പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 2 [അഫ്സൽ അലി] 472

“അയ്യടാ… ഞാൻ കാണിക്കൂല”

“ഡീ… അഭിനേ… ”

പെട്ടെന്ന് അലർച്ച കേട്ട അഭിന വാതിൽക്കലേക്ക് കണ്ണ് പായിച്ചു.

“അയ്യോ അമ്മ”

കലിതുള്ളി വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന രഞ്ജിതയെ കണ്ട അഭിന പേടിച്ചു വിറച്ചു. പെട്ടെന്ന് കാൾ കട്ട് ചെയ്തു ഫോൺ സൈഡിലേക്ക് ഇട്ടവൾ ബെഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റു.

“ആരാടി ഫോണിൽ”

“ആരുമില്ലമ്മേ”

പേടിച്ചു വിറച്ചു നിൽക്കുന്ന അഭിന രഞ്ജിതയെ നോക്കി മറുപടി നൽകി. ബെഡിനടുത്തേക്ക് വന്ന രഞ്ജിത അഭിനയുടെ ഫോൺ കൈക്കലാക്കി. വെപ്രാളത്തിൽ അഭിന ഫോൺ ലോക്ക് ചെയ്യാൻ മറന്നിരുന്നു.

“ആരാടി നിയാസ്? ”

“എന്റെ ഫ്രണ്ടാ അമ്മേ. അല്ലാതെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒന്നുമില്ല.”

“ഇവൻ ആ ബസ്സിലെ കണ്ടക്ടർ അല്ലെ…”

അഭിന മറുപടി നൽകാതെ പേടിച്ചു വിറച്ചുകൊണ്ട് രഞ്ജിതയുടെ മുന്നിൽ തല താഴ്ത്തി നിന്നു.

അഭിനയോട് അധികം സംസാരിക്കാതെ രഞ്ജിത ഫോണുമായി അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.

ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്യാൻ മറന്നതിനെ ഓർത്തു അഭിന സ്വയം പിഴച്ചു. തന്റെ ജീവിതം തന്നെ അവസാനിച്ച പോലെ തോന്നി അഭിനക്ക്. ഉറക്കം വരാത്തെ ബെഡിൽ കിടന്ന് അവൾ ഉരുണ്ടു മറിഞ്ഞു

പുലർച്ചെ ആയിരുന്നു ഉറക്കം അവളെ തേടി എത്തിയത്

രഞ്ജിത പലതും തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചാണ് രാവിലെ എണീറ്റത്. ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റിനു ഒപ്പം തന്നെ ലഞ്ച് കൂടെ ഉണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടവൾ കുളിക്കാൻ കേറി. നിയാസിനെ കാണണം, എന്ത് കൊടുത്തിട്ടാണെങ്കിലും അവനിൽ നിന്ന് മോളെ രക്ഷിക്കണം. ഇതായിരുന്നു തലയിലൂടെ തണുത്ത വെള്ളം ദേഹത്തൂടെ വീഴുമ്പോൾ അവളുടെ ചിന്ത.

കുളി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങി രഞ്ജിത ടവൽ മുലക്ക് മേലെ കൂടെ കെട്ടിവച്ചു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവളുടെ കൊഴുത്ത കുണ്ടിയുടെ പകുതി മാത്രം മറച്ചിരുന്ന ടവൽ അഴിച്ചു നിലത്തേക്ക് ഇട്ടവൾ അലമാരയിൽ നിന്ന് മോഡേൺ ടൈപ്പ് റെഡ് കളറിൽ ഉള്ള പാന്റീയും ബ്രായും എടുത്തണിഞ്ഞു.