പാവം ദിവ്യ 6 [Jabbar Nair] 607

ഉച്ച കഴിഞ്ഞതും നല്ല മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. മഴയെന്നു വെച്ചാൽ നല്ല ഇടിവെട്ട് മഴ. വൈകിട്ട് സ്കൂളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോഴും മഴ തോർന്നിട്ടില്ല, നിർത്താതെ പെയ്യുകയാണ്. അഞ്ചുമണി ആയതേ ഉള്ളു പക്ഷെ അന്തരീക്ഷം മൊത്തം ഇരുണ്ടു കിടക്കുകയാണ്. നല്ല ഇടിയോടു കൂടിയ മഴ.

സ്കൂളിന് വെളിയിലേക്കു ഇറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ കാണുന്നത് ആ ഷമീറിനെ ആണ്. റോഡിനു മറുവശം ഒരു പെട്ടി കടയുടെ ഷീറ്റിനു താഴെ ഒരു സിഗററ്റും വലിച്ചു നിൽക്കുകയാണ് ആശാൻ. അന്സിബയെ കാത്തു നിൽക്കുകയാണെന്ന് ഉറപ്പാണ്.

പോകുന്നതും വരുന്നതും ആയ മജ്ജയും മാംസവും ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിനേയും അയാൾ വെറുതെ വിടുന്നില്ല. നോക്കി ഗർഭം ഉണ്ടാക്കുകയാണ് മൈരൻ. എനിക്ക് പ്രേത്യേകിച് ഒരു വിരോധം അയാളോട് തോന്നിയില്ല. നമുക്ക് കിട്ടാത്തത് അയാളെങ്കിലും തിന്നട്ടെ. കുറച്ചു സീൻ പിടിക്കൽ എങ്കിലും നടക്കുമല്ലോ.

അല്പസമത്തിനുള്ളിൽ അന്സിബയും വന്നു. അവൾ നേരെ വന്നു വെയ്റ്റിംഗ് ഷെഡിൽ കയറി. കുടയുണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ യൂണിഫോം ആകെ നനഞ്ഞു ഒട്ടിയിരുന്നു. നനഞ്ഞ ഡ്രെസ്സിൽ അവളുടെ കൊഴുത്ത ശരീരം കൂടുതൽ എടുത്തു കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന പലരുടെയും നോട്ടം ആ ശരീരത്തിലേക്ക് ആയി. അവൾ തട്ടം പിടിച്ചിട്ട് ഒരു സൈഡിലേക്ക് ഒതുങ്ങി നിന്നു.

ഷമീർ റോഡിനു എതിർ വശം നിന്ന് അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അവൾ അയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി ബസ് കാത്തു നിന്നു. അൻസിബ വന്നതും അയാളുടെ മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയും അവളിൽ മാത്രം ആയി. അവളുടെ നഞ്ഞൊട്ടിയ ശരീരം അയാൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കൊത്തി വലിക്കുകയാണ്. ഇന്ന് ബസിൽ എന്തെങ്കിലും നടക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായി.