പത്മവ്യൂഹം [ആശാൻ കുമാരൻ] 611

അജു – പക്ഷെ ഒരു പരിഹാരം വേണ്ടേ…

ഞാൻ – എനിക്ക് കുറച്ചു സമയം താ..

അജു – അമ്മ വിചാരിച്ചാൽ ഇതിനു ഒരു കുറവ് വരുത്താം…

ഞാൻ – ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ അജു…

അജു – അമ്മയ്ക്കറിയാം…. വെറുതെ അറിയാത്ത പോലെ നടിക്കാണ്… എന്റെ ഫോണിൽ അമ്മയുടെ ഫോട്ടോസ് കണ്ടതല്ലെ. എന്നിട്ടും മനസ്സിലായില്ലെ? എനിക്ക് അമ്മ ഒന്ന് വഴങ്ങി തന്നാൽ ഞാൻ വേറെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്തൊന്നും പോവില്ല

ഞാൻ – ച്ചെ…. നീ എന്താ ഇങ്ങനെ… എന്നെ അങ്ങനെ ആണോ നീ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. നീ എന്ത് ദൈര്യത്തിലാണ് ഇത് എന്നോട് ചോദിച്ചത്.

അജു – അമ്മ വേറെ ആരോടും പറയില്ല എന്ന ദൈര്യത്തിൽ തന്നെ ആണ് ചോദിച്ചത്. പാവം രോഗിയായ അച്ചൻ. പിന്നെ നിങ്ങളുടെ മകളുടെ ഭാവി. പിന്നെ മൂന്നാമതൊരാൾ അറിഞ്ഞാലുള്ള നാണക്കേട്. ഇനി അറിയിക്കാനാണെങ്കിൽ ഈ നേരം വരെ നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുമോ

ഞാൻ – അജു Pls. ഇങ്ങനെ ഒന്നും എന്നോട് സംസാരിക്കല്ലെ… നീ എനിക്ക് മകനാണ്… സ്വന്തം അമ്മ ആയി കാണേണ്ടതല്ലേ എന്നെ..

അജു – സ്വന്തം അമ്മയെ വരെ ഊക്കുന്ന കാലമാണ്…. എന്നിട്ടാണോ അമ്മായി അമ്മ

ഞാൻ – അജു pls…. നിർത്തു… എനിക്ക് കേൾക്കണ്ട ഒന്നും..

അജു – വേണ്ട… പക്ഷെ.. ഞാൻ വേറെ പെണ്ണുങ്ങളെ തേടി പോകുന്നത് ചോദ്യം ചെയ്യാൻ വരരുത്…

ഞാൻ ആകെ തളർന്ന മട്ടിലായി… അവൻ 2ഉം കൽപ്പിച്ചാണ്… അവനു വാവയെ കൊണ്ട് തൃപ്തി പെടാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് അല്ലെ അവൻ പോയത്….

അജു – ഹലോ അമ്മ പോയോ….

ഞാൻ – ഇല്ല..

അജു – ഞാൻ ആദ്യമേ സ്ത്രീ വിഷയത്തിൽ വീക്നെസ് ഉള്ള ആളാ… കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോ നിർത്താം… ഒരു നല്ല ജീവിതം ഒക്കെ നയിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചതാ… പക്ഷെ പൗർണ്ണമിയുടെ ഈ പെരുമാറ്റം ആണ് എന്നെ വീണ്ടും പഴയ രീതിയിലേക്ക് മാറ്റിയത്…. പിന്നെ അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അമ്മയെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവളെക്കാളും ആകർഷനീയത അമ്മയ്ക്കുണ്ട് എന്ന് തോന്നി… പിന്നെ അവളെ ഒഴിച്ച് എല്ലാവരെയും ഓർത്തു ഞാൻ എന്റെ കാര്യം സാധിച്ചു…. പക്ഷെ അതിലും ഇപ്പൊ നിൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല