പാലഭിഷേകം [സൂര്യപുത്രൻ കർണൻ] 181

എന്നാലും കുറച്ചു നാളുകളായി ഈ ഒരു കുരുകിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ ആയിട്ട് അവന്റെ മനസിലൂടെ കുറെയേറെ കാര്യങ്ങൾ കടന്നു പോവുണ്ടായിരുന്നു.

അതിൽ ഏറ്റവും ഭയാനകം ആയ ഒരു ചിന്തയായിരുന്നു തന്റെ സ്വന്തം അച്ഛനെ ഇല്ലാണ്ടാക്കുകയെന്നുള്ളത്. അവനു അറിയാം അത് എത്രത്തോളം ഭയാനകമായയൊരു കാര്യം ആണെന്ന്. പക്ഷെ അവന്റെ സാഹചര്യം ഇപ്പോൾ അവനെ അവിടം വരെ കൊണ്ടെത്തിച്ചു എന്നതാണ് വാസ്തവം. കുറെ നാളുകളായി ആര്യന്റെ ഉറക്കം കളഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു ചിന്തയായിരുന്നു അത്. പക്ഷെ അത് എങ്ങനെ നടത്തും, ദിയയോട് എങ്ങനെ പറയും എന്ന് അവനു ഒരു പിടിയും ഇല്ലായിരുന്നു.

“സാരമില്ലടാ ആര്യ. നമ്മുക്കായിട്ട് ദൈവം എന്തേലും വഴി കാണിച്ചു തരും.

നീ ഇപ്പൊ വസ്ത്രം എടുത്തിടു. പിന്നെ, നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാ നമ്മളെ കൊണ്ട് ഇതിനു പറ്റില്ല. അല്ല? ലോകത്തു ഏത് സഹോദരങ്ങൾക്കാ ഇത് പറ്റുക. പറ്റിയാൽ തന്നെ അത് അവരവരുടെ ഇഷ്ടത്തിന് ചെയ്യുന്നതായിരിക്കും. അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഭീഷണി പെടുത്തി ആയിരിക്കില്ലാലോ.” കട്ടിലിൽ നിന്നും മെല്ലെ എഴുനേറ്റു താഴെ ഊരി ഇട്ടേക്കുന്ന വസ്ത്രം എടുത്തുകൊണ്ടു ദിയ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ താഴേക്കു പോണു, ഭക്ഷണം ആയി കാണും. നീ വരുന്നുണ്ടോ?” കട്ടിലിൽ നഗ്നനായി കിടക്കുന്ന ആര്യനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“ചേച്ചി പോയ്ക്കോ ഞാൻ ഇപ്പ വരാം.”

ആര്യന്റെ ടോണിൽ എന്തോയൊരു വിഷമം ഉള്ളത് പോലെ തോന്നിയ ദിയ വാതിൽ തുറക്കാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.

“നിനക്ക് എന്തേലും എന്നോട് പറയാൻ ഉണ്ടോ?”