പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 4 [അഫ്സൽ അലി] 441

 

‘അപ്പു…’

 

മകന്റെ മുഖം മനസ്സിലായ സുരേഷ് പേടികൊണ്ടും അപമാനം കൊണ്ടും വിറച്ചു… അച്ഛൻ തന്നെ കണ്ടോ എന്ന പേടിയിൽ അപ്പു വേഗം തന്നെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

 

“എന്താ ഏട്ടാ?”

 

അവന്റെ കവിളുകളിൽ തലോടികൊണ്ട് രമ്യ ചോദിച്ചു.

 

“ഒ… ഒന്നുമില്ല…”

 

രമ്യ അഫ്സലിന്റെ ഡ്രെസ്സുകൾ ഓരോന്നായി കയ്യിൽ എടുത്തു അവനെ തുണിയുടുപ്പിച്ചു. ഉടുതുണിയില്ലാതെ അഫ്സലിനെ തുണിയുടുപ്പിക്കുന്ന രമ്യയെ നോക്കി സുരേഷ് നിലത്തിരുന്നു.

 

ഷിർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ ഇട്ടുകൊടുക്കുന്ന രമ്യയുടെ കുണ്ടിയിൽ കൈ വച്ചു ഞെക്കി ഞെരിച്ചു അഫ്സൽ…

 

 

 

“നിർത്തി പോരാനോ? നീയെന്താ അമ്മൂ ഈ പറയുന്നേ? പകുതി വച്ചു നിർത്തി വരാൻ ആണോ അഫ്സൽ നിന്നെ പൈസയും മുടക്കി പഠിപ്പിക്കുന്നെ? അവൻ അറിയണ്ട പെണ്ണെ…”

 

“പഠിച്ചിട്ട് എന്തിനാ അമ്മാ? ഞാൻ എന്തായാലും വേറെ ജോലിക്ക് ഒന്നും പോവില്ല. എനിക്കും അമ്മയെ പോലെ ആ വീട്ടിൽ കഴിഞ്ഞാൽ മതി…”

 

“എന്റെ പെണ്ണെ… നീ ജോലിക്ക് ഒന്നും പോവണ്ട. എന്നാലും പഠിത്തം തീർത്തില്ലെങ്കിൽ അഫ്സൽ ഇത്രയും പൈസ ചിലവാക്കിയത് വെറുതെ ആവില്ലേ പെണ്ണെ…”

 

ബിനിലയുടെ ഫോണിലുള്ള സംസാരം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് അഫ്സൽ വീട്ടിലേക്ക് കയറിയത്.

 

“എന്ത് പറ്റി ചേച്ചി??”

 

“ആഹ്ഹ് മോൻ വന്നോ? അവൾ പറയുന്നത് കെട്ടില്ലേ മോനെ… അവൾക്ക് പഠിക്കണ്ട, നിർത്തി പോരണം എന്ന്”

 

“നിർത്തി പോരാനോ? തല്ല് കിട്ടും അവൾക്ക്”

 

ബിനിലയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് മൊബൈൽ മേടിച്ചു അവൻ ചെവിയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.