ആദ്യാക്ഷരം “അ”
വായിച്ചിട്ട് ഇയാള് എഴുതിയതാണെന്ന് മനസ്സുപറയുന്നു…
കഥയുടെ പേര് വായിച്ചപ്പോഴേ ആദ്യം മനസ്സിൽ വന്നത് നീയാണ്…
അതുകൊണ്ടാ വെറുതെ ഒന്ന് ഓടിച്ചുനോക്കിയത്…
മര്യാദക്ക് ചോദിച്ചതിന്റെ ഉത്തരം താ..
അനൂന്റെ ആണെങ്കിൽ മുഴുവൻ വായിക്കണം… അതിനുവേണ്ടി തന്നെയാണ്…
കമന്റിനെ മറുപടി നാളെ… അല്ലെങ്കി വീട്ടീന്ന് പുറത്താവാൻ ചാൻസ് ണ്ട്…
സിമൂസ്…..
മറ്റൊരാളോട് ഇതുപോലുള്ള ഒരന്വേഷണവും….ആ ആളിന്റെ തന്നെ കഥയിൽ “എൻറെ പോലുള്ള” എഴുത്തിലെ യാദൃശ്ചികതയും എൻറെ ശ്രദ്ധയിലുംപ്പെട്ടു. പക്ഷേ… തുറന്നു പറയട്ടെ അത് ഞാനല്ല…കേവലം യാദൃശ്ചികത മാത്രമാണത്. മാത്രവുമല്ല.. അദ്ദേഹത്തിൻറെ കഥയുടെ കമൻറ് ബോക്സിൽ എൻറെ ‘അഭിപ്രായവും’ വന്നിട്ടുണ്ട്.…. ” ശ്രദ്ധിക്കുക”:-(സാഹചര്യങ്ങളാൽ.. ഒരിക്കൽ പേരു മാറ്റേണ്ടിവന്നു എങ്കിലും അത്രത്തോളം മറഞ്ഞിരുന്നു കൂടുവിട്ടു കൂടുമാറി കഥ എഴുതി തട്ടിപ്പു നടത്തുന്ന ഒരു സ്വഭാവം എനിക്കില്ല)
യാദൃശ്ചികതക്കപ്പുറം, എൻറെക്കാളിലും നല്ല എഴുത്തും ഭാഷയും ഒക്കെയാണ് അദ്ദേഹത്തിൻറെത്. ദയവായി എന്തെങ്കിലും കരുതി അത് ഒഴിവാക്കരുത് . തീർച്ചയായും ആ കഥകൾ വായിക്കുക അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിച്ചു നൽകുക.
നല്ലതുവരട്ടെ… ഓർത്തതിന്, വലിയ നന്ദി……. വരട്ടെ….
ക്യാ മറാ മാൻ ?
ഹോ… മറന്നു…
പി എസ് എൻ മോട്ടോഴ്‌സ്….
അതാ റൂട്ടിൽ മുൻപ് ഓടിയിരുന്ന ഒരു ബസ് തന്നെയാണ്… വൈകിട്ട്…
കൃത്യമായി അങ്ങനല്ല പേരെന്ന് മാത്രം….
അതിൽ യാത്രചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്… സോ…. ഒരല്പം നൊസ്റ്റാൾജിയ കൂട്ടി എന്ന് കരുതിക്കോ..
അത്രേ ഉള്ളു…
ന്നാലും അതിനിത്രക്കൊരു യാദൃശ്ചിക സാമ്യം എന്റെ പേരുമായി ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചിരുന്നില്ല..
അനു പറയുന്നത് വരെ…
വെൽ ഡൺ മൈ ബോയ്…. വെൽ ഡൺ..വെൽ ഡൺ
പ്രിയ അനുകുട്ടന്…
ഇത്രേം വലിയൊരു കമന്റിന് അത്രേം വലിയൊരു ഉത്തരമെഴുതാനുള്ള സമയം ഇപ്പം നമ്മടെ കയ്യിൽ കുറവാ ട്ടാ..
എന്നാലും ഒരു കുട്ടിമറുപടി തരാം ഞാൻ….
കുട്ടികൾക്ക് അത്രമതി…
(ങ്ഹും!!!! പോരെ കടുവച്ചാക്കോ??? അതോ ഡിവൈഡർ എടുക്കണോ)
കഥയെപ്പറ്റി അനുവിന്റെ വാക്കുകൾ മാത്രം മതിയാവും…
യേശുക്രിസ്തുവിനെ പോലും തോൽപ്പിച്ച് എനിക്ക് വെള്ളത്തിന്റെ മേലേക്കൂടെ നടക്കാൻ… (ഞാൻ ആരാ ന്നാ!!!)
അത്രേം അഭിമാനിയായിപ്പോയിട്ടുണ്ട് ഇപ്പം…
പിന്നെ മനസ്സിലായില്ല എന്ന ടാഗ്ബോർഡ് തൂക്കി എന്ന് പറഞ്ഞത്…
സത്യായിട്ടും എനിക്കത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല…
പിന്നെ എന്നെ ഇത്രേം സോപ്പിട്ട അനുക്കുട്ടനല്ലേ എന്ന ഒറ്റ പരിഗണന വെച്ച് ഞാൻ അത് സാരല്യ ന്നു വെച്ചു..
എന്നാലും ശരി ന്നു തോന്നുന്നത് എപ്പളും ചെയ്യണം….
മറ്റുള്ളവർക്ക് മാനസികമായോ ശാരീരികമായോ ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാത്തിടത്തോളം നമ്മുടെ ശരികൾ ചെയ്യാൻ തന്നെയാണ് നമ്മുടെ ജീവിതം…
അതിലെന്താ ഇത്ര സംശയിക്കാൻ… ധൈര്യമായി ചെയ്യൂ….
വല്ലവന്റെ ശരികളിലൂടെ, വല്ലവന്റെ അഭിപ്രായങ്ങളിലൂടെ, വല്ലവന്റെ സെർട്ടിഫിക്കറ്റുകളിലൂടെയുള്ള ജീവിതം നരകതുല്യമാണ്…
നമുക്കതിന്റെ ആവശ്യമില്ല… ഇവിടെയും, എവിടെയും….
എനിക്ക് ഞാൻ നല്ലതാണെങ്കിൽ പിന്നെ ഈ ലോകം മുഴുവൻ താനെ നല്ലതായിമാറിക്കോളും….
പിന്നെ ഇതിലെ പീസിനെപ്പറ്റി…
അതെന്തുട്ട് പറയാനാ ന്നെ??? കുറെയൊക്കെ കണ്ടതും കൊണ്ടതുമായ കാര്യങ്ങൾ…. പക്ഷെ അതിന്റെ പത്തിരട്ടി ഫാന്റസികളുടെ സോഡായൊഴിച്ച് മിക്സ് ചെയ്തേക്കുന്നു…
അത്രേന്നെ…
അതിപ്പോ അനു ആനന്ദ് എന്ന എഴുത്തുകാരന് പറഞ്ഞുതരേണ്ട കാര്യമേയില്ല…
കാരണം ഞാൻ ഈ മേഖലയിലേക്ക് കടക്കുന്നതിനും എത്രയോ വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുൻപേ ലൂസിഫർ ചേട്ടായീടെ കൂടെ എഴുതി തുടങ്ങിയതാണ് അനു… (മൂപ്പരെ പറ്റി വല്ല പിടിപാടും ഉണ്ടോ??? ശരിക്കും മിസ് ചെയ്യുന്നു… പുള്ളിക്കാരന്റെ ഗ്രാമീണ വിവരണങ്ങൾ… ആലോചിക്കുമ്പോ തന്നെ വല്ലാത്തൊരു സുഖം)
കറവക്കാരും കർഷകരും തുടങ്ങി സാമൂഹ്യജീവിതത്തിന്റെ അടിവേരുകളായ ഒട്ടേറെപേരില്ലാത്ത ഒരു നാടിനെപ്പറ്റി ആലോചിക്കാൻ വയ്യ… ഒരുകാലത്തും അങ്ങനൊരു നാട്ടിൽ ജീവിക്കാനുള്ള ഗതി വരുത്തരുതെന്നുള്ള പ്രാർത്ഥന തരക്കേടില്ലാണ്ട് ഉണ്ട് താനും…
ചിലപ്പോ അതാവും വീണ്ടും വീണ്ടും അവരൊക്കെ കഥയിലേക്ക് കടന്നുവരുന്നതും…
ഇത്രേം മതി… മറുപടി…
ഇനി ഇത്തിരി പേഴ്സണൽ…
അല്ല… എന്താ നിങ്ങടെ ഉദ്ദേശം??? എന്താ വേറെ കഥകളൊന്നും എഴുതാത്തത്…
അന്ന്, ഒരു ക്യാംപസ് കഥ തുടങ്ങീട്ട്, അടുത്ത പാർട്ടിൽ ശരിയാക്കിത്തരാം എന്നും പറഞ്ഞ് മുങ്ങിയതാ… ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല..
