പാലപ്പം പോലുള്ള പൂ……[PV] 112

ലോഡ്ജില്‍ പകല്‍ നേരം ജട്ടിയുടെ . വിലക്ക് ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ സ്വതന്ത്രമായി കുണ്ണ നിറഞ്ഞാടി

നീളത്തില്‍ ജവാനെ തഴുകി തലോടി മനു അകത്തേക്ക് പോയി

അടുത്ത ദിവസം പതിവ് പോലെ ശുഭെയെ കാത്ത് മനു നിലക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

പരസ്പരം അവര്‍ പുഞ്ചിരി കൈമാറി

അതിന് ശേഷം ഒരു പാട് സംസാരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് മനു കയ്യില്‍ കരുതിയിരുന്ന െമാ ബയില്‍ ഫോണ്‍ ശുഭ യുടെ കയ്യില്‍ വച്ചു െ കാടുത്തു

‘ എന്താ…. ഇത്…?’

‘ ഫോണാ…..’

‘ എന്തിനാ…?’

‘ വിളിക്കാനാ….’

ശുഭ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു

‘ ഇതൊന്നും വേണ്ട…’

‘ എന്നോട് ഇഷ്ടമില്ലെങ്കില്‍ തന്നോളു…’

‘ ഇഷ്ടമൊക്കെയാ……. ന്നാലും… ‘

വേണ്ടണം മട്ടില്‍ ശുഭ ഫോണ്‍ വെച്ച് നീട്ടി

‘ എനിക്ക് വേണ്ട…. ശുഭയ്ക്ക് വേണ്ടെങ്കില്‍… കളഞ്ഞേക്ക്…..!’

മനു തിരിഞ്ഞു നടന്നു

അല്പ നേരം അവിടെ നിന്ന് ശുഭ നടന്നു നീങ്ങി

ആ നിതംബ താളത്തില്‍ സഹിക്കാനാവാത മനുവിന്റെ കുണ്ണ വെട്ടി വിറച്ചു

പിന്നഴക് ആസ്വദിച്ച് നിന്ന മനുവിനെ ശുഭ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി

ഇരുവരും പുഞ്ചിരിച്ചു

തുണിക്കടയില്‍ ജോലിക്കിടയിലും ശുഭ യുടെ മനസ്സ് നിറയെ അര്‍ദ്ധ നഗ്‌നനായ ആ െചറുപ്പക്കാരന്റെ അരികിലായിരുന്നു

‘ എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒരു ഇഷ്ടം…?’

ശുഭ ഒരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി

ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വാനിറ്റി ബാഗ് തുറന്നപ്പോള്‍ ആദ്യം കണ്ണില്‍ കുടുങ്ങിയത് മനു സമ്മാനിച്ച ഫോണ്‍ ആയിരുന്നു….

‘ മനുവിന്റെ മനസ്സും ഹൃദയവും …!’

പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് . ശുഭ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു

വൈകീട്ട് . വീട്ടില്‍ വന്ന് അമ്മ കാണാതെ ഫോണ്‍ എടുത്ത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി

‘ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട്….!’

ശുഭ ഓര്‍ത്തു