പാവം ദിവ്യ 6 [Jabbar Nair] 607

ഞാൻ നേരെ ക്ലാസിലേക്കു പോയി. അൻസിബ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്. ഹോ അവളെ കണ്ടതും അയാൾ പിടിച്ചു ഞെരിച്ച ആ വലിയ മുലയാണ് എനിക്ക് ഓർമ വന്നത്. ഞാൻ ഒന്ന് വടവി നോക്കി, ഏയ് അവൾ ഷാൾ ഒക്കെ ഇട്ടു മറച്ചു വല്യ മാന്യയായി ഇരിക്കുകയാണ്.

എന്തായാലും അവളെ അങ്ങനെ വിട്ടുകളയാൻ എനിക്ക് ഉദ്ദേശം ഇല്ലായിരുന്നു. അവളുടെ പുറകെ മണപ്പിച്ചു നടക്കുന്നത് കൂടുതലും സാറുമ്മാർ ആയിരുന്നു. പ്രേത്യേകിച്ചു ആ PT മൈരൻ ടോണി. അവന് പെണ്ണെന്നു പറഞ്ഞാൽ ഒലിപ്പിക്കുന്ന ടൈപ്പ് ആണ്. വല്യ ശരീരവും മസിലും ഒക്കെ ഉണ്ട് പക്ഷെ ആള് ഒരു ഒലിപ്പീരു കൊഴിയാ. ഇവിടുത്തെ പല പെൺപിള്ളേരേം ഇയാള് സ്പോർട്സ് പ്രാക്ടീസ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു മുതലാക്കുന്നുണ്ട്.

അൻസിബയെ ഇയാൾ നോട്ടം ഇട്ടിട്ടുണ്ടെന്നു എനിക്ക് നന്നായിട്ടു അറിയാം. വോളിബാൾ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുമ്പോ ഇയാളുടെ അവളോടുള്ള പെരുമാറ്റം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവളോട് ഒരു പ്രേത്യേക കൊഞ്ചലും തമാശയും ഒക്കെ ആണ് ആ മൈരന്.

“ടാ കാട്ടുകോഴി നീ ഇവിടെ ഇരിക്കുവാണോ”

ദീപക് ആണ്, എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ.

“എന്തായെടാ മൈരേ നിന്റെ അൻസിബ? വല്ലോം നടക്കുമോ, അതോ നീ ഇങ്ങനെ ഒലിപ്പിച്ചൊണ്ട് നടക്കത്തെ ഒള്ളോ.”

“ഞാൻ എന്നാണ് വെച്ചാ ചെയ്തോളാം നീ നിന്റെ കാര്യം നോക്ക് മൈരേ”

എന്റെ കൂട്ടുകാർക്കൊക്കെ എന്റെ പ്രേമം കോമഡി ആണ്. അവർക്കറിയാം ഇതൊക്കെ വെറുതെ ആണെന്ന്. ഓരോ ആറു മാസം കൂടുമ്പോഴും ഇങ്ങനെ മാറി മാറി വന്നാൽ എങ്ങനെ കോമഡി ആവാതെ ഇരിക്കും.

ദീപക് പിന്നെ ആന്റി ലവർ ആണ്, ഒൺലി മുപ്പതിന് മുകളിൽ. പ്രേമവും ഇല്ല ഒരു കോപ്പും ഇല്ല. ചേച്ചിമാരും ആന്റിമാരും എവിടെയുണ്ടോ അവിടെ ചുറ്റി പറ്റി ഇവനും ഉണ്ടാകും. സ്കൂളിൽ അവന്റെ ഫേവറൈറ്റ് ദിവ്യ ടീച്ചർ ആണ്. എനിക്ക് പക്ഷെ ദിവ്യ ടീച്ചറെ വേറൊരു കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണാൻ ഇതുവരെ പറ്റിയിട്ടില്ല. അതൊരു പാവം ടീച്ചർ ആണ്.