മറക്കേമില്ല… എനിക്കേ ഒടുക്കത്തെ ബുദ്ധിയാണ്…
നിങ്ങളൊക്കെ ഇങ്ങനെ മുങ്ങിക്കപ്പലുകളായാൽ എങ്ങനെ ശരിയാവും???
പ്ലീസ്… പണ്ടത്തെ പോലെ കഥകൾ എഴുതി തുടങ്ങണം…
സാഹിത്യത്തെക്കാളുപരി, ജീവിതപ്രാധാന്യമുള്ള കഥകൾ….
മണലാരണ്യത്തിലെ മകനെപ്പോലുള്ളവരുടെ, അവരെ കാത്തിരിക്കുന്ന അമ്മമാരെപ്പോലുള്ളവരുടെ കഥകൾ…
കാത്തിരിക്കുന്നു…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സ്വന്തം
സിമോണ.
ഹോ… മറന്നു…
പി എസ് എൻ മോട്ടോഴ്‌സ്….
അതാ റൂട്ടിൽ മുൻപ് ഓടിയിരുന്ന ഒരു ബസ് തന്നെയാണ്… വൈകിട്ട്…
കൃത്യമായി അങ്ങനല്ല പേരെന്ന് മാത്രം….
അതിൽ യാത്രചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്… സോ…. ഒരല്പം നൊസ്റ്റാൾജിയ കൂട്ടി എന്ന് കരുതിക്കോ..
അത്രേ ഉള്ളു…
ന്നാലും അതിനിത്രക്കൊരു യാദൃശ്ചിക സാമ്യം എന്റെ പേരുമായി ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചിരുന്നില്ല..
അനു പറയുന്നത് വരെ…
വെൽ ഡൺ മൈ ബോയ്…. വെൽ ഡൺ..വെൽ ഡൺ
സിമോണ(ക്കുട്ടീ)… അങ്ങനെ കുറഞ്ഞു പോയിട്ടൊന്നുമില്ല. അക്ഷരങ്ങളിൽ ചിലപ്പോൾ ചില കുറവുകൾ കണ്ടേക്കാം…. പക്ഷേ അർത്ഥവ്യാപ്തിയിൽ അതിനെ കടത്തിവെട്ടി മുന്നിൽ നിന്നു, സിമൂ ൻറെ മറുമൊഴി…. അംഗീകാരം അറിഞ്ഞു നൽകി, സംശയമില്ല!. നന്ദി!… വളരെ നന്ദി!!. ഒരുപാട് നാളിനു ശേഷം ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചൊരു മറുപടി, ആ പഴയ സ്നേഹവായ്പ്, (ദയ.. കാരുണ്യം)?? കുട്ടികുറുമ്പ് ഒക്കെ മടക്കി കിട്ടിയതിൽ സന്തോഷം! ധന്യം!!!.
ഒരു “വെറും പൂവ്” വെച്ചു നീട്ടിയപ്പോൾ…..
തിരികെ ഒരു വസന്തം പകുത്തു നൽകിയതിന്……
ഇതാണ് പലപ്പോഴും പറഞ്ഞുപോകുന്നത് സിമൂൻറെ കഥകൾക്കൊപ്പമോ മേലെയോ അനുഭൂതി പകരുന്നതാണ് തന്റെ “എഴുത്തുകുത്തുകൾ” എന്ന്!. എന്നോട് മാത്രമല്ല, മറ്റു എല്ലാവരോടും….
അതിൽ തന്നെ നമ്മുടെ മാഡി, കിച്ചു ,അസുരൻ, പി കെ തുടങ്ങി കുറെ കൂട്ടുകാരുടെ അഭാവവും… അവരുമായുള്ള “പാരസ്പര്യങ്ങളും” കാണാതെ വരുമ്പോൾ കുറച്ചു വിഷമം കൂടി ഉണ്ട് എന്ന് പറയാതെ വയ്യ!!!!……..
സിമോണ ,
ഒരുപാട് കാലമായി ഇതിലെയൊക്കെ വന്നിട്ട്. ഒരു നീണ്ട അവധിയിൽ ആയിരുന്നു. നാടും നട്ടുവഴികളിലും ഒക്കെ ആയിട്ടു കുറച്ചുകാലം അങ്ങട്ട് അർമാദിച്ചു. അതൊക്കെ പോട്ടെ, വായിച്ചു ട്ടോ എന്നത്തേയും പോലെ മനോഹരം.
ഹാളോ മിഷ്ടർ കുഞ്ഞികൃഷ്ണേട്ടൻ….
ഓണം കഴിഞ്ഞേപ്പിന്നെ ഇപ്പളാ ഒന്ന് കാണുന്നെ… പാവം…
ക്ഷീണിച്ചു കോലം കെട്ടു…
നാട്ടിൽപോയിട്ട് എന്തൊക്കെയാ കൊണ്ടന്നേ??? (ബീഫും പത്തിരീം ഒക്കെ ഇണ്ടാ??? ആരോടും പറയല്ലേ ട്ടാ)
കുഞ്ഞിഷ്ണേട്ടന് സുഖല്ലേ…
ഞാൻ ഒരുവിധം അസുഖങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാണ്ട് വളരെ സുഖായി ഇരിക്കാണ്…
അതുകൊണ്ടാ ഇടയ്ക്ക് കഥയൊക്കെ എഴുതി വിടണേ ട്ടാ…
വല്ലപ്പളുമൊക്കെ വായിച്ചോളോ… കമന്റെഴുതീല്യെങ്കിലും…
അല്ലെങ്കെ കുഞ്ഞിഷ്ണേട്ടന് എന്നെ മറന്നുപോയാലാ????
അതുകൊണ്ടാ ട്ടാ….
സ്നേഹപൂർവ്വം
സ്വന്തം
സിമോണ.
നന്നായി…. ആസ്വദിച്ചു
വിൻസെന്റ്റ് ഗോമസ്….
നിങ്ങളെ ഒന്ന് കയ്യിൽ കിട്ടാൻ കാത്തിരിക്കായിരുന്നു…
ആ ആൻസി ന്നു പറയണ ഒരുമ്പെട്ടോള് രതീഷിനെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് രാജുമോന്റെ അച്ഛനാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ നിങ്ങളോടാരാ അന്തം വിട്ട് നോക്കി നില്ക്കാൻ പറഞ്ഞേ???
ആ സിൽമ തുടങ്യേ നിമിഷം തൊട്ട് എന്റെ കൂടെ തീയേറ്ററിലുണ്ടായിരുന്ന ഇഞ്ചിമുട്ടായി വിക്കണോനുവരെ അറിയായിരുന്നല്ലോ അത് ആ പെരട്ട ചെക്കന്റെ അച്ഛനാണെന്ന്…
എന്നിട്ടും ഇത്രേം ബുദ്ധിമാനായ നിങ്ങക്കത് പിടികിട്ടീല്യാന്നു പറഞ്ഞാ….
അല്ലാ….
എന്തോരം പ്രാവശ്യം ഞാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു… തിയേറ്ററിലിരുന്ന്..
അതിനെങ്ങനാ.. അവളെ കണ്ടപ്പോ അന്തം പോയില്ലേ രാജാവിന്റെ മോന്റെ…
ഛെ!!!!!
(ചുമ്മാ.. ഓരോ വട്ട്)
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് പ്രിൻസ്…
രാജകുമാരാ… രാജാവിന്റെ മകാ….
സസ്നേഹം
സിമോണ.
polichutto
തമ്പുരാനേയ്….
താങ്ക്യൂ ട്ടോ യ്…
സന്തോഷം ട്ടോ തമ്പൂസ്…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
പ്രിയ സിമോണ
കഥയിലെ വരികൾ അത്രയും ഫീൽ ചെയ്തു വായിച്ചു… നല്ല വർണ്ണനകൾ.. അവസാനം അൽപ്പ ഓട്ടം കൂടിയോ എന്നൊരു സംശയം… സംശയം മാത്രമേ ഉള്ളു.. ആസ്വദിച്ചു വായിക്കുന്നത് പെട്ടന്ന് തീർന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ കുശുമ്പ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലാട്ടോ ?????????..
അടിപൊളി ആയിരുന്നു.. വീണ്ടും ഇതുപോലുള്ള വെടിക്കെട്ടുകൾ ആയി വേഗം വരുമല്ലോ..
Aas
അച്ചു രാജ്
പ്രിയ അച്ചു….
ഇതും ഞാൻ ഓടിപ്പിച്ചോ??? ഈയിടെ എനിക്കിത്തിരി സ്പീഡ് കൂടുതലാണോ???
