പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 5 [അഫ്സൽ അലി] 357

 

“മ്മ്മ്… ഒത്തിരി…”

 

നിയാസ് അവളുടെ മേലേക്ക് ചാഞ്ഞു. അവനെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി രഞ്ജിത ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു.

 

 

അഫ്സൽ പുലർച്ചെ ഉറക്കംവിട്ട് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ സിനി അവന്റെ ദേഹത്തു ആയിരുന്നു. പുതപ്പിനടിയിൽ ഉടുതുണിയില്ലാതെ അവനെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ് അവൾ.

 

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വച്ചു കിടക്കുന്ന സിനിയുടെ മുടിയിൽ അവൻ പതിയെ തലോടികൊണ്ടിരുന്നു. അവന്റെ തലോടലിൽ ഉറക്കം വിട്ട് കണ്ണ് തുറന്ന സിനി പുഞ്ചിരിച്ചു. പതിയെ അവന്റെ മുലക്കണ്ണിലൊരു കടി കൊടുത്ത് സിനി മുഖം പൊക്കി അവനെ നോക്കി. എന്തെ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ പുരികം ഉയർത്തി കാണിച്ചു.

 

അഫ്സലിന്റെ കൈകൾ താഴേക്ക് നീണ്ട് സിനിയുടെ കുണ്ടിയിൽ പതിഞ്ഞു. അവളുടെ കുണ്ടിവിടവിലൂടെ വിരലോടിച്ചവൻ അവളെ നോക്കി

 

“സമയം വരട്ടെ… ഈ തുളയും ഞാൻ സ്വന്തമാക്കും…”

 

“അയ്യേ… വൃത്തികേടാ ചെക്കാ”

 

“അത് നിനക്ക്… എനിക്കത് സ്വർഗമാ പെണ്ണെ”

 

“പിന്നേ… തൂറുന്ന തുളേൽ അല്ലെ സ്വർഗം… ഞാൻ സമ്മതിക്കൂല”

 

ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ മുലകണ്ണിൽ വീണ്ടും കടിച്ചു

 

“ആഹ്ഹ്… വേദനിക്കുന്നെടി പെണ്ണെ”

 

“വേദനിക്കട്ടെ… വൃത്തികേട് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ”

 

“കേറ്റുന്നത് വൃത്തികേട് ആണെങ്കിൽ നക്കുന്നതിനെ നീയെന്ത് പറയും?”

 

“അയ്യേ… ച്ചെ… അവിടൊക്കെ ആരെങ്കിലും നക്കുമോ”

 

“മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യം എനിക്കറിയില്ല… ഞാൻ നക്കും”

 

“വൃത്തികെട്ട തുളയാ കാക്കൂ അത്”