പഞ്ചാമൃതം 3 [Grace] 327

പിറ്റേദിവസം രാവിലെ.

രാവിലെ തന്നെ താഴെ തോട്ടിപ്പോയി ഞാൻ മുങ്ങി കുളിച്ചു കയറി വന്നു ഒരു മുണ്ടു മാത്രമാണ് ഉടുത്തിരുന്നത് ആ സമയത്ത് ആണ്

അമ്മ അവിടെ നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത് ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ പതുക്കെ ഒന്ന് ചുമച്ചു അമ്മ ആ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന്ചിരിച്ചു അമ്മയും എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പതുക്കെ ചിരിച്ചു എന്നോട് ദേഷ്യം ഉള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയില്ല നേരെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി അവിടെ ജീന നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളും എന്നെ കണ്ട് ചെറുതായൊന്നു പരിശ്രമിച്ചു ഞാൻ ഒന്നുമറിയാത്തതുപോലെ പതുക്കെ ചിരിച്ചു കാണിച്ചു റൂമിന്റെ അകത്തേക്ക് പോയി. സിനിയോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ കടയിൽ പോവുകയാണ് ഉച്ചയ്ക്ക് ഞാൻ വരാം അതിനുശേഷം നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അതിനുശേഷം നേരെ കടയിലേക്ക് പോയി. രാവിലെത്തന്നെ കടയിലെ ചേട്ടൻ വന്നു ഷട്ടർ എല്ലാം പൊക്കി കട യെല്ലാം തുറന്നായിരുന്നു. ഞാൻ പതുക്കെ അകത്തു കയറി ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ കയറിയിരുന്നു കടയിലെ പണികൾ എല്ലാം നടന്നു കൊണ്ടിരിന്നു. ഞാനവിടെ ഇന്നലെ കണ്ട കാര്യവും ഇനി നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യവും മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഈ സമയം അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഇന്നലെ നടന്ന കാര്യങ്ങളാ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു

ഇന്നലെ തനിക്ക് എന്താണ് സംഭവിച്ചത് അവന്റെ ആ സാധനം കണ്ടത് കൂടി എന്റെ എല്ലാ നിയന്ത്രണവും നഷ്ടപ്പെട്ട ആ ചെറുക്കൻ ചെയ്തതിനെല്ലാം ഞാൻ സഹകരിച്ച് നിന്നു കൊടുത്തു അപ്പോൾ തനിക്ക് കിട്ടിയ ഒരു സുഖം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റില്ല ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ കുളിര് കയറുന്നു പതുക്കെ അമ്മയുടെ കയ്യ് അവരുടെ അപ്പത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് വെഞ്ചു പതുക്കെ അവിടെയൊന്നു തടവി എന്താ സുഖം ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ. പെട്ടെന്നാണ് സിനി അങ്ങോട്ട് വന്നു ചോദിച്ചു അമ്മ എന്താ സ്വപ്നം കാണുകയാണോ

ആ ശബ്ദം കേട്ട് അമ്മ ഒന്നും ഞെട്ടി പെട്ടെന്ന് തന്നെ അമ്മ തന്നെ കൈ അവിടുന്ന് മാറ്റി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ഇല്ല മോളെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു നിന്റെ കല്യാണം കൂടി കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി ഇവളുടെ കല്യാണം കൂടിയാണ് എന്റെ അമ്മയുടെ ആകെയുള്ള പേടി പുറത്തു നിൽക്കുന്ന ആനിയെ നോക്കി അമ്മ പറഞ്ഞു. അതൊന്നും പേടിക്കണ്ട അമ്മേ അത് സമയമാകുമ്പോൾ നടന്നോളും. മും അമ്മയൊന്നും മൂളി. ഈ സമയം പച്ചക്കറിഞ്ഞു അരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന ജീനയുടെ മനസ്സിൽ ആ ചോദ്യം എപ്പോഴും ഉയർന്നു വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു അവൻ കണ്ടു കാണുമോ. അവന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ അവർക്ക് സാധിക്കുന്നില്ല. എങ്ങനെയെങ്കിലും അതും മനസ്സിലാക്കണം എന്ന് അവൾ തീരുമാനിച്ചു.