ആവും… ഓട്ടപ്പാച്ചിലിന്റേടെലാ എഴുത്തും കമന്റിങ്ങുമൊക്കെ…
അതിന്റെ ആവും…
എന്നാലും ഇഷ്ടപ്പെട്ടതിന്… അഭിപ്രായപ്പെട്ടതിന്…
സ്നേഹം പങ്കുവെച്ചതിന്…
ഇഷ്ടത്തോടെ
സിമോണ.
അല്ലെങ്കിലും അവസാനമാകുമ്പോൾ “അൽപ്പം ” സ്പീഡ് കൂടും!!!!
അയ്യേ!!!… ഈ സ്മിതാമ്മ പീസ് പറയുന്നു…
ഛീ ഛീ… നാണാവുണു…
hai simona. super story. nalla feeling. realistic ayitund. njan rathi pole matoru masterpiece. waiting for your next story.
താങ്ക് യൂ റെസിൻ…
ഈ അനുമോദനങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോ…
ഛെ!!! ഇനീപ്പോ എങ്ങനെ എഴുതാണ്ടിരിക്കും ഞാൻ????
(കള്ളച്ചിരി)
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ഡിയർ…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
സിമോണാ,മൈ പരുന്തും കുട്ടി……
കഥ വായിച്ചു…..എപ്പോഴെയും പോലെ ഇതും കിടുക്കിക്കളഞ്ഞു.ഇത് നമ്മുടെ ആ ഇത്തക്കുട്ടി ആരുന്നല്ലേ… അല്ല മ്മടെ രാഘവേട്ടൻ അവിടെ ഒക്കെ ഉണ്ടോ.
ഇതിൽ എടുത്തു പറയേണ്ടത് കാർത്യായാനി അമ്മ ആണ്.വളരെ ടച്ചിങ് ആയ കഥാപാത്രം വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു.പിന്നെ അവസാന രംഗങ്ങൾ അവയൊക്കെ വളരെ നന്നായി എഴുതി.സിമോണ എന്ന വ്യക്തിയുടെ കയ്യൊപ്പ് പതിഞ്ഞ കഥ… അഭിനന്ദനങ്ങൾ അറിയിക്കുന്നു
ഇവിടെ ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമല്ലോ അല്ലെ.നിരാശ സമ്മാനിക്കരുത്.ഒരു ഹായ് കണ്ടാൽ സന്തോഷം.പിന്നെ ആ പേന ഒന്ന് തരണോട്ടോ എനിക്കും ഒന്നെഴുതാൻ
ഒത്തിരി സ്നേഹം
ആൽബി
ഇച്ചായോ…..
ഇന്ന് എഴുതാവുന്ന സിറ്റുവേഷനില്ല…
ടപ്പേ ന്നൊരു ഹേബിയസ് കോർപ്പസ് ഫയൽ ചെയ്യണ്ടിവരും…
നാളെ പാക്കലാം… ട്ടാ…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
പരുന്തും കുട്ടി ഇഷ്ട്ടം കൊണ്ട് ഒന്നുടെ വായിച്ചു.എനിക്കിതിൽ ഇഷട്ടപ്പെട്ടത് കാർത്യായനി അമ്മുമ്മയെ ആണ്.കയ്യടി അവർ കൊണ്ട് പോയി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ.
റംലയുടെ പ്രണയവും സതീഷിന്റെ വാത്സല്യവും ആ ഭാഗം മികച്ചുനിന്നു
അപ്പൊ പാക്കലാം നാളെ കറക്റ്റ് ആയി ഹാജർ വച്ചോണം അല്ലേൽ എറിഞ്ഞിടും ഞാൻ…… ആ
ആൽബി
ഇച്ചായോ…
താങ്ക്സ് ട്ടാ…. പാമ്പൻ പാലത്തിന്റെ ഉറപ്പുള്ള ഈ കരിങ്കല്ല് ഫൗണ്ടേഷന്…
(കട്ട സപ്പോർട്ടെന്ന് ഫ്രീക്കുഞ്ഞുങ്ങള് പറയും)….
കാർത്യായനി അമ്മായി…
അല്ലേലും അവർ ഒരു മൊതലാണ്… അവര് എന്തൊക്കെ എപ്പളോക്കെ ചെയ്യുമെന്ന് ഒരു പിടീം കിട്ടൂല്യാ…
അജ്ജാതി ഒരു സാധനം…
പല കഥകളിലും പലവേഷങ്ങളിലും അവരുണ്ടാവാറുണ്ട്..
പക്ഷെ അപൂർവമായേ അവരെ ആളുകൾ തിരിച്ചറിയാറുള്ളു ന്നു മാത്രം… (പൊക ആയ??)
എന്നാലും ഇച്ചായനും അവരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതിൽ അത്യധികം സന്തോഷം…
ആദ്യം കണ്ടെത്തിയതിന്റെ സമ്മാനം പക്ഷെ സ്മിതാമ്മയ്ക്കാ ട്ടാ… അതിൽ സംശയമില്ല…
അതിവിടെ മാത്രല്ല ന്നേ… എവിടെ ഏതു രൂപത്തിൽ അവരെ എഴുതിയാലും ആ അമ്മച്ചിപ്പാറു അത് കണ്ടുപിടിക്കും..
അതങ്ങനൊരു സാധനം…. (കേക്കണ്ട)
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ഇച്ചായാ…
ഇപ്പോഴും ഇവിടെ കണ്ടിന്യുവസ്സായി ഉണ്ടാവുമെന്ന് പറയാൻ വയ്യ…
പണ്ടത്തെപ്പോലല്ല… ഇത്തിരി പണികൾ കൂടുതലുണ്ടേ..
എന്നാലും പറ്റുന്നിടത്തോളം ഈ ഏരിയയിലൊക്കെ ഉണ്ടാവും…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
കഥയായി തോന്നിയില്ല.. അത്രക്ക് റിയലിസ്റ്റിക്. നടന്നേക്കാവുന്ന, അല്ലെങ്കിൽ നടന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സംഭവങ്ങളൊക്കെത്തന്നെയാണ്. എടപ്പാൾ പരിസരത്ത് കോലൊളമ്പിലും കാളച്ചാലിലും ആയി ഇങ്ങനെ ഒരു സംഭവം നടന്നത് നേരിട്ടറിയാം. വേറെ എത്രയോ സ്ഥലങ്ങളിലും സംഭവിച്ചിചിരിക്കാം..
വാക്കുകൾ കൊണ്ട് ചിത്രം വരക്കാൻ ഉള്ള താങ്കളുടെ കഴിവ് അനുപമമാണ്, സിമോണ. വായനാസുഖവും വാണസുഖവും തന്നതിന് നന്ദി.
വഷളൻ…. (പമ്മനെ ഓർമ്മവന്നു)
അങ്ങനൊരു പേരുതന്നെ എടുത്തതിൽനിന്ന് അത്യാവശ്യം വായനാശീലമുള്ള, ഒരിത്തിരി പഴയ ആളെന്ന് കരുതിയേക്കാം…
(പേടിക്കണ്ടാട്ടാ… ഞാൻ അറുപത് ന്നൊന്നും അല്ല പറഞ്ഞതേ…
ഒരു നുപ്പത്,,,, നുപ്പത്തിയഞ്ച്… അഞ്ചര.. മുക്കാൽ… അങ്ങനൊക്കെ)
മ്മ്… താങ്കൾ പറഞ്ഞത് നേരാണ്…
ഇത് ഒരുപാട് നടക്കുന്ന, നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കഥ തന്നെ…
സമൂഹമറിഞ്ഞാൽ, ഒരുപക്ഷെ വധശിക്ഷയേക്കാൾ ക്രൂരമായ പലതും നേരിടേണ്ടിവരുന്ന ഒരു തെറ്റ്(???)
അതോ ശരിയോ???
അവിടെയാണ് കാർത്യാനി എന്ന പഴഞ്ചൻ കഥാപാത്രത്തെ എഴുതിവെച്ചത്…
കാലഗതിയറിയുന്നവൾ…
ലോകമുറങ്ങുംവരെ കുറുക്കൻ കണ്ണുകളാൽ കാവൽ നിൽക്കുന്നവൾ..
അവളുടെ കണ്ണുകളിലൂടെയല്ലാതെ ഏതു പ്രവൃത്തിയും അസാധ്യം…
സമൂഹത്തിന്റെ കെട്ടുപാടുകൾ സ്ത്രീക്കൊരു ബാധ്യതയാകുമ്പോൾ…
ബാക്കി അവളുടെ നിശ്ചയം പോലെ…
സ്നേഹപൂർവ്വം
ഒരുപാട് പഴയ കഥാപാത്രത്തിന്…
സിമോണ….
സത്യത്തിൽ കാർത്യായനിയാണ് താരം, ഇതിൽ…
ഏഹ്… അപ്പൊ ഞാനാ????
(പാവം സിമോണ… ആരും അവളെ പ്രേമിക്കണില്യ… ഉണക്കമീൻ തിന്നണത് നിർത്തണം…)
ഞാൻ മതിയോ??ആ സങ്കടം അങ്ങ് തീർക്കാം
അതിനെനിക്ക് അപ്സരസ്സിന്റെ അനുവാദം വേണം….
