പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 6 [അഫ്സൽ അലി] 421

“എന്റെ റബ്ബേ… ഇതായിരുന്നോ ഇക്കാക്കാന്റെ പെണ്ണ്? ഇങ്ങു വാ…”

ഷഫീദ അഭിനയെ കൈ നീട്ടി വിളിച്ചു. അടുത്തേക്ക് വന്ന അഭിനയെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ബെഡിൽ തന്റെ ഒപ്പം ഇരുത്തി അവൾ.

അഭിനയോട് വിശേഷങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നതിനു ഇടയിലും അഫ്സലിന്റെ ടീച്ചറമ്മയെ ഒളിക്കണ്ണിട്ട് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഷഫീദ.

“എന്നാലും ഇക്കാക്കാ ഇവളെയെനിക്ക് നേരിട്ട് കാണിക്കാൻ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആവേണ്ടി വന്നല്ലോ…”

“എല്ലാത്തിനും അതിന്റേതായ സമയമുണ്ട് ദാസാ… ഇനീപ്പോ ഇടക്ക് കാണാലോ… പ്രായപൂർത്തി ആവാൻ പോവുകയല്ലേ…”

“ഈശ്വരാ.. കഴുത്തിൽ താലി വീഴുന്നതിനു മുൻപ് പെണ്ണ് രണ്ട് തവണ പ്രസവിക്കുമെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നേ”

രഞ്ജിതയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അഭിന അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുമ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ അഭിനയെ നോക്കി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. അതിനിടയിൽ രണ്ട് കുരുന്നുകൾ അവരുടെ പാത്തു ഇത്തയെ ആ അവസ്ഥയിൽ കണ്ട് വിഷമത്തോടെ നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഷഫീദ അത് ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഷഫീദ അവരെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അവളുടെയും അഭിനയുടെയും നടുവിലേക്ക് ഇരുത്തി അവരോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു.

“ഡാ… ഞാൻ കൂടെ നിക്കാം ഇവിടെ. ചേച്ചിയും നീയും അല്ലെ ഉള്ളൂ ഇവിടെ.”

“വേണ്ടടി… നീയിവിടെ നിന്നാൽ മക്കളും ഇവിടെ നിക്കേണ്ടി വരില്ലേ?”

“ഇക്കാക്കാ… ചേച്ചി ഇവിടെ നിന്നോട്ടെ. ഞാൻ മക്കളെയും കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് പൊക്കോളാം. ഞങ്ങൾ അവിടെ കൂടിക്കോളാം”

“നിങ്ങൾ അവിടെ തനിച്ചു നിക്കാനോ? അതും ഈ അവസ്ഥയിൽ?”

“അഫ്സൂ… അമ്മൂനേം മക്കളെയും ഞാൻ കൊണ്ടുപൊക്കോളാം. അവരുന്ന് എന്റെ ഒപ്പം നിന്നോട്ടെ. ഞങ്ങൾ രാവിലെ നിങ്ങൾക്കുള്ള ഫുഡും ആയിട്ട് ഇങ്ങു വരാം”