പത്മജാ ദേവി അന്തർജ്ജനം [കൊമ്പൻ] 775

“നേരം വൈകുന്നു, ഞാനിറങ്ങട്ടെ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു. അമ്മയതിനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി ശേഷം ചന്തിയെ മുടിയെ ഇതളുകളുള്ള മുടിയെ വാരികെട്ടി. അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തെ തണുപ്പിലേക്കിറങ്ങി.

“വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കണം..” കരുതലിന്റെ മാതൃസ്വരം കാലങ്ങൾ കടന്ന് പിന്നെയും തുറന്നിട്ട ആ വാതിൽപ്പടിയിൽ നിന്നും എന്നെ പിന്തുടരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഇന്നലെ രാവോളമെന്നെ മുലയൂട്ടുമ്പോ അമ്മയുടെ മുലപ്പാൽ ഇടയ്ക്കിടെ കിനിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയുടെ കരിമിഴികണ്ണുകൾ പതിയെ കൂമ്പിയടയുന്നതും നോക്കി മുലപ്പാൽ കുടിക്കുന്നതിലും സുഖം മറ്റെന്താണ്. ഞ്ഞം ഞ്ഞം എന്നുള്ള സംഗീതം മാത്രം. കാറിനുള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോ അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഒരു മുത്തം കൂടെ കൊടുത്തു ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ദേഹം അനക്കരുത്.” അമ്മയതിനും ചിരിച്ചു. ഇന്നലെ അമ്മയെ കയ്യിലെടുത്തു ഞാൻ ഊക്കിയിരുന്നു. നാലാം മാസത്തിൽ ഇങ്ങനെ തിളപ്പ് കാണിക്കുന്ന ആണും പെണ്ണും ലോകത്തുണ്ടാകുമോ?!

വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കാൻ അധികം ബുധിമുട്ടിയില്ല, മഞ്ഞു കുന്നുപോലെ റോഡിൻറെ ഇരുവശത്തും നിറഞ്ഞങ്ങനെ കിടക്കയാണ്. മരങ്ങളിലെ ഇലകൾക്ക് ഒരല്പം പച്ച നിറം ബാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

കാർ പതിയെ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി. ഞാനിവിടെ വന്നിട്ട് അധിക കാലമൊന്നുമായിട്ടില്ല. എന്ന് വെച്ചാൽ, രണ്ടു വർഷം ആകാൻ ഇനി കുറച്ചു നാളുകൾ മാത്രം. അമ്മ എന്റെയൊപ്പം വരാൻ രണ്ടു കാരണങ്ങൾ ആണ്. ഒന്ന് അച്ഛന്റെ മരണവും വല്യച്ചന്മാരുടെ സ്വത്തു തർക്കവും എല്ലാം കൂടെയായപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് അവിടെ നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നായി. അങ്ങനെ കോളേജ് പഠിക്കുന്ന കാലത്തു തന്നെ ഞാനും അമ്മയും ഒറ്റപ്പാലത്തു നിന്നും ഷൊർണൂരിലേക്ക് താമസം മാറി. അവിടെ ഒരു പരിചയക്കാരിയുടെ വീട് ഒഴിഞ്ഞു കിടപ്പായിരുന്നു. അവിടെ നിന്നും കോളേജിലേക്ക് പോയി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, അമ്മയ്ക്ക് അവിടെ തറവാട്ടിലും സുഖം ചെറിയവാടകവീട്ടിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു, എന്ന് പോകെപ്പോകെ ഞാനും മനസിലാക്കി.

പഠിത്തം കഴിഞ്ഞതും എന്നെ പെണ്ണുകെട്ടിക്കാനായി അമ്മയുടെ ദൃതി.പക്ഷെ ഏതാണ്ട് 13 വയസ്സ് മുതൽ എന്റെ മനസിലെ സൗന്ദര്യ സങ്കൽപം അമ്മ മാത്രമായിരുന്നു. നർത്തകിയായിരുന്ന പത്മജ ദേവി അന്തർജ്ജനം എന്ന സുര സുന്ദരി അച്ഛനുണ്ടായിരുന്ന സമയത്തു തന്നെ എന്റെ ഉള്ളിൽ അടങ്ങാത്ത മോഹമായിരുന്നു. പക്ഷേ ഞാനപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ ഈറൻ നനവുള്ള കൈകളിൽ അവയൊളിപ്പിച്ചു.