ഞങ്ങള് പാവം യക്ഷിക്കുഞ്ഞുങ്ങളല്ലേ… ഞങ്ങക്ക് അങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ചുമ്മാ ഒന്നും മനുഷ്യരെ പ്രേമിച്ചൂടാ…
ആ അപ്സരസ്സുകുട്ടി സമ്മതിക്കാൻ ചാൻസും ഇല്ല ന്നെ….
എന്നാ എ അപ്സരസിനെ അങ്ങ് ആയിക്കളയാം
?????
വായിച്ചു കഴിഞ്ഞതു അറിഞ്ഞേ ഇല്ല…
വീണ്ടും കണ്ടതിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷം.. ഇന്നലെ സ്മിതേച്ചി ഇന്ന് സിമോണ.. സിമോണയുടെ കഥകളും കമെൻറ്സും ഒക്കെ എപ്പോഴും മനസ്സിന് സന്തോഷവും, പുഞ്ചിരിയും ഒക്കെ തരുന്നതാണ്..
ഇഷ്ടത്തോടെ തൂലിക….
പ്രിയ തൂലിക….
കേക്കുമ്പോ തന്നെ ശരിക്കും സുഖം തോന്നുന്നൊരു പേരാ എടുത്തേക്കുന്നെ..
കൂടെ ചുവന്ന ഹൃദയങ്ങളും….
വന്നു വന്ന് ഇതൊരു സിഗ്നേച്ചർ ആയിട്ടുണ്ട് ട്ടാ…
ഇനീപ്പോ കഥകളിൽ ഈ ഒപ്പുകാണാതാവുമ്പോ ഒരുമാതിരി ആവും…
എഴുതീത് പേട്ട കഥ ആണെന്ന് തോന്നും… അതാ….
സീരിയസ്‌ലി…
കാരണം തൂലികയുടെ കമന്റുകൾ സൗഹൃദത്തിന്റെ ഭാഷയിലുള്ളതാണ്… ഇവിടെ മാത്രല്ല..
കണ്ടിടത്തോളം എല്ലാ കഥകളിലും….
വല്ലാത്തൊരു ആത്മാർത്ഥത ഫീൽ ചെയ്യുണു അതിലൊക്കെ…
താങ്ക്സ് ട്ടോ…
ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതിൽ…
കഥകളെ… കമന്റുകളെ…
അതിനേക്കാളൊക്കെ ഉപരി…
സിമോണയെ (അമ്പടോ…. ഞാൻ ശരിക്കും അഹങ്കാരിയായി)…
ഏറെ സ്നേഹത്തോടെ
സ്വന്തം
സിമോണ.
Simona aka parunthum kutti story polichutta.
ജോസപ്പേ… ജോസപ്പേ….
കണ്ടിട്ട് കുറെ കുറെ നാളായപോലെ… സുഖല്ലേ മാഷെ…
താങ്ക്സ് ട്ടോ…
കമന്റിൽ പേര് കണ്ടില്ലേൽ “എവിടെ പോയാവോ??” ന്നു ആലോചിക്കുന്ന ചിലരിൽ ഒരാളാണ് ജോസഫ്…
അതുകൊണ്ടുതന്നെ വീണ്ടും കണ്ടപ്പോ ഒരു സുഖം…
താങ്ക് യൂ…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
Kuruch naal nattil illayirunnu chitooril dyanam koodan poyirikukayirunnu atha sitil illathe irunnathu.
ധ്യാനം കൂടാനോ???
മാതാവേ… നീ ഇപ്പോഴും അവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ ല്ലേ….
(ചുമ്മാ ട്ടാ… ) സുഖായിരിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞാൽ തന്നെ സന്തോഷം….
കഥ എന്നത്തേയും പോലെ തന്നെ വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു, വികാരത്തിന്റെ ഒരു കൊടുമുടിയിൽ തന്നെ കൊണ്ടെത്തിച്ചു, പിന്നെ അവസാനത്തെ ആ ക്ലൈമാക്സ്‌ സീനുകൾ വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു,’ഞാൻ രതി ‘ പോലെ ഇതും കാത്തിരിപ്പിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതിയാണോ ഒരു പാർട്ടിൽ ഒതുക്കിയത്, പിന്നെ എന്റെ ഒരു റിക്വസ്റ്റ് ആണ്, ചോദിക്കുന്നതോണ്ട് കുഴപ്പമിലുണ്ടോന്ന് അറീല, എന്നാലും ചോദിക്കാനും, എന്നെയും കഥാപാത്രമാക്കി ഒരു കഥ എഴുതാമോ,???
ഹായ് രഹാൻ…
“ഞാൻ രതി പോലെ കാത്തിരിപ്പിക്കണ്ട ന്നു വിചാരിച്ചാണോ???”
ആവുമെന്ന് തോന്നുന്നു…
സത്യത്തിൽ ആദ്യം രണ്ടു പാർട്ട് കഥയായിരുന്നു…
പിന്നെ, പാർട്ട് പാർട്ടാവുമ്പോൾ കമന്റിങ് ഒന്നും വിചാരിച്ചപോലെ നടക്കുന്നില്ല… അതോർത്തപ്പോൾ രണ്ടും കൂടി ഒന്നിപ്പിച്ചു ഒറ്റ കഥയാക്കി..
അതാ പേജുകളും കൂടിയതേ…
അത് മാത്രല്ല… പാർട്ടുകളാകുമ്പോ കഥയുടെ ആകെക്കൂടിയുള്ള സ്ട്രക്ച്ചർ വേണ്ടപോലെ വായിക്കുന്നവരിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാത്തതുപോലെ…
അതുകൊണ്ട് ഇനി പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒറ്റപ്പാർട്ട് കഥകളിലേക്ക് ഒതുങ്ങണമെന്ന് കരുതുന്നു..
എഴുതിവെച്ച ചില മൂന്ന് നാല് പാർട്ട് കഥകളുണ്ട്.. അവറ്റകളെ എന്ത് ചെയ്യും ന്നാ പ്രശനം…
എനിഹൗ….
ഏതേലും ഒറ്റപ്പാർട്ട് കഥകളിൽ രഹാനെ കഥാപാത്രമാക്കിക്കോളാം…
സമയം എടുത്തേക്കും ട്ടോ… അടുത്തൊരു പുതിയ കഥ എഴുത്ത് ഉണ്ടാവാൻ സാധ്യതയില്ല..
ഉള്ളതൊക്കെ സമയം പോലെ പബ്ലിഷ് ചെയ്തു തീർത്തതിന് ശേഷമേ പുതിയതുണ്ടാവാൻ ചാൻസുള്ളൂ..
എന്നാലും ഏതേലും കഥയിൽ പേരിടാം ട്ടോ…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
സിമോണയുടെ എല്ലാ കഥകളും പ്രസിദ്ധീകരിക്കണം,അതൊക്കെ വായിക്കാനല്ലേ നമ്മളൊക്കെ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നത്,
സമയം എടുത്താലും ഏതേലും കഥയിൽ എന്നെ കണ്ടാൽ മതി,
വൗ!!! രഹാനെ കഥാപാത്രമാക്കിക്കൊണ്ടുള്ള സിമോണയുടെ കഥയ്ക്ക് കാതിരിക്കുന്നതിന്റെ കൗണ്ട് ഡൗൺ തുടങ്ങി….
മ്മ്മ്…. ഉവ്വുവ്വ്…. എനിക്കിട്ടു പണിയുന്നു… കള്ളിപ്പാറു..
ഒരിടവേളയ്ക്ക് ശേഷം സിമോണയുടെ ടച്ചുള്ള ഒരു കഥ. അങ്ങനെ പറയാൻ കാരണം സിമോണ എന്ന കഥക്ക് ശേഷം പീസ് എന്നല്ലാതെ കഥ എന്ന് പറയാൻ തോന്നിയത് ഇത് വായിച്ചപ്പോഴാണ് എന്നത് തന്നെ.
പൊതുവെ എഴുതുന്നത് പോലെ പീസ് എന്നതാണ് വിഷയമെങ്കിൽ വായിക്കാതെ ഞാൻ ഒഴിവായേനെ. കാരണം സംഗതി പാൽപ്പായസം ആണെങ്കിലും എന്നും കിട്ടിയാൽ ഞാൻ വേണ്ടാന്നെ പറയൂ. പക്ഷേ തുടക്കത്തിലേ ഇതിലൊരു തീവ്രത തോന്നിയതിനാൽ മുഴുവൻ വായിച്ചിട്ടാണ് നിർത്തിയത് എന്നത് തന്നെ സത്യം.
കാർത്യായനി അമ്മൂമ്മ തന്നെ കഥയിലെ ഹീറോ… അതുപോലെ ആ കുട്ടിയുടെ ഭാഗവും… രണ്ടും അസ്സലായി.
അപ്പൊ അടുത്ത കഥയിൽ പാക്കലാം…
Ithrayum athikam vaanam njan oru kadha vaayichum vittattilla. Ramla aayitt manasil face vijaarichath nammude sreeya rameshine aanu. Appo pinne parayandalloo
ഹോ…
ശ്രിയ രമേശിന്റെ പരിപ്പെളക്കിക്കാണും… തുമ്മി തുമ്മി…
പാവം കൊച്ച്…. (മാതാവേ ഈ പ്രാക്കെല്ലാം ഒടുക്കം ഉത്തരിപ്പായി മാറുമോ???)
താങ്ക് യൂ ആഷി…
ജീവിതം ആസ്വദിക്കൂ…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
haiii somona we are waiting for u
i lover your story
ഹായ് റോസ്…. ഓ റോസ്…. മ്മ്.. റോസ്…..
നീ… ജനുവരിയിൽ വിരിയുമോ…..
അല്ലെങ്കെ വേണ്ട.. ജനുവരിയിൽ ഒടുക്കത്തെ തണുപ്പാ…
ഒരു ഫെബ്രുവരി പകുതി ആവുമ്പൊ വിരിഞ്ഞാ മതി… അതാവുമ്പോ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ടെമ്പറേച്ചർ രണ്ടക്കം തൊടും..
(ചുമ്മാ.. ആ പേര് കേട്ടപ്പോ ഇഷ്ടം തോന്നി… ചോന്ന റോസാപൂവിനെയാ ആലോചിച്ചേ)
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട്… ഹണി റോസ്…
തേൻപൂവിന്
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
ഹായ് സിമോണ,
നിങ്ങളുടെ കഥകളുടെ ആരാധകരായ പരശതം വായനക്കാരിൽ ഒരുവനാണ് ഞാനും….തൂലിക കൊണ്ട് നിങ്ങൾ തീര്ക്കുന്ന മായാ വലയം… ആസ്വാദകന്റെ മനസ്സിനെ ഹിപ്നോടൈസ് ചെയ്തു….നിങ്ങളുടെ കഥകളുടെ ഉള്ളിലേക്കു നടത്തുന്നു… പിന്നെ.. നിങ്ങളുടെ കഥാപാത്രങ്ങളിലേക് പരകായ പ്രവേശം നടത്തുന്നു….അത്ര ശ്കതവും സൂഷ്മവുമായ വരികൾ….
വന്യമായ രതി ഭാവനകൾക്കു അപ്പുറത്തും… സ്നേഹിച്ചു കെട്ടി ത്രില്ല് നഷ്ടപെട്ട ഭർത്താവിലുള്ള അസംതൃപ്തിയും സങ്കടവും വരച്ചു കാട്ടുന്നുണ്ട്… .ഇന്നത്തെ പല സ്ത്രീത്വത്തിന്റെയും വേപഥുവിലൂടെയും സഞ്ചരിക്കുന്നു…കുട്ടിയുടെ കരച്ചിലിൽ കാമം എന്ന വികാരത്തിന് മേൽ മാതൃത്വം..എന്ന വികാരത്തിന് നൽകിയ പ്രാധാന്യം എടുത്തു പറയേണ്ടുന്നത് തന്നെയാണ്…. മറ്റൊരുവന്റെ കുട്ടി ആയിട്ടുപോലും റംലത്തിന്റെ കുട്ടിയെ നമ്മുടെ മകൻ എന്ന് പറയുമ്പോൾ സതീഷ് കാണിക്കുന്ന വാത്സല്യം.. കഥയുടെ.. റംലത്തിന്റെയും.. സതീഷിന്റെയും ഭാവിയിലേക്കുള്ള ചൂണ്ടു പലക കൂടി ആവുന്നുണ്ട്… താലിച്ചരടു എന്ന ബന്ധനം ഇല്ലാതെ.. അവനിലേ ഒരു കുട്ടിയെ സ്വന്തം ആകാനുള്ള അവളുടെ മോഹം.. സംതൃപ്തി കിട്ടാത്ത… സ്നേഹം കിട്ടാത്ത.. അവളുടെ താലിച്ചരടിനോടുള്ള പ്രതിഷേധമോ.. സങ്കടങ്ങളോ ഒക്കെ വരച്ചു കാട്ടുന്നുണ്ട്…
വായനക്കാരന്റെ നാഭി പ്രാന്ത പ്രദേശങ്ങളിലെ വിങ്ങൽ… ഒരു ഷീര പദത്തിനപ്പുറത്തേക് പറത്തി വിടാൻ തൂലികയിലൂടെ സാധിക്കുന്ന ചുരുക്കം എഴുത്തുകാരിൽ ഒരുവൾ…. ആ
തൂലികയിലൂടെ… മറ്റൊരു നല്ല വിരുന്നു തന്നെയാണ് തന്നത്… ഒരുപാട് അഭിനന്ദനങൾ….
വീണ്ടും ഒരുപാട് കഥകൾ പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്.
സ്നേഹത്തോടെ,
നന്ദൻ.
നന്ദൻ….
എനിക്കുതോന്നുന്നു ഇവിടെ ഈ പേരിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് അധികമായില്ലെന്ന്… അല്ലെങ്കിൽ വലിയൊരു ഗ്യാപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം…
പക്ഷെ… ഈ വരികൾ… ഈ എഴുത്ത്… വളരെ ഫെമിലിയർ….
എനിക്ക് തെറ്റിയതാവാം.. പക്ഷെ നിങ്ങളുടെ ഈ എഴുത്തിന്, ഇവിടെ മുൻപ് വളരെ ആക്റ്റീവ് ആയിരുന്ന മറ്റൊരാളിന്റെ, എന്റെ വളരെ നല്ലൊരു സുഹൃത്തിന്റെ എഴുത്തിനോട് വളരെ അടുത്ത സാമ്യം…
ചിലപ്പോൾ എന്റെ തെറ്റിദ്ധാരണ ആവാം ട്ടോ… അങ്ങനാണേൽ ക്ഷമിച്ചേരെ…
താഴെ സ്മിതാമ്മയ്‌ക്കെഴുതിയപോലെ…
സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഈ കഥയെഴുതുമ്പോ എന്തൊക്കെയാണോ സ്പെസിഫിക്കായി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് എഴുതിയത്.. അതൊക്കെ നിങ്ങളുടെ കമന്റിലുണ്ട്…
അത് കാണുമ്പോൾ വല്ലാത്ത സന്തോഷം ട്ടോ…
എഴുതുമ്പോൾ പലപ്പോഴും തോന്നും…
ഇത് വെറുമൊരു പീസ് കഥയാണ്… ഇതിലൊന്നും ആരും അത്രമേൽ ഉൾക്കൊണ്ട് ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാൻ പോണില്ല ന്ന്…
അങ്ങനെയല്ലെന്നറിയുമ്പോ ശരിക്കും സന്തോഷമാണ്…
വല്ലപ്പോഴുമേ എനിക്കങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ കിട്ടാറുള്ളു…
അതുകൊണ്ടുതന്നെ…
വളരെ വളരെ നന്ദി…
മേൽപരപ്പിൽ നിന്ന് താഴോട്ടിറങ്ങിയുള്ള വായനയ്ക്ക്…
സന്തോഷം നൽകുന്ന അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക്…
സ്നേഹപൂർവ്വം
പ്രിയ സുഹൃത്ത്
സിമോണ.
സിമോണ,
പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ ഇവിടെ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് അധികം ആയിട്ടില്ല.. മൂന്നോ നാലോ കഥകൾ മാത്രം… സമയം കിട്ടുമ്പോൾ.. വായിച്ചു അഭിപ്രായം അറിയിക്കും എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു..
സ്നേഹപൂർവ്വം,
നന്ദൻ.
തീർച്ചയായും നന്ദൻ….
സമയം കിട്ടാത്ത പ്രശ്നമേയുള്ളു…
അല്ലെങ്കിൽ ഒരുവിധം വാളുകളൊന്നും എന്റെ വാളുവെപ്പില്ലാതെ പോവാറില്ല…
സമയമല്ല… സാഹചര്യം കിട്ടുന്നില്ല..
സൈറ്റ് ഓപ്പൺ ചെയ്യാൻ….
കുടുമ്മത്ത് ആരേലും കണ്ടാൽ പണി പാളുമെ…
വളരെയേറെ കലാപാരതയുള്ള സൃഷ്ട്ടിയായാണ് എനിക്ക് സിമോണയുടെ കഥകളെക്കുറിച്ച് പ്രത്യേകിച്ച് ഇതിനെക്കുറിച്ച് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്.
കൺമുമ്പിൽ നടക്കുന്നു എന്ന പ്രതീതി – വിഷ്വലൈസിങ് കപ്പാസിറ്റി ഏറെയാണ് സിമോണക്കഥകളിൽ.
സിമോണയുടെ മാജിക്കും അതാണ്….
സ്മിതാമ്മ എന്നെ അഹങ്കാരിയാക്കി നാശകോശമാക്കും..
പാവം ഞാൻ…. (ചുമ്മാ ആണേലും കേൾക്കാൻ നല്ല രസണ്ട്… അടുത്തുണ്ടായിരുന്നേൽ വെറുതെ കിടന്നേനെ.. ഇങ്ങനെ പറയണതൊക്കെ കേട്ട്..)
സിമോണ നിങ്ങ ഒരു സംഭവം ആണ്, നിങ്ങ ഒരു പ്രസ്ഥാനം ആണ്, മനുഷ്യനെ ഇങ്ങനെ കമ്പിയടിപ്പിച്ച് കൊല്ലാനും വേണം ഒരു കഴിവ്, ഒറ്റയിരിപ്പിന് മുഴുവൻ വായിച്ച് തീർത്തു ആദ്യം മുതൽ അവസാനം വരെ ഒഴുക്കോടെ തന്നെ വായിച്ചു. റംലയുടെ സതീശന്റെയും കളി മുഴുവൻ ആക്കിയില്ല എന്നൊരു ചെറിയ പരാതി ഉള്ളു( അല്ലാതെ തന്നെ വാണമടിച്ച് മരിക്കാൻ ഉള്ളത് ഉണ്ടെങ്കിലും).
ഹായ് റാഷിദ്…
കണ്ടത് മധുരം… കാണാത്തത് അതിമധുരം ന്നാണല്ലോ…
അതാ അതങ്ങനെ അവസാനിപ്പിച്ചത്… അല്ലെങ്കിൽ വായനക്കാർക്ക് സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ക്ളൈമാക്സ് കാണാനുള്ള അവസരം നഷ്ടപ്പെടില്ലേ…
അവർ അവരുടെ മനസ്സിന്റെ മധുരം ആസ്വദിക്കട്ടെ..
തീർച്ചയായും അത് ഞാൻ എഴുതുന്നതിനേക്കാൾ മനോഹരമാകുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്….
സോ… അതല്ലേ നല്ലതും…
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ഡിയർ..
എല്ലാ എഴുത്തുകാർക്കും യാതൊരു മുഷിച്ചിലിനും ഇടവരുത്താതെ നൽകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ സപ്പോർട്ടിന്….
നിങ്ങളുടെ വാക്കുകളാണ് ഞങ്ങളെ എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതും…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
എന്നെ പോലുള്ള വായനക്കാർക്കൊക്കെ അങ്ങനെ പ്രത്യേക ക്ലൈമാക്സ്‌ ചിന്താഗതി ഒന്നുമില്ല. കമ്പികഥകൾക്ക് ഇത്രയും ഹരവും ത്രില്ലും ഉണ്ടെന്ന് കാണിച്ച് തന്നത് തന്നെ സിമോണ, സ്മിത ചേച്ചി, രാജ, മാസ്റ്റർ അങ്ങനെ ഉള്ള കമ്പികഥയിലെ അതികായകന്മാർ കാരണം ആണ്, അവർ തരുന്നത് പോലെ, അല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ അടുത്ത് പോലും എത്തില്ല എന്നെപ്പോലുള്ള സാധാരണ വായനക്കാരന്റെ ചിന്താഗതി. നിങ്ങൾ എഴുതി തകർക്ക്. കമ്പി രസായനത്തിലൂടെ വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ രതിയുടെ മഹോത്സവം തീർത്ത് ജീവിക്കൂ
സിമോണ….
പ്രിയ സിമോണ, സ്നേഹമുള്ള സിമോണ എന്നുള്ള പതിവ് ഫ്രേസ് ഒന്നും ഇല്ല. ജസ്റ്റ് സിമോണ എന്നെഴുതുമ്പോൾ അതിന്റെ അകത്തേക്ക് കടക്കാനുള്ള നിന്റെ അപാര സ്നേഹടോർപ്പിഡോയുടെ കഴിവിൽ എനിക്ക് എപ്പോഴും വിശ്വാസമുണ്ട്.
ഫസ്റ്റ് കമന്റ്, ഫസ്റ്റ് ലൈക്ക് തുടങ്ങിയ ബാല്യസൗന്ദര്യമൊന്നും നിർവ്വഹിക്കാനാവാത്ത [ചെയ്യാനാവാത്ത എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു, ആ ഇരിക്കട്ടെ അൽപ്പം പണ്ഡിറ്റ് മലയാളം!] ഒരു “സുന്ദരൻ” സ്ഥലത്താണ് പൊറുതിയെന്നതിനാൽ അങ്ങനത്തെ “കക്കുകളി” ഒന്നും ഇപ്പോൾ സാധ്യമേയല്ല.
ഇനി കഥയെപ്പറ്റി.
“അപരൻ” താഴെ എഴുതിയതുപോലെ “സ്റ്റോറി” എന്ന് മാത്രമെഴുതിയാൽ മതി. കഥയോടുള്ള എല്ലാ ഇഷ്ടവും ആദരവും പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ ആ വാക്ക് ധാരാളം. കാരണം ലക്ഷണം തികഞ്ഞ ഒരു കഥ എത്ര നാളുകൾക്ക് ശേഷമാണ് സൈറ്റിൽ! വ്യക്തിത്വമുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെയും കണ്ടിട്ട് ഒരുപാട് നാളുകളായി. ഇതിലെ റംലയും സതീഷും അത്തരം കഥാപാത്രങ്ങളെ തേടുന്ന വായനക്കാരുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ടുവരുന്നു. അപരന്റെ ലൈംഗികാഭിലാഷങ്ങൾക്കും സോ കോൾഡ് ലൈംഗിക വൈകൃത[?] ങ്ങൾക്കും അനുസരിച്ച് വഴങ്ങുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളാണ് സൈറ്റിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ കഥകളിലും.
ഇതിൽ അങ്ങനെ ആർക്കും ആധിപത്യ സ്വഭാവമൊന്നുമില്ല. ആരുടെ ഉടൽ കണ്ടാലും കാമനകളുണരുന്നവളാണ് പെണ്ണെന്ന സങ്കൽപ്പമൊന്നും ഈ കഥയിലില്ല . സതീഷിനെയും ഒരു വുമണൈസറായി അവതരിപ്പിക്കുന്നില്ല. ഇരുവരുടെയും ആകർഷണം മ്യൂച്ചൽ ആണ്.
പിന്നെ വായനയ്ക്കിടെ കണ്ണുകൾ നനയിക്കുന്ന ഒരു കഥാപാത്രമുണ്ട്. മാറ്റുവായനക്കാര്ക്കും എന്റെ അനുഭവമുണ്ടായിക്കാണണം. കാർത്യായനി എന്ന അമ്മായിയെക്കുറിച്ചാണ് പറയുന്നത്. സാസ് ബഹു സീരിയൽ സംസ്ക്കാരം ഇത്ര മാത്രം വേരുപിടിച്ച ഒരു പശ്ചാത്തലം നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ളപ്പോൾ ആ സ്ത്രീ ചെയ്യുന്ന കാര്യം എന്നെ ഒന്ന് ഞെട്ടിച്ചു. അത്യാഹ്ലാദമുണ്ടാവുമ്പോ ഞെട്ടുന്ന ശീലം എനിക്ക് മാത്രമല്ല എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു….
അവസാനത്തെ ആ സീൻ…
കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുവരും നടത്തുന്ന ഭാവപ്രകടനം. ഒരു പൂവല്ല നിനക്ക് തരേണ്ടത് സിമോണ, ഇംഗ്ലീഷ് ഹൈ ഫാൻറ്റസി സിനിമകളിലേത് പോലെ ലോകത്തെ മുഴുവൻ പൂന്തോട്ടങ്ങളും നിനക്ക് നേരെ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ…..
മറ്റു കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഞാൻ പറയുന്നില്ല. സിമോണ ക്ലാസ് ടച്ച് എല്ലായിടത്തുമുണ്ടായിരുന്നു.
ഏത് സ്‌കൂളിലാണ് പഠിച്ചത്?
ആരായിരുന്നു “ഗുരു”?
സ്നേഹപൂർവ്വം,
സ്വന്തം,
സ്മിത.
സ്മിതാമ്മക്കുട്ടിക്കുള്ള മറുപടി പിന്നെ എഴുതാട്ടാ…
നേരം വല്ലാണ്ട് വൈകി… ഇനീം ഇവിടെ ഇരുന്നാ ഉച്ചയ്‌ക്കൊക്കെ പട്ടിണിയാവും…
കുടുമ്മത്തൂന്ന് പിടിച്ച് പുറത്താക്കും….
