പത്മജാ ദേവി അന്തർജ്ജനം [കൊമ്പൻ] 758

“അപ്പൊ തുടർച്ചയായി ഇന്ദിര ദേവി എന്ന പേരിൽ മലയാളരമയിൽ അടിച്ചു വന്ന ആ വിവാദമായ നോവൽ ശെരിക്കും എഴുതിയതാരാണ്?!!!!!” ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ അമ്മയുടെ മിഴികളിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നു നോക്കിത്തന്നെ ഞാനത് ചോദിച്ചു. ഒരു ഭൂകമ്പം തന്നെ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു. അതമ്മയുടെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചു. ആ നിമിഷം തന്നെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു, നെറ്റി വിയർത്തൊഴുകുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു.

“അജയ്, നീ!”

“എനിക്കെല്ലാം അറിയാം അമ്മെ, കൗമാരത്തിൽ ഞാനത് കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന സമയം, വിന്റേജ് ക്‌ളാസ്സിക് കഥയാണ് എന്നും പറഞ്ഞു ഒരുത്തൻ തന്നതും ചുമ്മാ വായിച്ചപ്പോൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെ നടക്കുമോ എന്നൊരു ചോദ്യമായുണ്ടായിരുന്നു മനസ്സിൽ. പിന്നെ അതിന്റെ തുടക്കത്തിലേ ചില ഭാഗങ്ങൾ വീട്ടിലെ തന്നെ അമ്മയുടെ പുസ്തകങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ കണ്ടതും ആദ്യമൊരു ഞെട്ടലായിരുന്നു. പിന്നെ പിന്നെ ഞാൻ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കയായിരുന്നു. ഒടിവിലത് ഇങ്ങനെയൊക്കെയായി!

പക്ഷെ ഒന്നെനിക്കറിയാം, നന്നായിട്ടറിയാം, അമ്മയുടെ ഉള്ളിൽ എന്നോടുള്ളത് പ്രണയമാണ്. വാൽസല്യത്തിന്റെ മേമ്പൊടി ചേർത്തുകൊണ്ട് അതെത്ര ഒളിപ്പിച്ചാലും എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാനാകും, കാരണം ഞാനമ്മയെ 16 വയസു മുതൽ എന്റെ കാമുകിയായി മാത്രമാണ് കണ്ടിട്ടുള്ളത്.”

ഞാൻ പറയുന്നത് മുഴവനും കേൾക്കുന്ന അമ്മയുടെ തൊണ്ടകുഴയിലൂടെ താഴേക്കിറങ്ങുന്നപോലെ തോന്നി. ആർക്കായാലും ഷോക്ക് ആയിരിക്കും! നിശ്ശബ്ദതയായിരുന്നു കുറച്ചു സമയം.

“അമ്മെ!” അമ്മയുടെ തുടകളുടെ മേലെ വെച്ചിരുന്ന കൈകൾകൊണ്ട് പതിയെ ഞാനൊന്നു തഴുകിയുണർത്തി. അമ്മയെതോ സ്വപ്നലോകത്തു നിന്നുമിറങ്ങി വന്നപോലെ എന്നെ തന്നെ നോക്കി. എന്റെ മുഖം ഞാൻ അമ്മയുടെ പൂറിലേക്ക് അമർത്തിയതും അമ്മയുടെ നടുവ് പുറകിലേക്ക് പൊക്കി. പൂറിന്റെ പച്ചമണവും വിയർപ്പും എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ എറിഞ്ഞു തുടങ്ങി. വെണ്ണയുരുകി ഒലിക്കുന്ന അമ്മയുടെ പൂർ ഇപ്പോ പൂർണമായും എനിക്ക് ദൃശ്യമായി. അതിന്റെ രുചി നുണയാൻ ഞാൻ നാവു നീട്ടി.

“ഇനി നമ്മൾ നാട്ടിലേക്ക് പോകുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ? അജയ്”

“അമ്മയുടെ ഇഷ്ടം!”

“ഉഹും വേണ്ട, എനിക്ക് ….”

“അമ്മയ്ക്ക്!”

“എനിക്കിവിടെ മതി.” അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ ഈറനായിരുന്നുതും, ചുണ്ടിൽ ചെറുപുഞ്ചിരി വിടരുന്നതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. ഇനി ഒളിയും മറയുമൊന്നുമില്ല. ഒരുപക്ഷെ നാട്ടിൽ വെച്ചായിരുന്നു ഇതെങ്കിൽ അമ്മ വല്ല കടും കയ്യും ചെയുമായിരിക്കും, എന്റെയീ ചോദ്യം ഒരു ജീവിതത്തെ ഉലയ്ക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ളതെല്ലാമുണ്ട്.