പാപികളുടെ ലോകം 1 [കൊമ്പൻ മീശ] 538

അതെന്തായാലും ഞാൻ കൂടെയുണ്ട്.” അവൾ അവന്റെ കൈ മുറുകെപിടിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അവരുടെ ബസ് വന്നുനിന്നു. അവർ കോളേജിന്റെ മുന്നിൽ ബസ്സിറങ്ങി. “എടാ കൊപ്പേ,”യാത്ര പറഞ്ഞ് സ്വന്തം സ്ഥലത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ വിനയ് മുനീറയുടെ പിൻവിളികേട്ട് തിരിഞ്ഞുനിന്നു “എടാ ഞാൻ ഞാൻ കരഞ്ഞിരുന്നത് ചില ഫാമിലി പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണമാ..

എന്റെ ഇക്കാക്ക ധാരാളം ചീത്തയൊക്കെ പറയും. അപ്പൊ വിഷമം വരും, അതാ,” ശബ്ദമിടറിയ മുനീറയെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് വിനയ് പറഞ്ഞു, “എടാ ഞാനെന്താ പറഞ്ഞത്, എന്തുവിഷമമുണ്ടായാലും ഞാനുണ്ട് കൂടെ എന്ന്,” അവൻ അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. അവൾ അവന്റെ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.

അതോടെ വിനയ് മുനീറയ്ക്ക് കൂടുതൽ കെയർ നൽകാൻ തുടങ്ങി. രാവിലെ തൊട്ട് വൈകീട്ടുവരെ ക്ളാസ്സില്ലാത്ത സമയത്തെല്ലാം അവർ ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഒരാളുടെ ക്ലാസ്സ് നേരത്തെ തീർന്നാൽ അയാൾ മറ്റേ ആൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തുനിന്നു. അസൈന്മെന്റുകൾ ഒരുമിച്ചിരുന്നെഴുതി. ഇടയ്ക്കിടെ അവൾക്ക് വിഷമം വരുമ്പോൾ തന്നെ അവൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

സ്വന്തം കഴിവിൽ മോട്ടിവേഷൻ കൊടുത്ത് കോണ്ഫിഡൻസ് ഉണ്ടാക്കേണ്ടപ്പോൾ അവൻ അതു ചെയ്തു, ഉപദേശിക്കേണ്ടപ്പോൾ ഉപദേശിച്ചു. അല്പം ശകാരിക്കേണ്ടപ്പോൾ ശകാരിച്ചു. പക്ഷേ മിക്കപ്പോഴും ധാരാളം തമാശകൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ കുടുകുടാ ചിരിപ്പിച്ചു. താമസിയാതെ അവരെപ്പറ്റി പല കഥകളും ക്യാംപസിൽ പരന്നു. അക്കാലത്തൊരുദിവസം ഒന്നിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ അവളോട് ചോദിച്ചു, “എടീ നമ്മളെ പറ്റി മറ്റുള്ളവർ പലതും പറയുന്നുണ്ട്. അതുകേൾക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് വിഷമമുണ്ടോ?”