പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 6 [അഫ്സൽ അലി] 421

“എടീ സ്വന്തം അച്ഛനെയാ നീ നാറി എന്ന് വിളിക്കുന്നെ”

“പിന്നേ അച്ഛൻ… ഓർമ വച്ച കാലം മുതൽ അയാൾ അമ്മയെ സ്നേഹിച്ച കഥകൾ അല്ല, ഉപദ്രവിച്ച കഥകൾ മാത്രേ ഞാൻ കേട്ടിട്ടുള്ളൂ… അങ്ങനെ ഒരാളെ എനിക്ക് അച്ഛനായിട്ട് വേണ്ട”

പോലീസിനെ കണ്ട് പേടിച്ചിരിക്കുന്ന സിനിയുടെ മക്കളെ മുട്ടായി കൊടുത്തു അനുനയിപ്പിക്കുന്ന ഗംഗയോടൊപ്പം കൂടി അവരോട് കൊഞ്ചുന്ന ബിനിലയുടെ കണ്ണുകൾ മകളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു. അത് കണ്ട് ഗംഗയും വല്ലാതായി.

“എനിക്ക് അച്ഛനില്ല. ഉള്ളത് വാപ്പയാ… മാക്കൂട്ടത്തിൽ അലിയാ എന്റെ വാപ്പ. ഇങ്ങൾ എന്റെ ഇക്കാക്കയും”

“സ്വന്തം ഇക്കാക്കയായിട്ട് ആണോടി എന്റെ കുണ്ണേൽ ജീവിച്ചു തീർക്കണമെന്നാ ആഗ്രഹം എന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞത്?”

മറ്റുള്ളവർ കേൾക്കാതെ ചെവിയിലുള്ള അഫ്സലിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അമ്മു ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൾ നോർമൽ ആയി.

“അഹ് അതെ… ഇങ്ങക്ക് എന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ മനുഷ്യാ? ഞാൻ ഏതായാലും തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അഫ്സൽ അവളെ നോക്കി.

“അനിയത്തി പെണ്ണിനെ ഊക്കിക്കോളാം എന്ന് അമ്മക്ക് ഞാൻ വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്”

വൈകുന്നേരം 5 മണി ആയിരുന്നു ഷഫീദയെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റുമ്പോൾ. നിറപുഞ്ചിരിയുമായി അഫ്സലിനൊപ്പം റൂമിലേക്ക് പ്രവേശിച്ച ഷഫീദയെ അത്ഭുതത്തോടെയാണ് എല്ലാരും നോക്കി നിന്നത്. അവളുടെ നിറപുഞ്ചിരി ഏവരുടെയും മുഖത്തിന് ആശ്വാസം നൽകിയിരുന്നു.

അഫ്സലിനെ താങ്ങി ബെഡിലേക്ക് ഇരുന്നു അഭിനയെയും രഞ്ജിതയെയും സംശയത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്ന ഷഫീദക്ക് നിയാസ് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു.