പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 6 [അഫ്സൽ അലി] 421

“പൊക്കും… അയാളെ ജയിലിൽ ഇട്ടാലൊന്നും അയാള് നേരെ ആവൂല”

“അമ്മു…”

കേട്ട ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ ബിനില മന്ത്രിച്ചു.

കയ്യിലൊരു ബാഗുമായി വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന അമ്മുവിനെ നോക്കി അഫ്സൽ ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു.

ആതിര നിയാസിനെ വിളിച്ചു അവനോടൊപ്പം പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

“ഇക്കാ… ചാവാതെ നോക്കണം… പ്രശ്നമാകും. പക്ഷെ അയാളിനി സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാനും പാടില്ല… തപ്പിയെടുത്തു തരാം ഞാൻ… എന്താന്ന് വച്ചാൽ ചെയ്തോ… എനിക്ക് വേണ്ടി ചെയ്ത് തന്നതിനൊക്കെയുള്ള പ്രത്യുപകാരം ആണെന്ന് കൂട്ടിയാൽ മതി”

നിയാസിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവളതു പറയുമ്പോൾ വാതിൽക്കൽ നിന്ന് അഭിന അവരെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അഭിനയുടെ നോട്ടം കണ്ട് നിയാസിന് ചിരി വന്നു. കൈകാട്ടി അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചതും അഭിന അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“ആതീ… ഇത് അഭിന… ഞാൻ കെട്ടാൻ പോകുന്ന പെണ്ണ്. അഭീ ഇതാണ് ആതിര… ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ”

“ഇക്കാന്റെ പഴയ പത്താം ക്ലാസ്സ്?”

“മ്മ്മ് അത് തന്നെ”

“സുന്ദരിയാണല്ലോ ഇക്കാന്റെ പെണ്ണ്”

“ഇക്കാന്റെ പഴയ പെണ്ണും സുന്ദരിയാ”

രണ്ടുപേരും പരസപരം പുകഴ്ത്തിയപ്പോൾ നിയാസിന് ചിരി വന്നു. അവർ സംസാരിച്ച് നിൽകുമ്പോൾ നിയാസ് പതുക്കെ അവിടുന്ന് വലിഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് കയറി.

“നീയെന്തിനാ ഇപ്പോ ഓടിയങ്ങു പോന്നത്?”

തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്ന് കരയുന്ന അമ്മുവിന്റെ തലയിൽ തലോടികൊണ്ട് അഫ്സൽ അവളോട് ചോദിച്ചു.

“കോളേജിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോ അമ്മയെ വിളിച്ചപ്പോഴാ കാര്യം പറയുന്നേ. പിന്നെ എനിക്കവിടെ നിക്കാൻ തോന്നിയില്ല ഇക്കാക്കാ… ആ നാറി ഒഴിഞ്ഞു പോകുന്നില്ലല്ലോ ഇക്കാക്കാ”