പപ്പയുടെ സ്വന്തം അപ്പൂസ് [? ? ? ? ?] 451

വരികയായിരുന്നു. അതിൽ എനിക്കു പപ്പയോടു അൽപം നീരസമൊക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും പറയാനാവാത്ത ഒരു തരം ആനന്ദവും എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. അതാണ് എനിക്ക് ഇന്നും മനസിലാവാത്തത്.

കുളി കഴിഞ്ഞു ഞാൻ നനഞ്ഞത് ഇട്ടാണ് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് വരിക.. എന്നിട്ട് അവിടെ നിന്ന് ഡ്രസ്സ് മാറുമ്പോ എന്റെ നനഞ്ഞ പാവാട നിലത്തു ഊരിയിടും അപ്പൊ പിറകിൽ ഒരു നിഴൽ പോലെ ഒരു രൂപം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

(പപ്പയക്ക് എന്റെ ദിനം പ്രതി കൊഴുത്തുകൊണ്ടിരുക്കുന്ന പൂമേനി കശക്കിയുടക്കാനും എന്റെ മർദ്ദവമേറിയ മാമ്പഴങ്ങളെ കടിച്ചു തിന്നാനും ഉള്ള ആവേശമാണ് എന്ന് എനിക്ക് ഒത്തിരി ഒത്തിരി നനവേറിയ രാപ്പകലുകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് മനസിലായത്. നമ്മൾ വളരെ ദൂരം മുൻപോട്ടു പോയിരിക്കുന്നു.!)

പക്ഷെ ഇതെല്ലം തെറ്റാണു എന്ന ബോധവും എന്റെ ഉള്ളിൽ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. പപ്പയോട് ഇതേ പറ്റി സംസാരിച്ചിട്ട്
അത് പിന്നെ രണ്ടാൾക്കും വിഷമം ആയി പരസ്പരം മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നതിലും നല്ലതാണു എന്ന് എനിക്ക് അപ്പോൾ തോന്നി. എന്റെ പ്രായത്തിൽ അങ്ങനെ അല്ലെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിയൂ.

പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഉണ്ടായ സംഭവം നോക്കുമ്പോ മമ്മയോട് പറയേണ്ടി വരും എന്ന് തോന്നി. അടുക്കളയിൽ കൈ പൊള്ളിയപ്പോൾ ഞാൻ നിലവിളിച്ചു. പപ്പ ഓടി വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ കരയുന്നത് കണ്ടു.

പപ്പ എന്റെ വിരലിനെ വായിലിട്ടകൊണ്ട് ഉറിഞ്ചി.
പക്ഷെ സമയം ഇത്തിരി ആയിട്ടും പപ്പ എന്റെ വിരലുകളെ തിരിച്ചു തന്നില്ല. ഓരോ വിരലുകളെയും പപ്പ വായിലിട്ട് ഉറിഞ്ചുമ്പോൾ എന്റെ മിഴികൾ ഞാൻ പൂട്ടിയത് എന്താണ് എന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. പറയാനറിയാത്ത ഒരു വികാരം എന്റെ ഉള്ളിൽ തുള്ളി പോലെ ഊറുന്നത് മാത്രം എനിക്കറിയാം. അത് തെറ്റാണു എന്ന ബോധം വേണ്ടുവോളം ഉണ്ടെങ്കിലും.

പക്ഷെ ഞാൻ പതിയെ പതിയെ എന്റെ പപ്പയ്ക്ക് വഴങ്ങി കൊടുക്കുകയാണ് എന്നത് ഞാൻ ഒത്തിരി ആലോചിച്ചപ്പോൾ മനസിലായി. ഒരു പക്ഷെ ഏതോ ഒരു ശക്തി എന്നെ അതിനു തയാറെടുപ്പിക്കുന്നതാണോ ? അറിയില്ല.

എൻറെ മനസിലെ ആശങ്ക കൂട്ടുകാരികളോട് പറയാം എന്ന് വെച്ചാൽ അതും ശരിയല്ല. എന്റെ തോന്നൽ ആണ്.
ഈ പ്രായത്തിൽ ഇങ്ങനൊക്കെയുണ്ടാകാം എന്ന് പറയാനേ സാധ്യത ഉള്ളു.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ആ ദിവസം വൈകീട്ട് മമ്മയോടു തുറന്നു പറഞ്ഞു, പപ്പ എന്നെ തെറ്റായ രീതിയിൽ നോക്കുന്നുണ്ടെന്നും ചിലപ്പോൾ സ്പർശിക്കാറുണ്ടെന്നുമൊക്കെ.

എനിക്കതു വിരോധമില്ലെങ്കിൽ പോലും എന്നെ അതു വല്ലാതെ പ്രയാസപ്പെടുത്തുന്നു എന്നാണു മമ്മയോടു പറഞ്ഞത്.

“അപ്പു മോളേ, പപ്പയോടു ഒരുക്കലും വെറുപ്പു കാണിക്കരുത്. നമുക്കു വേണ്ടി അദ്ദേഹം എത്ര ത്യാഗമാണു ചെയ്യുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന് ആവശ്യമുള്ളതൊക്കെ നൽകാൻ ഇനി എനിക്കൊരിക്കലുമാവില്ല.
ഇനി എത്ര നാൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമെന്നും എനിക്കറിയില്ല.

മറ്റൊരു വിവാഹം വേണമെന്നു നിൻറെ പപ്പക്കു തോന്നിയാൽ നിന്റെ കാര്യം