അപ്പൊ ബാക്കി പിന്നെ… (അമ്മച്ചിപ്പാറു)
സ്മിതാമ്മയ്ക്ക്…
(പ്രിയ… ന്നെഴുതീട്ട് മായ്ച്ച് കളഞ്ഞതാ.. അല്ലെങ്കെ തന്നെ എന്തുട്ടിനാ ഒരു പ്രിയ???
“ഞാൻ ഇണ്ട്” ന്ന് ആരും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു നടക്കില്ലല്ലോ… നടന്നില്ലെന്നുവെച്ച് ഞാനില്ലാണ്ടാവുന്നില്ലല്ലോ…
സ്മിതാമ്മ പറയേണ്ടിവന്നു അത് ഓർമ്മവരാൻ ന്നു മാത്രം… )
ഇപ്പം അവസാനത്തെ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കിട്ടീല്യെ???
ഗുരു: സ്മിതാമ്മ…
സ്‌കൂൾ: ഹേയ്.. അങ്ങനൊന്നുല്ല്യ… നമ്മള് രണ്ടാളും ഉള്ളിടത്തൊക്കെ സ്‌കൂളെന്നെ..
ഫസ്റ്റ് ലൈക്കും കമന്റിങ്ങും ഇനി മിക്കവാറും എനിക്കും സ്വപ്നങ്ങളിൽ മാത്രാവും ന്നാ തോന്നണേ ട്ടാ…
ഇപ്പം പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒറ്റയ്ക്കല്ല… സമയം സന്ദർഭവും ഒക്കെ നോക്കണം… (ഞാൻ മുൻപ് പറഞ്ഞ് ണ്ട് അത്.. ഇല്ല്യേ)
പിന്നെ അതൊന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ഇവിടെ വരാൻ പറ്റുമ്പോ ഒക്കെ സ്മിതാമ്മേടെ കഥകൾ വല്ലതും ഹോം പേജിൽ ഉണ്ടോന്നു നോക്കും… (സത്യം പറഞ്ഞാ അത് മാത്രേ നോക്കാറുള്ളു.. ഋഷിവര്യന്റെപോലും ലാസ്റ്റത്തെ കഥ മാത്രമേ വായിച്ചുള്ളു..)
ഒറ്റയ്ക്കാണ് ഒരുതരത്തിൽ പറഞ്ഞാ സുഖം..
കൂട്ടൊക്കെ നല്ലതെന്നെ… എന്നാലും ഒറ്റയ്ക്കുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ആലോചിക്കുമ്പോ…
മ്മ്…. ആ… ഇതും ഒരു രസം…
പിന്നെ ഒളിച്ചും പതുങ്ങിയും ഇവിടെ വരാനും ഒരു ത്രില്ലൊക്കെ ഉണ്ട് ട്ടാ..
അതില്ലെന്നു പറഞ്ഞൂടാ…
കഥയുടെ കാര്യമാണേൽ… അതിപ്പോ എന്തുപറയാനാ…
ഞാൻ എഴുതുമ്പോൾ സ്പെസിഫിക്ക് ആയി ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ എന്നത്തേയും പോലെ ഇന്നും സ്മിതാമ്മ കൃത്യമായി കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. അതൊക്കെ കമന്റിൽ എഴുതി വെച്ചിട്ടുമുണ്ട്..
സാധാരണ ആരും അങ്ങനെ മൈൻഡ് റീഡിങ് നടത്താറില്ല… (സ്മിതാമ്മ ഒഴികെ.. അറ്റ്ലീസ്റ്റ് എന്റെ കാര്യത്തിൽ)
സോ…
ഇനി സ്മിതാമ്മേടെ കഥകൾ ഉള്ളപ്പോ ഞാനും ഇവിടെ കാണുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു…
(കൊള്ളാം.. എന്നെപ്പറ്റി എനിക്കെന്നെ ഒരു വിശ്വാസമില്ല ന്നെ)
ഇവിടെ ഇല്ലേലും നിങ്ങളെന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്… എപ്പളും… പ്രോമിസ്…
സ്നേഹത്തോടെ
സ്വന്തം
സിമോണ.
വായിച്ചു തീർന്നെ അറിഞ്ഞില്ല..അടിപൊളി..ഇനിയും പ്രിതീഷിക്കുന്നു
കെ കെ….
ഇനിയും എഴുതാലോ….
നിങ്ങടെ ഒക്കെ കട്ട സപ്പോർട്ടുള്ളപ്പോ പിന്നെന്താ ഇനിം എഴുതിയാല്?? ല്ലേ…
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് കെ കെ … (വൈദ്യര് അറിയണ്ട… ഇങ്ങനൊരു കെ കെ ഇവിടുള്ള കാര്യം)
സസ്നേഹം
സിമോണ.
വന്നു… കണ്ടൂ… വായിച്ചു തുടങ്ങി
“റംലത്ത്” നല്ല പരിചയം ഉള്ള പേരാനല്ലോ ??? ആഹ്‌ കിട്ടിപ്പോയി ഇത് ആ ഉത്സവകാഴ്ചകൾ കാണാൻ പോയ കൊച്ചല്ലേ കാന്താരി.. എന്തായാലും ഓൾടെ തിരിച്ചു വരവ് കലക്കി… 45 പേജ് തീർന്നത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല അത്രക്ക് പെർഫെക്ഷൻ.. കഥയിൽ തന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി എന്നു വേണം പറയാൻ.. ആ ബസിലെ രംഗങ്ങളിലെല്ലാം തന്നെ മനോഹരം… സതീശനും റംലത്ത് ആയിട്ടുള്ള സംസാരവും എല്ലാം തന്നെ വേറെ ലെവൽ aarunnu.. ഉള്ള കുഴപ്പം എന്താണ് എന്നു വെച്ചാൽ ഇപ്പൊ കരവക്കാരെ തട്ടി നടക്കാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയായി ???.. മറ്റൊന്നും തന്നെ പറയുന്നില്ല തകർത്തു.. ഇതു പോലെ ആ പഴയ aalkkaareyokke തിരിച്ചു കൊണ്ടു വാന്നെ… എല്ലാ വിധ ആശംസകളും..
സ്വന്തം
ചങ്കുട്ടൻ ????
ചങ്കൂ…. ചങ്കൂസേ….
റംലത്ത്… അത് അവളുതന്നെ…
സത്യത്തിൽ ആ പേര് വീണ്ടും എടുക്കാൻ ഒരു കാരണം കൂടി ഉണ്ട്…
(സീക്രട്ടായിട്ട് പറഞ്ഞാൽ പഴഞ്ചൻ സഖാവിന്റെ ഒരു കഥയിൽ സ്മിതാമ്മയും ഞാനും ഓരോ കഥാപാത്രങ്ങളായി മാറിയപ്പോൾ റംലത്തിന്റെ പേരിലാ എന്നെ പരാമർശിച്ചിരുന്നത്…
പുള്ളിയൊക്കെ നമ്മുടെ പേര് പരാമർശിക്കുന്നു ന്നു കേൾക്കുമ്പോ… സത്യത്തിൽ അത് രസായിത്തോന്നി…
മൂപ്പരൊക്കെ ഇവിടത്തെ സീനിയർ പുലികളല്ലേ… അതാ പിന്നേം റംലത്തിനെ പിടിച്ച് കൊണ്ടന്നത്)
ബസിലെ രംഗങ്ങളെല്ലാം മനോഹരം ന്ന്… മ്മ്….
ഉവ്വ…. ഗൊച്ചുകള്ളാ… വേണ്ട മോനെ വേണ്ട മോനെ ……
ഡീസന്റായി നടന്നോ ട്ടാ….
ചങ്കിന്റെ ചങ്ക് ഞങ്ങക്കൊക്കെ ആവശ്യോള്ളതാ.. മറക്കണ്ട…
“ഇപ്പൊ കറവക്കാരെ തട്ടി നടക്കാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയായി”
അത് പിടി കിട്ടീല… അതാരാ???
സ്നേഹപൂർവ്വം
സന്തോഷത്തോടെ
ചങ്കുട്ടന്റെ സ്വന്തം ചങ്കുട്ടി…
നിന്റെ കഥയിലെ കരവക്കാരെയാ udheshiche.. raakhavettan, പിന്നെ ആ പാക്കി ഇപ്പൊൾ സതീശനും…
“ഡീസന്റായി നടന്നോ ട്ടാ….
ചങ്കിന്റെ ചങ്ക് ഞങ്ങക്കൊക്കെ ആവശ്യോള്ളതാ.. മറക്കണ്ട…” ഹഹ അതെനിക്കിഷ്ഠായി.. അമ്മാതിരി കന്നം thirivonnum കാണിക്കില്ല സിമ്മു… വായിച്ചു രസികും എന്നല്ലണ്ട് ഇമ്മാതിരി പണിക്കൊന്നും പോവില്ല… എന്തോ പെണ്ണിന്റെ സമ്മതം ഇല്ലണ്ട് ശരീരത്തിൽ സ്പർശിക്കുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല.
