പരാഗണം 1 [MAUSAM KHAN MOORTHY] 103

അവിടന്നങ്ങോട്ട് അവളുടെ എല്ലാ പരിപാടികളിലും അവൾക്ക് ആ കുറിപ്പ് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.കുറിപ്പിലെ വാചകങ്ങളും,പാടണമെന്നാവശ്യപ്പെടുന്ന പാട്ടും ആദ്യത്തെ കുറിപ്പിലേത് തന്നെയായിരുന്നു.

ആരാണ് ആ കുറിപ്പിന് പിന്നിലെന്നറിയാനുള്ള ക്യൂരിയോസിറ്റി അവളിൽ നാൾക്കുനാൾ വർദ്ധിച്ചു വന്നു.പ്രോഗ്രാം കൺവീനറും അവളുടെ കൂടെയുള്ള മറ്റുള്ളവരും കിണഞ്ഞ് ശ്രമിച്ചിട്ടും ഒരു സദസ്സിൽ നിന്നും ആ കുറിപ്പുകാരനെ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല.ആകാംക്ഷയും ആശങ്കയും ഭയവുമെല്ലാം അവൾക്ക് ആ കുറിപ്പിനെ അധികരിച്ചുണ്ടായിരുന്നു.അതുകൊണ്ടുതന്നെ പോലീസിൽ ഒരു പരാതി നൽകാമെന്ന് അവളുടെ കൂടെയുള്ളവർ അവളോട് പറഞ്ഞു.സ്പെല്ലിങ് എക്സ്പെർട്ടുകളുടെ സഹായത്തോടെ പോലീസിന് ആളെ കണ്ടെത്താനാവുമല്ലോ.എന്നാൽ അവൾ ആ അഭിപ്രായത്തോട് വിയോജിച്ചു.പോലീസ് പരാതി കാര്യങ്ങളെ സങ്കീർണമാക്കുമോ എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു അതിന് പിന്നിൽ.ഇനി തൻറെ സുഹൃത്തുക്കളാരെങ്കിലും ഒപ്പിക്കുന്ന തമാശയാണെങ്കിലോ അതെന്ന ചിന്തയും അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു.അതും പോലീസിൽ പരാതികൊടുക്കാതിരിക്കാനുള്ള കാരണങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു.

“പിന്നെ എന്തുചെയ്യും ?ഇയാൾ ആരാണെന്നറിയേണ്ടേ..?കുട്ടിയെ എന്തിനിങ്ങനെ പിന്തുടരുന്നു എന്നറിയേണ്ടേ ?”-പ്രോഗ്രാം കൺവീനർ ചോദിച്ചു.

അൽപ സമയത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം അവൾ പറഞ്ഞു:

“വരുന്ന ഞായറാഴ്ച്ച ലയൺസ് ക്ലബ്ബിലെ നമ്മുടെ ഗാനമേള ഒരു ബാച്ചിലർ പാർട്ടിയുടെ ഭാഗമാണ്.നമ്മുടെ കേൾവിക്കാരായി അവിടെ ബാച്ചിലേഴ്സ് മാത്രമേ കാണൂ.അതുകൊണ്ട് അയാൾ ആവശ്യപ്പെടുന്ന പാട്ട് എനിക്കവിടെ ധൈര്യമായി പാടാം.”

“അയ്യോ അത് കുഴപ്പമാണ്.ആ പാട്ട് പാടിയാൽ അയാൾക്കൊപ്പം ഡിന്നറിന് ചെല്ലാൻ രൂപശ്രീ തയാറാണെന്ന് അയാൾ കരുതും.”

“കരുതട്ടെ…അയാൾ എൻറെ മുന്നിൽ വരട്ടെ.അങ്ങനെ ഈ ഒളിച്ചുകളി അവസാനിക്കട്ടെ.ബാക്കിയെല്ലാം നമുക്ക് വഴിയേ നോക്കാം.”-അവൾ പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ ഞായറാഴ്ച ആയി.ലയൺസ് ക്ലബ്ബിൽ അവൾ പാടിത്തുടങ്ങി.പതിവ് തെറ്റിയില്ല.മൂന്നാമത്തെ പാട്ട് പടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആ കുറിപ്പ് അവൾക്ക് ലഭിച്ചു.ടെൻഷനോടെയാണെങ്കിലും അവൾ അടുത്തതായി ആ പാട്ട് പാടി..!സദസ്സിലുള്ളവർ കയ്യടിയും നൃത്തവുമായി ആ പാട്ട് ആസ്വദിച്ചു.പാട്ടിനിടയിൽ ചില രതികൂജനങ്ങളും സീൽക്കാരങ്ങളുമൊക്കെ കേൾപ്പിക്കണമായിരുന്നു.അവളതെല്ലാം മടികൂടാതെ ചെയ്തു.എങ്കിലേ ആ പാട്ട് പൂർണമാകൂ എന്നവൾക്കറിയാമായിരുന്നു.അത്തരം ശബ്ദങ്ങൾ കാണികളിൽ കുറേപേരിലെങ്കിലും രോമാഞ്ചവും ഉണർച്ചയും ഉണ്ടാക്കി.അത്തരക്കാർ അണ്ടി