പാത്തൂന്റെ പുന്നാര കാക്കു 7 [അഫ്സൽ അലി] 365

 

“ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കിൽ അല്ലെ അങ്ങനെ വിളിക്കേണ്ടതുള്ളൂ”

 

അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് കോശിക്ക് ചിരി വന്നു.

 

“ഏതവനാ കൂടെയുള്ളത്?”

 

“അത്… അതെന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ചേട്ടന്റെ മോനാ…”

 

“അവന്റെ അമ്മയെന്താ വെടിയാണോടി കഴപ്പീ”

 

“ഞാൻ കഴപ്പി അല്ല”

 

“അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നിന്റെ മുലക്കണ്ണ് എന്താ ഇങ്ങനെ കൂർത്തു നിൽക്കുന്നെ?”

 

“അയ്യേ… പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുലയിലേക്ക് ആണോ നോക്കുന്നെ”

 

“ദേ പിടിച്ചോ എന്നും പറഞ്ഞു തള്ളി നിർത്തുമ്പോ നോക്കാതിരിക്കാൻ എന്നെ പോലൊരു ആണിന് പറ്റത്തില്ല… ചക്ക മുലച്ചി…”

 

“ആഹ്ഹസ്സ്…”

 

“പറയെടി കഴപ്പി പെണ്ണെ… ചെക്കന്റെ അമ്മ വെടിയാണോ”

 

അ… അല്ല… വെടിയല്ല…”

 

“പക്ഷെ അവന്റെ തന്ത ഊമ്പൻ ആണല്ലോ”

 

“നാണമില്ലേ മറ്റുള്ളവർ സംസാരിക്കുന്നത് ഒളിഞ്ഞു കേൾക്കാൻ”

 

“രഹസ്യം പറയുമ്പോ സ്വകാര്യമായിട്ട് പറയണം. അല്ലാതെ ഇതുപോലെ പബ്ലിക് ആയിട്ട് പറയരുത്”

 

നിമ്മി ചുണ്ട് കോട്ടി കോശിയെ നോക്കി കെറുവിച്ചു.

 

“അവന്റെ തന്ത നല്ല ഒന്നാന്തരം ഊമ്പൻ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി”

 

“മ്മ്മ്…”

 

“ഏതവനാ അവന്റെ അമ്മയെ ഊക്കിയത്?”

 

“അത്… അത്… അവന്റെ അമ്മേടെ പഴയ മുതലാളിയുടെ മോനാ”

 

“അവളുടെ അവരാതം കേട്ട് സുഖിച്ചല്ലെടി നിനക്ക്”

 

“അയ്യാ… എനിക്ക് അത്ര കഴപ്പില്ല”

 

പെട്ടെന്ന് കോശി നിമ്മിയുടെ ചുരിദാറിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി. അവളുടെ തുടകളിലേക്ക് പറ്റി ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ലെഗ്ഗിങ്സിലെ തുടയിടുക്കിലെ നനവിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.