ഗുഡ് ബോയ്…
അങ്ങനെ നല്ലകുട്ടിയായി നടന്നോളൂ….
STORY !!
nothing else to say.
( വാക്കുകൾ കൊണ്ടു വികൃതമാക്കുന്നില്ല)
?
Correct, absolutely…
ങ്ങും ങ്ങും…
അപരൻ….
വളരെ നന്ദി…. പ്രിയം ജനിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾക്ക്…
ഒരിക്കലും വാക്കുകൾ വികൃതമാവില്ല..
പ്രത്യേകിച്ച് നിങ്ങളെപ്പോലെ ഇവിടെ സിഗ്‌നേച്വർ ഉള്ളവരുടെ വാക്കുകൾ…
ഒരുപാട് സന്തോഷം… ഈ കഥയിലേക്ക് എത്തിനോക്കിയതിൽ…
ഇഷ്ടം അറിയിച്ചതിലും…
സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.
Really a magical story…
എന്ത് രാസമായിരുന്നെന്നോ സിമോ…
45 പേജ് പോയതറിഞ്ഞില്ല …
And ചങ്ങരംകുളം nostalgia …
ചങ്ങരംകുളം നൊസ്റ്റാൾജിയ????
ഓഹോ… നോ നോ…
പഞ്ചായത്ത് ബിൽഡിങ്ങിന്റെ വഴിയാണോ???
കഥ എഴുതുമ്പോ ആ വഴിയായിരുന്നു മനസ്സിലേ….
സ്‌കൂൾ, ഗവണ്മെന്റ് ഹോസ്പിറ്റൽ… അങ്കടൊക്കെ പോണ വഴി…
ഞാൻ വന്നിട്ടുണ്ട് അതിലെയൊക്കെ… കുറെ മുൻപ് ട്ടാ…. ആ ഓർമ്മയിലാ പെടച്ചത്…
താങ്ക് യൂ നിക്‌സൺ…
(അനിക്സ്പ്രേ… നൊസ്റാൾജിക്ക് നെയിം എഗൈൻ….
ടീച്ചര്മാര് വരുമ്പോ മുങ്ങുന്നവൻ)
സസ്നേഹം
സിമോണ.
Another masterpiece from Simona..
??
Thanks a lott Prince….
ഈ രാജകുമാരന്മാരൊക്കെ ഇങ്ങനെ പറയണത് കേക്കുമ്പോ ഞാനൊരു സംഭവാണെന്ന് തോന്നും…
(സാരല്യ.. തോന്നിക്കോട്ടെ തോന്നിക്കോട്ടെ… മാറ്റിപ്പറയണ്ട…
ചോറൊക്കെ ഉണ്ട് കഴിയുമ്പളക്കും അത് മാറിക്കോളും… )
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് രാജകുമാരാ…
(നിങ്ങടെ കയ്യിൽ വെളുത്ത നിറമുള്ള കുതിരയുണ്ടോ??? നല്ല ഗിൽറ്റൊക്കെ പിടിപ്പിച്ചത്??)
സസ്നേഹം
പ്രിൻസസ്…
ബസിലെ ജാക്കി- അതും മൗനം സമ്മതത്തോടെ ആണെങ്കിൽ ഒരു പണി എടുത്ത ഫീൽ ഉണ്ടാകും.കഴിഞ്ഞയാഴ്ച psc പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞുപ്പോൾ നല്ല മഴ ,ടൗൺ ബസിൽ കോഴിക്കോട് റയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ വരെ ഒരു ചേച്ചി പൂർണ സമ്മതത്തോടെ ബസിൽ നിന്ന് തന്നു. മഴ ആയത് കൊണ്ട് ബസിന്റെ സൈഡ് കർട്ടൻ ഇറക്കിയിരുന്നു.അതുകൊണ്ട് മുലയും പിടിച്ചു ചന്തിയുടെ വിടവിൽ കുണ്ണയും വെച്ച് റയിൽവേസ്റ്റേഷൻ വരെ വന്നു
ശെടാ… അതേതു ചേച്ചി???
നല്ല ചേച്ചി…..
എന്തായാലും രണ്ടാൾക്കും സന്തോഷായല്ലോ… അതുമതി…
പി എസ് പരീക്ഷ എങ്ങനിണ്ടായിരുന്നു??? കറക്കികുത്ത് തന്നെയോ???
(ഞാൻ ഇതുവരെ എഴുതീട്ടില്ല.. മിണ്ടല്ലേ)
എനിഹൗ….
താഴെ എഴുതിയപോലെ പണികളെല്ലാം നന്നായി നടന്നു ന്ന് കരുതുന്നു…
അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ….. ആ ചേച്ചി സ്വന്തം കുടുമ്മത്തിരുന്നു ആറ്റൻ തുമ്മൽ കാരണം ആവിപിടിച്ചു കിടപ്പായിക്കാണുമെന്നും… സത്യല്ലേ??
പിന്നേം താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ചങ്കാപ്പീ..
സസ്നേഹം
സിമോണ.
വായിച്ചിട്ടു വരാം
?
ശ്യോ…. കണ്ണുകളിൽ രണ്ട് മുട്ടൻ ആഢ്യൻ…..
ഞാൻ ഒരു ഡൈമൻ പത്ത് വെച്ചു…. ഇനി പൂവൻകോഴീടെ കളി…
താങ്ക് യൂ… ലവ് യു ടൂ…..
സസ്നേഹം
സിമോണ.
സിമോ…എന്തു രസമായിരുന്നു..45 പേജ് പോയതറിഞ്ഞതില്ല..ഒരു മാജിക്കൽ സ്റ്റോറി..
ആൻഡ് ചങ്ങരംകുളം… my nostalgic place.
മേലെ മേലെ മാനം…..
മറുപടി മാനത്തെഴുതാം..
പരുന്ത് കുട്ടി എവിടാരുന്നു,ഞാൻ കാത്തിരിക്കുവാരുന്നു…
ഏഹ്…. പരുന്തുകുട്ടീ ന്നാ???
ഈശ്വരാ!!!!… ഈ ആൽബിച്ചൻ എന്നെ ഫേമസ്സാക്കി……
ഞാനേ ഒടുക്കത്തെ ബിസിയിലായിരുന്നു ലിൻസീ…
ഞങ്ങടോടെ ഒക്കെ സര്ക്കാര് സമയത്തിനും ജി എസ് ടി ഏർപ്പെടുത്തി ന്നാ തോന്നണത്..
ഒന്നും ഒന്നിനും തികയണില്ല…
നാടും നന്നാവണില്ല നാട്ടാരും നന്നാവണില്ല… ആകെ കഷ്ടപ്പാടായിന്നേ…
അതാ ഈ ഏരിയേലിക്ക് വരാൻ പറ്റാത്തെ….
എന്നാലും ഓർമ്മയിണ്ടല്ലോ ഈ മുഖം… അത് മതി…
സന്തോഷം… സ്നേഹം… ട്ടാ…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
Changaramkullam ano njanum avideya
ചങ്ങരം കുളത്ത് വന്നിട്ടുണ്ടെന്നേ ഉള്ളു….
നാട് അതല്ല… പക്ഷെ ഇപ്പോഴും ആ വഴികളൊക്കെ മനസ്സിലുണ്ട്… കൃത്യമായി..
സിമുവും സ്മിതയും ഇന്ന് എല്ലാവർക്കും കൈക്കും കുണ്ണയ്ക്കും പണിയായി
Ey…Dont do dont do ..Haha…
Ok, do do…
യ്യോ… ഈ സ്മിതാമ്മ അങ്ങനെ പലതും പറയും ട്ടാ…
ഡൂ ഡൂ…. ധൈര്യായിട്ട് ഡൂ….
(പാവം ബീജക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ…
കിടക്കപ്പായിൽ കിടന്ന് വരണോരേം പോണോരേം “അങ്കിളേ!!! ആന്റീ!!!” എന്നൊക്കെ വിളിച്ച് നെലോളിക്കാനാ അവറ്റോൾടെ യോഗം…
നല്ലമ്പോണം ഒരു പെണ്ണുകെട്ടിയിരുന്നേൽ അവറ്റോൾക്ക് ചെലപ്പോ എന്തോരം രാജ്യങ്ങള് ചുറ്റിക്കറങ്ങായിരുന്നു..)
താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് ചങ്കാപ്പീ…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
സിമ്മു കണ്ടു ട്ടാ.വായിച്ചു ഉടനെ കുറിപ്പ് ഇടാം
നമ്മളെ മറന്നു അല്ലെ പരുന്തും കുട്ടീ
ശ്ശെടാ….. ഞാൻ മറക്കൂല… മറക്കൂല…. മറന്നാലും മരിക്കൂല….
അത് പോരേ….
പിന്നെ വല്ല അമ്ളീഷ്യ വന്നാ എന്നെ കുറ്റം പറയല്ലേ ട്ടാ…