പച്ചക്കാമം [കൊമ്പൻ] 530

“അയ്യോ മോളെ എന്ത് പറ്റി?”

“എന്റെ ചെരുപ്പ് പൊട്ടിപ്പോയി അച്ഛാ”

“മോൾക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ”

സുകന്യ കൈമുട്ട് കാണിച്ചു. നായർ അത് കണ്ടതും സുകന്യയുടെ കൈമുട്ടിൽ തോർത്തുകൊണ്ട് തുടച്ചു കൊടുത്തു.

“സാരമില്ല മോളെ.. നമുക്കു തിരിച്ചു പോകാം”

“ഉം, മഴക്കോളുണ്ട് …..വേഗം പോകാം.” ആകാശത്തു ഇരുണ്ട മേഘങ്ങളേ നോക്കികൊണ്ട് സുകന്യ പറഞ്ഞു. തിരിച്ചു നടന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ചെരുപ്പില്ലാത്ത കൊണ്ട് കാലിൽ ചെറിയ ചെറിയ കല്ലുകൾ കുത്തി കൊണ്ട് അവൾക്ക് വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സുകന്യ ഇനി നടക്കാൻ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ മുൻപിൽ നടന്ന നായർ പിന്നോട്ട് നടന്നു വന്നു. എന്നിട്ട് ചുറ്റും നോക്കി സുകന്യയെ പൊക്കിയെടുത്തു. ഒരു കൈ അവളുടെ ലെഗ്ഗിൻസ് ന്റെ പുറത്തുകൂടെ തുടയിൽ താങ്ങിപിടിച്ചു. സുകന്യ അപ്പോൾ എന്റെ വലതു കൈ നായരുടെ തോളിൽ വെച്ച് കഴുത്തിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പൊങ്ങി. അവളുടെ കറുകറുത്ത നീളൻ മുടിയപ്പോൾ കാറ്റിൽ പറന്നു നടന്നു. നായരപ്പോൾ അയാളുടെ ഇടതു കൈകൊണ്ട് സുകന്യയുടെ മുതുകിലൂടെ മുലകളെ സംരക്ഷിക്കും വിധം കൈകടത്തി പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു.

“വേണ്ട അച്ഛാ ഞാൻ നടന്നോളാം” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ സുകന്യയെ നായർ പൂ പോലെയാണ് പോലെ പൊക്കിയെടുത്തത്.

“നിന്റെ കാല് ഇനി കല്ലിൽ തട്ടിയാൽ ചോര വരും. പിന്നെ മോള് എനിക്കൊരു ഭാരമേയല്ലലോ…”

നായർ പയ്യെ നടന്നു. അയാളുടെ നഗ്നനമായ മേനിയിലെ വിയർപ്പ് മണം സുകന്യയുടെ മൂക്കിൽ അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. കുന്നിൻ ചെരുവിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ചെറിയ കല്ലുകൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് പതിയെ ആണ് അവളെ എടുത്തു നടന്നിരുന്നത്. കുറച്ചു ദൂരം നടന്നതും. നായർ സുകന്യയുടെ മാറിലേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ കൊഴുത്ത മുലകൾ പുറത്തേക്കു തള്ളി നിന്നത് കണ്ടപ്പോള് നായർ ചിരിച്ചു.

“മോളെ മുല കുടിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്!”

“ഛീ! ഇപ്പോഴോ?”

“ഉം!”

“അച്ഛൻ അമ്മയെ ഇതുപോലെ എടുത്തിട്ടൊക്കെ നടന്നിട്ടുണ്ടോ”

“എന്റെ മോളെ ഞാനും അവളും കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇങ്ങോട്ടു വന്നു സ്‌ഥലം വാങ്ങുകയായിരുന്നു”

“കല്യാണം കഴിഞ്ഞ പുതുക്കത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഇവിടെയുള്ള ഏറുമാടമില്ലേ അവിടെയാണ് രാത്രി ഉറങ്ങുന്നേ.. പാതിരാത്രി കുറുക്കന്റെ കൂവൽ കേൾക്കുമ്പോ അവളെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് കിടക്കും..”