പത്മജാ ദേവി അന്തർജ്ജനം [കൊമ്പൻ] 775

അമ്മയൊന്നുമറിയാതെ എന്നെ അമ്പരന്നു നോക്കി. ഞാൻ വാതിലിൽ ചാരിനിന്നു ഇടം കണ്ണിട്ട് അമ്മയെ തന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അമ്മയ്ക്ക് വിശ്വാസമായില്ല. “അമ്മയ്ക്ക് എന്റെയൊപ്പം വരാനുള്ള ടിക്കറ്റ് കൂടെ ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടായിരുന്നു എന്റെ വരവ്. പിന്നെ ഇത്രയും ദിവസത്തെ നാടകം അതൊരു രസം!”

പക്ഷെ അമ്മയ്ക്കത് കേട്ടതും ദേഷ്യമായിരുന്നു വന്നത്. തന്നെ ഇത്രനാൾ പറ്റിച്ചതിലും, ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ ഒരുകാരണമില്ലാതെ കരയിച്ചതിലും ഉള്ള ദേഷ്യം.

അമ്മ ഫ്ലൈറ്റ് കേറുമ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞാനിടക്ക് അമ്മയുടെ ദേഹത്ത് തൊടാനും ശ്രമിച്ചിരുന്നു, അമ്മയൊഴിഞ്ഞു മാറി. ഇത്രമാത്രം കോപിക്കാൻ ഞാനെന്തു ചെയ്തു, ഒരുപക്ഷെ അമ്മയെ നാട്ടിൽ നിന്നും പറിച്ചു നടാൻ ഞാൻ കാണിക്കുന്ന തന്ത്രമാണ് എന്ന് കരുതിക്കാണുമോ?! അതുമറിയില്ല.

സ്വീഡൻ എത്തുമ്പോഴും മിണ്ടിയില്ല. നേരമിപ്പോൾ പുലർന്നിട്ടുള്ളു. പക്ഷെ എയർപോർട്ടിൽ അമ്മയുടെ തുണികൾ അടങ്ങിയ ബാഗ് മിസ് ആയതും അമ്മ പേടിച്ചു. എന്നോട് അപ്പോഴാണ് മിണ്ടുന്നത്. ഞാൻ അധികൃതരുമായി സംസാരിച്ചു. പേടിക്കണ്ടകാര്യമില്ല, സാധനം അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന മറ്റൊരു ഫ്‌ളൈറ്റിൽ ആണെന്നും, കിട്ടാൻ രണ്ടൂസം കഴിയുമെന്നും പറഞ്ഞു. അമ്മയ്ക്ക് ആകെ ഉള്ള സമാധാനവും പോയിക്കിട്ടി. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് ആലോചിച്ചു പാവം എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു. ഞാനമ്മയെ തോളോട് ചേർത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അങ്ങനെ എയര്പോര്ട്ടില് നിന്നും ബുക്ക് ചെയ്ത കാറിൽകയറി. അമ്മയുടെ മുഖത്താകമാനം അത്ഭുതമായിരുന്നു, കേരളക്കരയിൽ നിന്നും മഞ്ഞുമൂടിയ വഴികളിലൂടെ, ആകാശം മുട്ടെ ഉയരമുള്ള മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഉള്ള വഴിയിൽ മൂന്ന് മണിക്കൂറോളം ഉള്ള യാത്രയിൽ അമ്മ ഉറങ്ങിയതേയില്ല. ഞാൻ പക്ഷെ ചെറുതായിട്ടൊന്നു മയങ്ങി.

വീടിന്റെ മുന്നിലേക്കെത്തിയതും, ഇതെന്താ ഹണിമൂൺ കോട്ടേജ് പോലെ എന്ന് അമ്മ ചോദിച്ചു, ആ ചോദ്യം ചോദിക്കുന്ന ഏതൊരു പെണ്ണിന്റെയും ഉള്ളിൽ എന്തായിരിക്കും?! ചൂടുള്ള ദേഹങ്ങൾ തമ്മിൽ വഴുവഴുപ്പോടെ തെന്നി തെന്നി ഉരയുന്നതായിരിക്കുമോ?!

ഹണിമൂൺ കോട്ടേജ് ഒക്കെ തന്നെ, പക്ഷെ ഇന്നേവരെ ഇവിടെയൊരു പെണ്ണും കാലെടുത്തു വെച്ചട്ടില്ല, എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ കാറിൽ നിന്നും ബാഗുകൾ എടുത്തു പുറത്തേക്ക് വെച്ചു. കാറുകാരൻ നീങ്ങിയ ശേഷം. ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറി. വീട് ആധുനിക രീതിയിൽ നിർമിച്ചതാണെങ്കിലും, അകത്തെ ബെഡ്‌റൂമിൽ മരം കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഉള്ളത്, തണുപ്പിനെ പ്രതിരോധിക്കാൻ!